VICTIMS OF LOVE

Mourning-3

Margaux's POV

Napatigil ako sa gawa-gawa kong pag-iyak when I heard him say that. I'm such a good actress haha. Sabi ko na hindi niya ko matitiis once na umiyak na ko sa harapan niya with matching luhod pa ha.

Desperada na kasi talaga akong mapapayag siya. Imbento ko lang naman din ang sinabi kong kondisyon sa mamanahin ko kila Lolo. Mahal na mahal nila ako kaya kahit anong hilingin ko ay ibibigay nila ng walang kahirap-hirap.

Jazon is sitting beside me now kaya umupo na din ako sa sahig tulad niya dahil napansin kong nanunubig ang kanyang mga mata. Actually? Parang kaming mga tanga. Andami namin pwede maupuan pero andito kami sa sahig. Pero binaliwala ko yon cause seeing Jazon's face right now is making me insanely curious. Kanina lang parang gusto na niya akong ipakain sa mga leon sa sobrang inis noya sakin pero ngayon para itong pinagbagsakan ng langit lupa sa itsura nito. What happened to him? But I won't dare ask him why. Hinintay ko na lang siya magsalita at ituloy ang sinasabi nito kanina.

"I have a girlfriend for almost a year." He said after minutes of silence. Hinayaan ko lang siya magpatuloy. Dahil malakas ang pakiramdam kong may malaking rebelasyon na magaganap na maaaring bumago sa buhay ko. But not in a good way.

"Namatay siya sa sunog five years ago. Sa Russia." Napalaki ang mata ko sa sinabi nito at naitakip ko ang aking kamay sa aking bibig dahil napanganga din ako. Nabigla talaga ako sa sinabi niya.

Sa nanghihinang tinig ay nagpatuloy ito. Bakas sa gwapo nitong mukha ang sobra-sobrang sakit at kalungkutan. At nahahawa ako sa nakikitang lungkot sa kanyang mga mata. Nahihirapan akong makita na nagkakaganito siya.

"She was my first love. My everything. I gave her all the things na makapagpapasaya sa kanya. Sa kanya na halos umikot ang mundo ko. Sobra ko siyang minahal dahil kakaiba siya sa mga babaeng nakilala ko. She's beautiful inside and outside. But fate didn't let us lasts. I lost her. She's gone, forever." He paused for a while and wiped the tears escaped from his eyes.

"Balak ko pa mandin siya sundan sa Russia to celebrate our first year anniversary being together, but that incident happened and it changed my life."

May luha na namang sumungaw sa mga mata nito.
Papahirin ko na sana pero dahan-dahan na itong tumayo at inilahad ang kamay sakin para patayuin na rin ako. I grabbed his hand and I stand still in front of him.

"I-I'm sorry about your lost." Wala na kong ibang maisip pa na sabihin dahil loading pa sa utak ko ang mga sinabi niya. So I just hug him tightly 'cause I assumed he need it. He encircled his arms around my waist and hugged me back. Suddenly I felt him crying again so I pushed his head using my right hand to my left shoulder.

Hinayaan ko siyang iiyak lahat ng sakit na nadarama niya. Kahit na nga ba parang pinipiga ang puso ko sa isiping umiiyak ito sa babaeng sobra nitong minamahal. She's a very very luck girl. May she rest in peace.

"Hush now, love. It's alright. Andito lang ako hindi kita iiwan. Iiyak mo lang yan.. Hushhhh.... Dito lang ako." I said while softly brushing his hair. "I love you, JC."

🎵Don't move, there's a lion next to you
I pray that your soul survives it through another day

'Cause in my dreams, there were angels circling
I could see everything you ever wanted me to be

I see oceans in your eyes
It makes me scared
So if we both drown

Ooh, don't be scared
I'm right here
And what is fear
When no one knows
What comes next?
So yeah, I'm scared
But I won't let it get to me

You know I've been writing you a poem
So I spoke all the words I ever wanted you to know .....🎵

It pains me a lot seeing the man that I love hurting like this. So I made a promise to myself that I will do anything in my power to wipe those mourning tears away and will replace it with tears of joy and happiness.

Ilang minuto din kami sa ganoong posisyon ng alisin niya mga brasong nakayakap sakin. Gusto ko pa sanang tumutol but when he looked at me I saw his face full of tears.

"Oh God, Honey. Tignan mo mukha mo o." I wiped his tears using my bear hands. Shet! Ang yummy pa din kahit umiiyak. "Pero 'bat ang gwapo mo pa din kahit luhaan ka na?. Haissst. Ang daya mo, Lord." Biro ko sa pagbaba-sakaling mabawasan kahit paano ang lungkot niya. Tumingin pa ako sa itaas para kunwaring kinausap ko si Lord. Pagbalik ko ng tingin sa kanya ay hindi ko inaasahang sasalubong sa akin ang mga labi niya.

Hind ako agad nakagalaw sa pagkabigla. Hindi naman ito ang first time na naghalikan kami. Madaming beses na actually. But I always the one who initiated it.

Sa tuwing inaakit ko kasi siya hindi ako pumapayag na hindi ko man lang mahahalikan. French kissing lang naman lagi ang inaabot namin dahil kahit isa't kalahating haliparot ako ay alam ko naman ang limitasyon ko.

He encircled his arms around me again at namalayan ko na lang na tinutugon ko na ang mga halik niya.

Dang it! Why does his lips taste like a sweet alcohol everytime I kiss him? And hes kissing me torridly this time. Deym! Eng sherep leng.

Song: Scared by Jeremy Zucker