VICTIMS OF LOVE

Someone You Loved-20

After One month

I'm going under and this time I fear there's no one to save me
This all or nothing really got a way of driving me crazy
I need somebody to heal
Somebody to know
Somebody to have
Somebody to hold
It's easy to say
But it's never the same
I guess I kinda liked the way you numbed all the pain

Now the day bleeds
Into nightfall
And you're not here
To get me through it all
I let my guard down
And then you pulled the rug
I was getting kinda used to being someone you loved

I'm going under and this time I fear there's no one to turn to
This all or nothing way of loving got me sleeping without you
Now, I need somebody to know
Somebody to heal
Somebody to have
Just to know how it feels
It's easy to say but it's never the same
I guess I kinda liked the way you helped me escape

Now the day bleeds
Into nightfall
And you're not here
To get me through it all
I let my guard down
And then you pulled the rug
I was getting kinda used to being someone you loved

And I tend to close my eyes when it hurts sometimes
I fall into your arms
I'll be safe in your sound 'til I come back around

For now the day bleeds
Into nightfall
And you're not here
To get me through it all
I let my guard down
And then you pulled the rug
I was getting kinda used to being someone you loved

But now the day bleeds
Into nightfall
And you're not here
To get me through it all
I let my guard down
And then you pulled the rug
I was getting kinda used to being someone you loved

I let my guard down
And then you pulled the rug
I was getting kinda used to being someone you loved

IBINABA ni Jazon ang kanyang gitara pagkatapos niyang magpractice ng kakantahin para sa gaganaping event sa Dark Knights Riding Club nila Juanczo. Pinilit siya ng huli na magpaunlak ng isang kanta para sa Christmas Eve celebration sa DKRC. Isa kasi ito sa mga naniniwalang may career siya sa pag-awit dahil bukod daw sa maganda ang boses niya ay bihasa din siya sa pagtugtog ng gitara.

Pumayag na rin siya bilang kabayaran niya sa pag-alalay ni Juanczo sa kanya nung mga panahong lugmok na lugmok siya. Hindi siya nito iniiwan hanggat alam nitong kailangan niya ng karamay. Kahit pa nga nahihirapan na ito dahil kailangan din nitong asikasuhin ang pamumuno sa Dingalan, Aurora.

Mamaya ay babyahe na siya papuntang Zambales kung nasaan ang DKRC. Mainam din na may iba siyang pinag-kakaabalahan. Ayw niyang magmukmok sa opisina niya at lalo lang niyang naaalala ang masakit na hiwalayan nilang mag-asawa.

Marahas siyang napabuntung hininga nga maalala ang oras na ipinasa na niya sa wakas ang pirmadong na nilang annulment paper sa abogado niya isang buwan na ang nakakaraan.

Ayaw na niyang pagtagalin ang paghihirap ng nararamdaman ni Margaux kaya tinotoo niya ang sinabing siya na ang mag-aasikaso mg annulment nila. Masakit man para sa kanya ay kailangan niyang tanggapin na hanggang doon na lang talaga sila ni Margaux.

Tunong ng kanyang cellphone ang bumasag sa pagmumuni muni niya. Nakita niyang ang pinsan na si Juanczo ang tumatawag. Mukhang alam na niya ang dahilan ng pagtawag nito.

"Hello Dos"

-i'm just checking you out kung buhay kapa. And to remind you na mamaya na ang punta mo dito sa DKRC. Don't be late ok.? May stage rehearsal pa tayo bukas ng maaga kaya you need to be here before tommorow. Kailangan pa natin maghanap ng isusuot mo.-

Nangunot naman ang noo niya sa sinabi ni Juanczo.

"You don't have to bother about my clothes. Magdadala na lang ako. I'm sure naman---"

-hindi pwede Jazon. Kailangan ay approve sa organizer ang isusuot mo. Alam mo namang hindi basta basta ang mga kasama mong magpeperform diba. Kaya nga pati song choices ay sila ang pumili-

"Oo nga pipili na lang sila ng ipapakanta sakin, yung pang broken3 hearted pa. Don't tell me ikinwento mo sa kanila--

-of course not!! Why would I? Hindi kami close nung mga organizer nuh. Saka siyempre maraming makakarelate sa kakantahin mo lalo na yung mga malalamig ang pasko.-

"Alright point taken Mayor."

-sige yun lang naman ang itinawag ko sayo. Bawal ang mang-Indian ha. Masisira ang production pag nawala ka-- I mean magugulo ang line up ng performance kapag may isang nagback out.-

"Oo na. Don't worry. May isa akong salita."

Makaraang tapusin ang tawag ay nagpasya na siyang ayusin ang mga gamit na dadalhin niya mamaya. Ngunit sa kanyang paghahalungkat ng maaari niya madala ay hindi sinasadyang nalaglag sa sahig ang wedding ring nila ni Margaux.

Natatandaan niyang inilagay niya ito sa loob ng closet niya. Muli na naman tuloy nanariwa sa kanya ang nakaraan kung saan masaya pa silang nagsasama bilang mag-asawa.

Naalala niya noong unang beses na nagtapat siya dito at sinabi niyang mahal niya ito. Ngunit nagmistula lang itong bingi sa mga sinabi niya.

"I love you Margaux.. H-hindi ko alam kung kelan ko nagsimulang maramdaman ito pero sigurado ako. Sigurado akong mahal na kita bago pa man nangyari ang.. ang l-lahat ng ito."
Lumingon ang asawa niya sa kanya sa matalim na mga tingin.

" Sa tingin mo ba maibabalik ng sinasabi mong pagmamahal na yan ang buhay ng ako ko ha?!!!" Galit na galit na sigaw ni Margaux sa kanya.
" Huli na ang lahat para sa atin Jazon. Siguro kung mas maaga mo lang narealize na mahal mo na ako kung totoo man yon, baka sakali sigurong hindi ganito kasuklam ang nararamdaman ko sayo ngayon.!! Natabunan na ng galit ang pagmamahal ko sayo Jazon. At hindi ako alam kung mapapatawad pa kita..."

YON ang mga salitang paulit ulit na umaalingaw-ngaw sa isip niya. Kung minsan nga ay laman pa ng masasamang panaginip niya. Kaya madalas ay humahanap siya ng mapaglilibangan. Ayaw na niyang idaan sa pag inom ng alak ang mga nararamdaman niya. Dahil baka kung ano na naman ang magawa niya ng hindi niya sinasadya. Aminado kasi siyang nawawala siya sa sarili kapag nalalasing siya. Sino ba naman kasi ang hindi, kapag nakakainom na diba..

Pinili niyang isuot muli ang wedding ring nila ni Margaux. Ngunit mapakla siyang ngumiti ng nasa daliri na miya iyon. Marahan niyang hinahaplos haplos ito habang kinakausap ang sarili sa isip. Mas masakit pa ang nangyari satin Margaux kesa nung nalaman kong patay na si Andrea. Pareho tayong biktima ng labis labis na pagmamahal. Pero hanggang ngayon umaasa pa din akong matutunan mo ng magpatawad. Yon ang lubusang magpapalaya sating dalawa....