Flying Without Wings (Del Gallego Series #1)

Chapter 18

TW: This chapter covered scenes that may be disturbing to some readers, such as depictions of and references to kidnapping, rape, torture, and other forms of verbal and physical abuse. Please keep these and other potential triggers in mind. Feel free to close the book at any time if the material triggers you right now or in the midst.

I would also like to encourage everyone to be cautious when commenting and sharing. I will not allow nonsensical remarks to be placed in this book, nor will I permit distribution on other platforms of the sensitive section of this chapter. Do regard the practice of respect and sensitivity, at all times, and in the highest importance.

Thank you.

Chapter 18: Escape

Tila sobrang pagod ang nararamdaman ko dahil sa walang lakas kong katawan. Kahit ang mga mata na unti-unti kong pinipilit para imulat ay tila sobrang hirap sumunod. Until I felt the excruciating pain in my head.

Napahawak ako roon at napa-igik.

I smelled the disgusting scents in my place, causing me to groan. When I finally got the chance to see things clearly, my body instantly halted as realization struck like a rumble of thunder.

Nanlaki ang mga mata ko at tuluyang binalot ng takot. Madilim ang paligid. Madungis. Mabaho. Hindi ko pa lubusang maintindihan ang lahat nang bumukas bigla ang pintuan. Umiwas ako ng tingin dahil sa pagkasilaw.

"Boss, gising na siya," boses na nagpadagundong ng kaba sa aking dibdib..

Napahawak ako sa aking sarili at napaayos ng upo. Lalo pa nang makita ko ang pagpasok ng mga lalaki na hindi ko kilala.

"S-Sino kayo?!" I quivered. "What am I... What am I doing here?!"

Isang halakhak ang umagaw ng atensyon ko. Tumunog ang sahig dahil sa pagpasok ng isang babae na... pamilyar sa akin.

I can feel my eyes widen at the sight of Livia along with those men. Nakasuot ito ng purple cocktail dress at aviators. Nakangisi. Nakakakilabot na nakatingin sa akin habang nasa sahig ako.

"L-Livia..." I called her.

May namumuong ideya sa isip ko na mas lalong nagpahigpit sa kapit ko sa sarili.

"Good day, people!" She waved her hand in the air and took off her aviators as though she was having fun for no reason. Inilibot niya ang tingin sa kabuohan hanggang sa tumungo iyon sa akin na para bang hindi niya pa ako nakita kanina. "Oh, Athena! It's you pala! Wow, long time no see!"

She was smiling, but hell knows it's fake. Hindi ko alam kung bakit siya naririto at ano ang ginagawa ko rito sa harapan nila. Pero habang nakikita ko siya na nakangisi ay hindi ko maiwasang hindi isipin ang pagkakaiba niya ngayon, noon.

She's different. Ibang-iba ang Livia na nakilala ko noon. It was as if this Livie in front of me transformed into something I couldn't recognize. Parang may kung ano rin sa likod ng mga mata niya ngayon. Parang nakita ko na ito noon. Hindi ko lang matandaan kung saan at kailan.

Kahit natatakot ay tinago ko iyon para magtanong.

"A-Anong kailangan niyo? A-Ano 'to, Livia?!"

She laughed coldly, making me terrified all of a sudden.

"Omg! Wait! Bakit ka pa ba nagtatanong sa'kin, kung... obvious naman ang sagot, 'di ba?" She approached me before leveling my sight. "Or baka... gaga ka kaya kailangan mo pa magtanong?"

She was smirking at me like she was too happy.

"Livia..."

"Shh..." She tried touching my hair too, pero iniwas ko iyon, dahilan para hawakan niya ang buhok ko at hilain palapit. "You bitch! Ang arte mo!"