The Fuckgirls Adventure

Chapter Four

Blaze's pov

It's been two days since I last saw Behatti. After naming mag lunch ng araw na yun ay hinatid ko ulit siya sa opisina niya at binigay ko na din ang cellphone niya.

Binantaan niya ako na pag kinulit ko ulit siya ay mag fifile na talaga siya ng kaso. Kahit hindi ako naniniwala sa banta niya ay sinunod ko parin siya. After all I have nothing to do with her, I stole a lot of kisses from her at naka date ko na din siya kaya sa tingin ko ay bayad na yung pananampal na ginawa niya sa akin.

Pero ang hindi ko maintindihan ay kung bakit tila nag poprotesta ang utak ko na tigilan siya?

I can still smell her perfume in my nose, I just can't seem to forget about her.

Her images keep popping into my head. The look on her sad face makes my heart ache. Ewan ko ba pero parang ayoko siyang makitang nasasaktan.

May pumitik sa noo ko. "Are you even listening to me? "

"Ha?" Wala sa sarili kong tanong.

"Hat-kdbxhski"

Napatingin ako kay Alex na sinupalpalan ni Hillary ng hotdog sa bibig.

"Hahahaha, sabi mo hotdog eh. " Pang aasar naman ni Chase sa naka busangot na si Alex habang hirap na hirap nguyain yung naka pasak na hotdog sa bunganga niya.

Nasa cafeteria kami ngayon ng barkada at nag lalunch.

"Okay ka lang ba? You seem distracted." Tanong sa akin ni Hillary at sinipat ang muka ko.

"Okay lang yan Hills. Sadyang ganyan yan pag walang natitira." Sabat ni Chase na kumakain ng pasta.

Nakatingin lang naman sa akin si Hillary at hindi pinansin ang sinabi ni Chase.

"Yeah, I'm fine. Just a little bit nervous about the race. " Pag papalusot ko nalang.

"Ohh, right. The race, don't worry kayang kaya mo yun. " Saad niya at ngumiti sa akin. Totally convince na yun nga ang bumabagabag sa akin.

"Ikaw kakabahan? Sino niloko mo? Lelang mong panot. " Singit ni Alex na mukhang na ubos na ang pasak na hotdog sa bibig niya.

"Hindi kaya panot yung lelang ko. May kuto pa nga yun eh, baka iyo yung panot." Sagot ko sa kaniya at nginisihan siya. She roll her eyes at me.

"Tsk. You know what I mean! "

"I do? " Pang aasar ko. Tinawanan lang naman kami ng dalawa naming kasama at hindi na nakisingit.

"Hannah!!" Sigaw ng kung sino at bigla nalang akong niyakap.

"I look everywhere for you. I miss you so much, thank God I found you again." I look at her confused tsaka binalingan ang mga kaibigan ko.

Who is this girl? Kung maka lingkis sa akin wagas.

"Excuse me, Miss. Please, stop being clingy. I don't know you. " I said and remove her hands that cling to my arms.

"Wag ka ngang ganiyan. Sorry nabusy lang ako kaya hindi kita na puntahan agad noon tsaka nung binalikan kita wala kana doon." Parang tangang suyo nito sa akin. Napahilot ako sa sintido ko.

Nakatingin lang naman ang mga lintik kong kaibigan sa akin at nag pipigil ng tawa. Edi wow, true friends sila.

"Seriously Miss. I really don't know you. " I stated firmly and pull her hands away from me at tumayo.

"Really? Pag katapos ng nangyari sa atin? Umaakto ka na parang hindi mo ako kilala? " Sunod sunod nitong kwestyon sa'kin at pataas ng pataas ang boses niya.