1 Month || BTS Fanfic 🇳🇱

18

Y/n pov

'yah, Jungkook! Maak haar nou niet wakker, ben je gestoord?!'

'oké oké, rustig aan Jimin...'

'ruiken jullie ook een brandgeur?

...

'SHIT-'

Ik probeer te luisteren wat er wordt gezegd, alleen ben ik nog te moe. Ik draai me langzaam om, en met moeite open ik mijn ogen.

'Y/N!!'
Een jongen die erg op Jungkook lijkt springt voor me.
'mhm,' mompel ik, en mijn ogen vallen weer dicht.

-
Jungkook pov

Ik kijk toe hoe y/n weer als een roos in slaap valt. Grinnikend loop ik de slaapkamer uit en vervolg mijn weg naar de woonkamer.

'KIM NAMJOON!' hoor ik iemand roepen vanuit de keuken.

Oh nee hè...

Ik sjees naar de woonkamer toe, en daar kwam de geur vandaan: er was iets verbrand.

Met open mond kijk ik naar Namjoon, die hulpeloos bij de oven staat. Mijn blik glijdt naar de oven, waar een grote, zwarte rookwolk vanaf komt.

Jin daarentegen staat naast hem, en hij is rood van woede.
Snap ik ook wel.
'Namjoon. Wat heb je gedaan?' vraag ik zo kalm mogelijk.

'WAT DENK JE ZELF JUNGKOOK?'
Ik schrik van het plotselinge geschreeuw van Jin, die met zijn handen in zijn haar zit.
Ik denk... Dat we de twee even alleen moesten laten.

'eh... Ik ga wel weer... Weg.' zeg ik zacht, en langzaam loop ik weg van de keuken. De anderen sluipen geruisloos achter me aan om te voorkomen dat Jin zijn woede op ons loslaat.

-

Y/n POV

'Yoongi-ah?'
Ik tref hem aan in zijn studio, geconcentreerd met zijn blik op de computer. Met een zucht draait hij om.
'Ja, y/n?' Een seconde maken we oogcontact, en ik wend mijn blik van hem af. Ik zie in mijn ooghoek dat hij opstaat uit zijn stoel, en langzaam loopt hij mijn kant op.

Als ik merk dat hij dichtbij staat, draai ik mijn gezicht zijn kant op om vervolgens in zijn prachtige, kat-uitziende blik te kijken. Op zijn wangen verschijnt een licht rode tint, en hij schenkt me een verlegen lach die mijn hart sneller laat bonzen.

Ik sluit mijn ogen en haal een keer diep adem.

'I-ik denk... dat ik van je h-'

Yoongi pakt mijn handen vast, en nog voordat ik mijn gevoelens kon uiten raken onze lippen elkaa-

'Y/n! Opstaan, het is al half 12!'

Nog half slapend draai ik me om en haal de deken over mijn hoofd.
'Y-yoongi... yoongi...' mompel ik, nog half dromend. Ik voel dat de deken in één ruk van me af wordt gehaald, en chagrijnig open ik mijn ogen om te kijken wie dat voor elkaar had gekregen.
Jungkook.
'Moest dat nou...' vraag ik geïrriteerd. Hij schenkt me alleen een tevreden bunny smile, en hij trekt me voorzichtig overeind op het bed.

'De anderen zijn naar hun kamers gegaan,' begint Jungkook, met lichte bezorgdheid in zijn stem. 'Jin had een woedebui.'
Ik ben op de rand van het bed gaan zitten, en nog half moe leun ik tegen zijn schouder aan. Gelijk zit ik weer rechtop als ik hoor wat Jungkook zegt.

'Er was iets verbrand?'
'Yup... wacht, hoe weet je dat eigenlijk?'
'Eh... ik hoorde... geroezemoes?'
'Oh... praten we zo hard?'
Ik knik van ja. Ik had juist dát dan weer wél meegekregen.

Jungkook staat met een sprong op en loopt langzaam de slaapkamer uit. Hij draait zich nog even om in de deuropening, en hij wenkt me naar de gang. Ik slenter achter hem aan, en we vervolgen onze weg naar de woonkamer - waar hopelijk geen boze Jin aantreffen...

-

HEYY ALLEMAAL 🥺 waauw, I'm back hehe 😌❤️ sorry dat ik zo kapot lang niks meer had gepost, ik ga in ieder geval dit boek nog verder schrijven.