Winning One's Heart

Chapter 21

NAG-AAYOS NA si Calvin ng sarili para umalis ng kompanya ng biglang tumunog ang cell phone niya. Kinuha niya ang cell phone mula sa bulsa niya at tinignan ang caller. Its an unregistered number.

Kunot nuong sinagot niya at. "Who the hell is this?"

"Hindi mo na naman sinave number ko, babe." Its Ayesha. Fuck. Ang landi ng boses tangina. "Its almost seven, babe."

Fuck it! Bakit nawala sa isip niya na makikipagkita pala siya sa babaeng ito. Gusto na niyang makita si Alez at mahalikan ito. Pero kailangan niyang makipagkita rito. Baka kung ano-ano na naman ang sabihin ng babaeng iyon.

"I'll be there." He, then, ended the call.

Mabilis siyang lumabas ng opisina niya at sumakay sa elevator. Wala pang tatlong minuto nasa ground floor na siya. Mabilis ang bawat hakbang niya palabas ng building hanggang sa makarating siya kotse niya at sumakay.

Pinaharurot niya ang sasakyan patungong bahay ni Ayesha. Hindi siya magtatagal roon. Kakausapin lang niya ito at aalis na siya. He wants to see his Alez so badly.

After thirty minutes, he reach Ayesha's house. Maganda iyon at halatang mayaman ang nakatira pero pangit naman ang ugali tsk. Bumaba siya ng sasakyan at lumapit sa malaking pinto saka pinindot ang door bell. Wala pang isang minuto bumukas na iyon at bumungad sa kanya ang babaeng may malanding ngiti sa mga labi. He need to vomit. Fuck.

"Akala ko hindi ka na darating e." Her voice was seductive. Magugustuhin niyang kumausap ng baliw keysa ito ang makausap niya. "Pasok ka."

"I told you, hindi ako papasok sa loob ng bahay mo." Matalim ang boses niyang sabi. Pakiramdam niya may masamang plano ito. He won't let that happen. "I'll stay here. Now talk."

"Ayokong makausap ka rito sa labas." Ani nito. Hinawakan siya nito sa pulsuhan at hinila papasok. Hindi na siya nakapalag. Ayaw niyang pumatol ng babae. Hindi niya hahayaan na makalapit ito sa kanya.
Nang makapasok sila sa loob, kaagad nitong sinira ang pinto at naunang maglakad sa kanya patungo sa kusina nito. Nakasunod lang siya rito pero sinugurado niyang may distansya ang katawan nilang dalawa.

"Naghanda ako ng pagkain para sayo." Anito ng makapasok sila sa kusina. Umupo ito sa upuan at tinignan siya na may ngiti sa mga labi saka iminuwestra ang kamay sa upuan na kaharap nito. "Take a seat."

Umupo siya sa kaharap nito. "Ano ba ang kailangan mo?" May iritasyon sa boses niya.

"Gusto lang kita makausap." Simpleng sagot nito. "Kain ka na dali. Ako mismo nagluto niyan para sayo."

"Water is enough." Aniya at nagsalin ng tubig sa babasaging baso na katabi ng plato niya. "May pupuntahan pa ako."

"Pupuntahan mo na naman si Alez?" Hindi maipinta ang mukha nito.

"So?" He just shrugged and drink. "Wala kang pakialam kung siya ang gusto kong puntahan."

"Pwede bang bukas na lang siya?" Tanong nito. Nag-puppy eyes pa, di naman bagay. Nagmukha lang itong tanga. "Please?"

"I'm Leaving." Aniya. Tatayo na sana siya ng magsalita ulit ito.

"Simula bumalik rito si Alez hindi mo na ako kinakausap. Ano bang meron sa babaeng iyon na wala ako, ha? "

"Marami. Sobrang dami." Walang emosyon niyang sagot. Malamig ang mga matang tumingin siya rito. "Kaya manahimik ka na lang."

"Noong umalis si Alez two years ago, lagi kang may oras sakin. Pero ngayon ni isang minuto ayaw mo akong makausap." Nanlilisik ang mga mata nito. "We always doing naughty thing."

"Matagal na iyon, Ayesha. Pwede bang kalimutan mo na iyon, ha?!" Naiinis na wika niya. "Bago pa bumalik si Alez dito sa pinas ayaw ko na talagang makita iyang pagmumukha mo. I'm done doing naughty stuff with you."