Winning One's Heart

Chapter 24

GISING NA ang diwa ni Alez pero nanatili siyang nakapikit dahil pakiramdam niya ay nahihilo siya. Hindi siya sigurado kung nasaan siya pero nanunuot sa ilong niya ang amoy ng gamot. Hospital?

Ididilat na sana niya ang mga ng marinig niyang may nagsalita. "Ano ba ang nangyari?"

Pamilyar sa kanya ang baritonong boses na iyon. Parang narinig na niya iyon kung saan. Is that Calvin? Kay Calvin ba iyon boses?

"I don't know. Bigla na lang siyang nawalan ng malay kanina, buti na lang hindi ako malayo sa kanya kaya nasalo ko kaagad siya."

"Hmm." She hummed and she slowly open her eyes. Her vision is blurry but she can what's going on and she can see two person standing beside her.

"Hey." She's sure as hell that's its Calvin's voice. The man she love.

"C-calvin." She call his name to be sure that is him. Her vision is still blurry.

"Hey, I'm here." Calvin's baritone voice filled her ears. "Are you feeling okay?"

"W-ater...n-eed." Napapaos niyang bulong. Ilang oras ba siyang tulog para manuyo ang lalamunan niya ng ganito? "T-tubig."

Halos bumulong na siya hangin kapag nagsasalita. Masakit sa lalamunan kapag pinipilit niyang magsalita dahil siguro nanunuyo ang lalamunan niya.

"I'll get some." Its her friend Clarity. Sigurado siya dahil ito lang naman ang babaeng kilala niyang may matapang na boses kahit nag-aalala na. "Here."

Kahit malabo ang paningin nakita niya na inabot ni Clarity ang isang baso na puno ng tubig kay Calvin at inilapit nito ang baso sa bibig niya para makainom siya. Bumangon siya pagkakahiga at isinandal ang likod sa headboard.

Kaagad niyang hinawakan ang baso at uminom ng tubig. Naubos niya ang laman ng baso at parang guminhawa ang pakiramdam niya ng maramdamg ayos na ang lalamunan niya. Hindi na iyon tuyo gaya kanina.

Malalim siyang napabuntong hininga. Ipinikit niya ang mga mata at binuksan iyon makalipas ng ilang segundo. Lihim siyang napangiti ng luminaw ang paningin. Now she can see Calvin's handsome face clearly.

"Ayos ka lang ba?" Tanong nito makalipas ng ilang minutong katahimikan. Napatitig siya sa gwapo nitong mukha. She can see dark circle under his eyes. Pero hindi naman iyon ganung kapansin-pansin kapag malayo. "Ano ba ang nangyari sayo?"

"H-hindi ko alam." She answer with a shrugged. Bakit nga ba siya nawalan ng malay? "Anong ginagawa mo rito?"

"Ahm," tumikhim ito bago sumagot ng maayos, "i ahm, Niko got a call from Clarity, sinabi sa'kin ni Niko na nasa ospital ka daw kaya pumunta agad ako rito."

Napatango-tango siya sa sagot nito. Hindi niya alam kung ano ang pwedeng sabihin.

"Kanina ka pa ba narito?" Tanong niya dahil wala na siyang ibang masabi.

"Hindi naman." Namulsa ito at matiim na tumitig sa kanya. "Kakarating ko lang din."

"Okay." Ano pa ba ang pwede niyang sabihin? Tumitiklop ang dila niya kapag kaharap na niya ito. Napabuntong hininga na lang siya at tumingin sa kaibigan niya na kanina pa nakatingin sa kanila at hindi man lang nagsasalita. "Hey, Clar."

Nginitian siya nito at lumapit sa kanya. "Ayos na ba pakiramdam mo?"

Tumango siya at ngumiti. "Yeah, I'm fine."

Luminga-linga siya sa paligid at hinanap ng mga mata niya si Unyce pero wala naman siyang makita ni anino nito. Nasaan ba iyon?