Mwdyadan da anlaşılacağı üzerine bu bölümde Dazai'nin duygularına yer vereceğim. Keyifli okumalarrr
"Evet gençler sayım tamamdır, otobüsteki yerlerinizi alın."
Kunikida herkesi içeri alırken Chuuya bir başkası tarafından çekiştirildiğinde ordan uzaklaşmak zorunda kaldı. Bu kişi sınıflarındaki kızlardan biriydi. Gizlendikleri yerde kendisine bakmıyor sürekli olarak elleriyle oynuyordu. Yüz ifadesi meraka büründü Chuuya'nın, normalde pek bir sohbeti olmamış olan bu kızın neden birden onu uzak bir yere çekiştirdiğini anlamamıştı. Ayrıca geride bıraktığı dörtlü grubu çoktan içeri girmişlerdi. Tedirginlikten kaşları çatıldı ve karşısında bir türlü kendisine bakamayan kıza seslendi.
"Ne oldu Mirai?"
"Ahh... Chuuya-kun Dazai ile mi oturacaktın acaba?"
"E-Evet, yani bilmiyorum bana fark etmiyor..."
Yalan. Chuuya sakinlik içerisindeki umursamaz ifadesini bozmamak için kendini sıkıyordu. Açıkçası kızın niyeti belli oluyordu fakat buna engel olmaya pek cesaret edemiyordu. Karşı da olamayacakmış gibi görünüyordu. Kızın sonunda kendisine kalkabilen bakışlarıyla yutkundu.
"O zaman sen benim yanımdaki bir erkekle otursan ben de Dazai'nin yanına geçsem. Benim için bu centilmenliği yaparmısın... Lütfen."
Kaşları ister istemez sinirden gerilmişti. Sakinliğini korumak zordu, sinirli yüzün ona göstermemek için etrafına bakındı. Dazai'yi düşündü, dostuna haber vermeden onu bir kız ile tam olarak bir gece sürecek olan bu yolculukta kötü hissettirmek istemezdi fakat kıza olmaz da diyemezdi. Çünkü mazereti yoktu. Azalan sırayı fark edince acele etmesi gerektiğini anladı ve maalesef istemeye istemeye de olsa o kelimeleri söyledi.
"Tabii..."
Kız elini sıkıp teşekkür etmiş ve koşarak onu arka kapıya çekiştirmişti. Dazai'nin fark edemeyeceği bir yere. Öteki taraftan siyam ikili ve Dazai Chuuya'nın nereye gittiğini anlamaya çalışıyorlardı. Kunikida'ya haber verip dışarıya çıkıp ona bakındıkları esnada Chuuya Mirai ile içeriye girmişlerdi. Bu yüzden birbirlerini görememişlerdi. Chuuya çaresizce Shouei'nin yanına geçerken gülümsemeye zorladı kendini. Mirai sessiz sessiz Chuuya'nın gösterdiği yere göre yerleşti ve Dazai'yi bekledi. Kunikida'yla beraber içeri giren üçlü, Atsushi'nin sesiyle başka bir yöne döndüler. Dazai Chuuya'nın başka bir yerde oturduğunu görünce kaşları hafifçe çatıldı. Hatta kendisinden oldukça uzakta bir yerde.
Akutagawa ve Atsushi'nin bakışları anında Dazai'yi bulmuştu. Şaşkınlıktan değişen tepkisini gördüklerinde üzüldü ikili. Atsushi'nin bakışları Dazai'nin durgun ifadesinden ayrılamazken Akutagawa'nın ona işaret ettiği yere bakmasıyla gözleri kocaman açıldı. Chuuya'nın oturması gereken yerde bir kız görünce aklından geçen ihtimali düşük tahminle Akutagawa'nın kulağına uzanıp fısıldadı.
"Chuuya-san bunu yapmış olamaz dimi Akutagawa?"
"Hayır jinko... Yapmış."
Dazai Chuuya'nın yanına gitmek istedi fakat onu durduran bir elle arkasına döndü. Bu Akutagawa'ydı. Dazai'nin mutlaka Chuuya ile konuşacağını bildiği için onu durdurmuştu. Fısıldaşmaları belli olmasın diye onu geriye çekiştirmiş ve sesini alçaltmıştı.
"Dazai-san, Chuuya-san size bir iyilik yapmak istemiş olabilir. Bence oturmalısınız. Ayrıca hızlı olmalıyız başımızdaki Kunikida."
Akutagawa'nın haklı olmasına karşın sesini çıkaramadı ve yüzünü karanlık bir ifade kapladı. Sessizce ve Chuuya'nın kendine olan bakışlarını görmezden gelerek yerine geçti. Yanındaki kızla biraz konuştu ama uyumak istediğini söyleyerek kızın ilgisinden kaçındı. Kulaklıklarını takıp başını getirdiği küçük yastığa yasladı ve gözlerini sakinlikle yumdu. Kaşları karmaşık düşünceleri nedeniyle çatılıydı, sakin kalmamak elde değildi. Gözlerini kısa bir süre aralayıp siyah camdaki ciddi görünümlü yansımasına baktı. Bunun tartışmasını aynı odada kalacakları zaman konuşucaktı zaten bu yüzden kafaya çok takmamaya çalıştı ve gözlerini tekrardan yumdu. Atsushi ve Akutagawa bir şey yapamadan yerlerine geçmişlerdi.
