The Bad Boy's Lady

64

At ito na nga ang itinakdang oras. Hindi ako makapaniwala na pagkatapos ng ilang taong ay magkikita kita na rin kami ulit. Ang rami na ring nagbago eh.

Maaga kameng umalis ni Drake. Wala naman daw siyang masyadong gagawin kaya makapag leave na siya, habang ako naman ay nakiusap nanaman kay Leina. I swear, babawi talaga ako sa babaeng yun.

Tinext ko rin si Zekiya na magdidinner kame ni Drake kasabay nina Zeke at Lindsay. I know na hindi naman dapat alam lahat ni Zekiya ang nangyayare sa buhay ko, but I feel like dapat alam niya itong bagay na ito. She never mentioned her brother's name satwing magkasama kame kahit na Zekiya and Zeke are super duper close with each other. Alam niya kase kung ano ang nararamdaman ko date satwing naririnig ko ang mga pangalan nila.

Pain.

Im very thankful that Zekiya came. She's super rich and beautiful but she's very humble and kind. Siya yung una kong sinabihan kung nasaan ako nung umalis ako sa mga oras na yon. As soon as she knew, agad niya akong pinuntahan kahit napakalayo nito.

I literally had to leave the city dahil sa tatay ni Drake. Hindi ko naman pinagsisihan ang naging desisyon ko dahil that made us successful.

I never accepted Drake's father's help. Lumayo ako gamit ang sarili kong pera. Kinailangan kong galawin ang savings ko para makapunta sa ibang lungsod upang hindi talaga mahanap ni Drake. I know him, hahanapin at hahanapin niya talaga ako. I was right tho, tinawagan ako ni mama na ilang beses na bumalik balik si Drake sa bahay namin.

I had to work, ilang part time jobs ang pinasukan ko upang may makain ako sa araw araw at may pambayad sa nirentahan kong maliit na apartment. Hindi ako humingi ng tulong na kahit kanino, kahit kay mama pa yan.

Apat na taon akong namuhay ng ganon. Sa Apat na taon ng kolehiyo ay ganon ang ginagawa ko upang mabuhay. Pinagsikapan ko yung tuition ko.

I feel proud for myself.

Walang araw na hindi ako nahirapan. I had to strive upang makamtan ko ang ambition ko sa buhay.

Look at me now, I own a very successful restaurant.

Bata palang ako ay mahilig na talaga akong magluta, my father will always teach me new recipes to cook. Satwing may cooking contest sa school namin ako palagi ang sinasali ng teacher ko.

Nangako ako sa papa ko na magpapatayo ako ng sariling restaurant, a successful one.

I can't help but to smile at myself.

"You did great." Bulong ko sa sarili ko.

I did great. Lahat ng meron ako ngayon ay katas ng paghihirap ko.

Magkahiwalay kame ng sasakyan ni Drake, gusto niya pa sana na sumabay nalang ako sakanya ngunit hindi pwede dahil dala dala ko yung kotse ko sa kompanya, napakahassle naman kapag iwan ko nanaman ito ulit. Malayo layo rin ang restaurant na pupuntahan namin kaya mahirap na kapag babalik pa kame sa kompanya para lang sunduin yung sasakyan ko.

Everything is much better now. Im happy. Im very very happy.

Aaminin kong parati kong hinihintay na dumating ang araw na ito, ang araw kung saan magiging okay rin ang lahat, ang araw kung saan magiging masaya kami ulit ni Drake.

Im so happy, dahan dahan ko nang naabot yung mga pangarap ko sa buhay.

"Good evening ma'am. Reservation under who po?" Bungad sakin ng waiter.

This restaurant is a fancy one, marunong talaga pumili si Drake.

"Drake Travis." Sagot ko naman.