RENOWN SERIES 1: Doubtlessly Mine ✔

Chapter 16 ✔

AN OLD man went out from a small hut and approached them with a big smile and an old lady followed after.

"Maayong buntag, ma'am ug sir." Magandang umaga, ma'am at sir. Both of them greeted them and shook their hands.

"Maayong buntag pud." Magandang umaga din. Champ's jaw dropped when he heard his wife greet them in bisaya.

He mouthed her 'how?' but Jeva just winked at him and gave him a smile.

"Ali mo ma'am, sir. Sulod mo." - Halika po kayo ma'am, sir. Pasok po kayo. The old lady said as she gestured her hand pointing at the small hut.

The old man reaches his hand to get their baggage but Champ gently pulls them away.

"Ako na po, manong. Mabigat po kasi itong mga dala namin." - magalang na sabi niya sa matandang lalaki.

"Okay lang po, sir. Trabaho ko po yun." - nag-insist itong kunin ang kanilang gamit kaya naman hinayaan nalang sya ni Champ. "Tsaka tawagin mo nalang akong Manong Kabo." - bahagyang yumuko sa kanya ang matandang lalaki na nakangiti. Ngumiti din si Champ sa matandang lalaki.

"Tawagin nyo na rin akong, Manang Minda." - magiliw na saad ng matandang babae.

"Halika kayo, pasok." - sabi ni Manong Kabo. The couple couple's smile is very welcoming.

Nagtataka man ay sumunod sila sa dalawang matanda at pinaupo sila sa mag kabilang upuan na gawa sa kawayan na may mesa sa gitna na gawa rin sa kawayan.

"Pasensya na kayo at maliit lang itong bahay namin." - sabi ni Manang Minda.

"Walay problema, manang. Okay ra gyud kaayo." - Jeva assured the couple while Champ confusedly looked at her. Thinking why she was so expert in talking bisaya.

"Haayy, salamat kabalo ka magbisaya, langga. Dili ra kaayo mi maglisud." - pagpapasalamat na may halong pagbibiro na saad ni Mang Kabo kay Jeva dahil hindi na ito mahihirapan sa pakikipagkomunikasyon sa kanila.

Jeva laughed while Champ remained clueless about what they're talking about.

"Ing ana gyud na si sir, ma'am?" - Ganyan po ba talaga si sir, ma'am? Pabulong na tanong ni Manang Minda kay Jeva na dahilan para matawa siya.

"Pabay-e na siya manang. Maot man gud na siya maong gatabon-tabon sa iyang nawong." - Hayaan niyo po siya manang. Pangit kasi yan kaya nagtatakip ng mukha. Natatawang sabi ni Jeva bago tiningnan ang asawa na suot pa rin ang face mask nito pero nakababa na ang hood ng kanyang black jacket.

Champ glared at Jeva. "Are you talking about me?"

Manang Minda stilled because of his cold voice while Jeva smiled and just shrugged her shoulders.

Champ took off his mask. Namangha naman ang dalawang matanda. Hindi naman pala ito pangit gaya ng sinabi ng babae. Punong-puno ng paghanga ang tingin ng dalawang matanda sa lalaki na ikinasimangot ni Jeva.

Palagi talaga akong na-a-out-of-place basta kasama siya. Jeva sulked while Champ smirked when he saw his wife's reaction.

"Dili man diay maot, ma'am. Mura mag dili pinoy kay gwapo kaayo." Hindi naman po pala pangit, ma'am. Parang hindi pinoy sa sobrang gwapo. - comment ni Manong Kabo na parang nabakla ng makita ang mukha ng asawa niya.

Mas lalong napabusangot si Jeva sa komento ng matanda ay siya namang ikinangisi lalo ng lalaki. Hindi man niya masyadong naintindihan ang sinabi ng matanda pero alam niya pinupuri siya nito.

Jeva tssed. "Hindi naman po talaga siya Pilipino." - she rolled her eyes. "Tsaka, Jeva na lang po ang itawag niyo sa akin." - she changed the topic.

"You can call me Vlad." - sabad ni Champ. Jeva rolled her eyes on him. Natawa naman ang lalaki sa asawa dahil may pagkachildish talaga ang asawa niya.