4. ဒုတိယဇာတ်လိုက်မ အဖြစ်ရှင်သန်ခြင်း [Arc.4] (ရှီကျင်းနွမ်)

အခန္း (၃၀) ရွီက်င္းႏြမ္

Lou Xi က ပါးစပ္အေဟာင္းသား ၾကည့္ေနသူတို႔ကို ရွိေလသည္ဟုေတာင္မမွတ္ယူေလပဲ ထူးမျခားနားလွသည့္ ေလသံျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။ ထိုအသံကို ခန္းမတြင္းရွိလူတိုင္းလိုလို ၾကားလိုက္ပါ၏။ ကဲ.. အိမ္ေရွ႕စံကိုကား ဘယ္သို႔ေျပာႏိုင္ပါအံ့နည္း။

"ဘယ္.. ဘယ္သူက ၾကင္ယာေတာ္လဲ.."

မထင္မွတ္ထားသည့္ Lou Xi ၏ အရွက္မဲ့ေသာအေျဖေၾကာင့္ ရွရီမွာ တစ္ခနမွ ဦးေနာက္၏ တစ္ခန္းေလာက္မွ် လြတ္သြားသလိုျဖစ္သြားရ၏။

သူမက ေယာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင့္ အထစ္ထစ္ အေငါ့ေငါ့ျဖင့္ ျပန္ေမးမိေတာ့သည္။ သူမ၏ ဝိုင္းဝိုင္း႐ြဲ႐ြဲ မ်က္လုံးလွလွေလးမ်ားဟာလည္း ျပဴးက်ယ္ေနခဲ့သည္။ မက္မြန္သီးအမွည့္လို မ်က္ႏွာေလးက ရွက္႐ြံ႕မႈကို အခ်ိန္မီဖုံးကြယ္ မထားႏိုင္ခဲ့ေပ။ထိုအျပဳမူေလးက Lou Xi ၏ ႏွလုံးသားကို ယားယံကာ မယိုးမယြျဖစ္သြားေစဟန္ ရွိေလသည္။ သူက...

"ကိုယ္ မင္းကို သက္ေသျပေပးရမလား..?"

အၿပဳံးႀကီးတစ္ခုျဖင့္ သူ႔အသံကဖ်ားေယာင္းလွစြာ ေျပာလာခဲ့ၿပီး ျမန္ဆန္လြန္းသည့္ သူ႔လက္ဝါးႀကီးမ်ားက သူ႔နံေဘးမွ မသိမသာတေျဖးေျဖးခ်င္း ေဘးကိုေ႐ြ႕ေနသည့္ ရွရီခါးေလးကို ဖက္ဆြဲလိုက္ကာ ႏူတ္ခမ္းေတြကို နမ္းလိုက္ေတာ့သည္။

ခန္းမအတြင္းရွိ ပရိတ္သတ္မ်ား : "......."

[T/N: ဟဲ့.. ဟဲ့ ကဲလွခ်ည္လား..၊ ပရိတ္သတ္အမ်ားႀကီးေရွ႕ကို ..]

ရွရီ၏ တစ္ဖက္တြင္ရွိသည့္ ေမာင္ျဖစ္သူမွာ အလြန္အံဩေနလ်က္ ထိုျဖစ္ရပ္ကို ေဘးမွၾကည့္ ေနရေတာ့သည္။ စိတ္အတြင္းမွ ေယာက္ဖ၏ ကဲသဲမႈကို သူ႔ခမ်ာဩခ်ယုံကလြဲ၍...။ သူက အိမ္ေရွ႕စံ၏ မ်က္ႏွာ႐ူးႏိုင္မႈကို သူကအလန႔္တၾကားျဖစ္ေနရသည္။ Sheri က Lou Xi ကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ျပန္တြန္းထုတ္လိုက္ေလသည္။

" အရွင့္ ဦးေနာက္ကေတာ့ တစ္ခုခုလြဲေနၿပီ.."

သူမက သက္ျပင္းသာခ်လိုက္ရင္ မွတ္ခ်က္ျပဳလိုက္မိသည္။ထိုသို႔တိတ္ဆိတ္ေနခ်ိန္မွာပင္ ဧကရာဇ္ထံမွ စကားစေျပာသံ ထြက္လာေတာ့သည္။

"စစ္သူႀကီးက အထူးထူးေသာ စစ္ပြဲေတြေအာင္ျမင္ခဲ့ယုံမက တိုင္းျပည္အတြက္ အက်ိဳးရလဒ္ ေကာင္းေတြအမ်ားႀကီး လုပ္ခဲ့တဲ့သူျဖစ္တယ္။ ကိုယ္ေတာ္တို႔အားလုံး အခုလို ၿငိမ္းၿငိမ္းေနထိုင္ ေနႏိုင္တာကလည္း သူတို႔ရဲ႕ႏိုင္ငံအေပၚသစၥာသိၿပီး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈေၾကာင့္သာလွ်င္ ျဖစ္တယ္။ အကယ္၍ အခုလို ကိုယ္ေတာ္ဆုံးျဖတ္တာကို မႏွစ္သက္တဲ့သူရွိရင္ ေျပာၾက။ အဲ့ဒီလိုဆုံးျဖတ္တာကို မႏွစ္သက္တဲ့သူေတြကို ေနာင္လာမယ္စစ္ပြဲေတြမွာ သူတို႔ကိုထြက္ တိုက္ခိုင္းမယ္၊ ေသခ်ာေပါက္ စစ္သူႀကီးလို အဲ့ဒီလူေတြကေအာင္ပြဲနဲ႔ ျပန္လာႏိုင္ရမယ္၊ ကဲ... သေဘာမတူတဲ့ ဘယ္သူမဆိုထြက္လာလို႔ရၿပီ "