The CEO

Chapter 2: Meetup

Blaire's PoV:

"Whoah! Himala ata at andito ka ngayon Blaire." Bati sa akin ni Rachelle nang makarating ako sa kinaroroonan nila. I rolled my eyes. Tss. Anong himala don?

"Blame Ash. Hindi nya ako tinigilan hangga't hindi ako pumapayag pumunta rito." Sagot ko.

Well, may pagkamakulit ang pinsan kong yun. Atsaka, gusto kong batiin si Red. Idagdag mo pang kailangan ko nga munang magrelax sa buhay at hindi puro trabaho na lang ang inaatupag ko. Nakakastress ang araw ko ngayon.

"Nice, Cous. Alam ko namang hindi mo ako kayang tiisin." Sabat ni Ash at ngumisi pa. Hindi ko na lamang sya pinansin. Nagsimula akong maglakad papunta kay Red.

"Congrats Red! I hope na maging happy ang marriade life mo. Here's my gift. I hope you like it. Enjoy your night." Bati ko sa aking kaibigan. Napangiti naman ang isa at malugod na tinanggap ang aking regalo.

"Thanks Blaire. Buti naman at nakadalo ka. Magtatampo talaga ako sayo kapag hindi. Anyways, thank you so much." Niyakap at nakipagbeso sya sa akin. This is a normal thing for us. I have a soft side when it comes to my friends and family.

"Sabihin mo lang sa amin kapag may ginawang masama asawa mo ha. Malilintikan talaga sya sa amin." Banta ko. Red just chuckled. "Don't worry, hindi ganon si Aaron. Mabait yun. May takot sa akin yung asawa ko." Sabay kaming napatawa. Uso pa pala yung ganon.

"Oo nga pala, I hope na mahanap mo na rin yung 'the one' mo. Marami akong kilalang single na gwapo. Gusto mo bang ipakilala kita?"

Ah shit. Here we go again. Hindi na ito bago sa akin. Lagi nila akong inaalok sa mga ganito but I always take down their offer. Kahit anong pilit nila ay ayaw ko talaga.

"Wag na Red. Ano ka ba? Alam nyo namang hindi ko type yung offer diba? I know na may plano si God when it comes to that thing." I said. Napatango-tango si Red. She excused herself dahil may tumawag sa kanya bigla.

Third Person's PoV:

Lumalalim na ang gabi. Blaire was enjoying herself drinking a martini. Hindi na mabilang kung nakailang baso na sya ngunit ayos pa rin naman sya hanggang ngayon. Perks of being a hard drinker.

She was scanning the crowd. Kahit na napakaraming tao ay wala ni isa man ang nakakuha ng kanyang atensyon. Itinuon na lamang nya ang sarili sa pag-inom.

Matapos ang ilang sandali, medyo tipsy na si Blaire pero kaya pa naman nya ang sarili. Hindi na rin nya mahagilap ni isa sa kanyang mga kaibigan. They're probably wasted out there.

Blaire was about to stand up nang may makabanggaan syang isang babae. She looked up and there, she met a beautiful pair of eyes. She wasn't sure if she's just drunk or what pero hindi nya maalis ang kanyang tingin sa babae. Parang nahipnotismo sya bigla.

This is a new thing to her. Now, she's puzzled kung anong susunod nyang gagawin lalo na't ayaw nang bumalik sa normal ang tibok ng kanyang puso.

Kenley's PoV:

"I'm sorry Miss. Hindi ko sinasadya." Agad akong humingi ng paumanhin sa babaeng nakabanggaan ko.

I gulped nang makita ang kanyang kabuuan. Ang ganda nya, sobra. Parang nastarstruck ako bigla. Ngayon lang ako nakakita ng katulad nya. Para syang isang modelo.

"Shit. I'm really sorry Miss. Okay ka lang ba?" Tanong ko. Akmang hahawakan ko na ang kanyang pisngi nang bigla niyang tinapik ang aking kamay.

"Tsk. Don't touch me nga. Baka mamaya may germs pa yang kamay mo. Are you blind? Hindi man lang tumitingin sa daan eh." Parang biglang naglaho ang nararamdaman kong paghanga sa kanya. Hindi ko maiwasang mapataas-kilay.

"May mata ako Miss. Atsaka parehas lang tayong hindi tumitingin sa daan noh." Nakaismid kong sagot sa kanya.

"Atsaka nagsorry na nga ako eh. Maganda nga, masama naman ang ugali." Hindi ko maiwasang idagdag. Nakita kong sumama ang timpla ng kanyang mukha. I know na hindi nya yun nagustuhan. Wala eh, nasabi ko na. Mas maganda yung alam nya diba?

"Shut up! How dare you to say that to me?! Aish, nevermind. I don't want to waste my precious time with an idiot person like you!" And there, she sat back in the stool. I looked at her with disbelief. Grabe naman ang isang to hmp.

I don't know why but my guts are telling me to stay with her---err I mean, stay in the counter. Right. That's it. Wala ng iba pa. Baka umiiral na naman ang kabaitan ko sa katawan.

Hindi ko maiwasang mag-alala dahil baka mamaya ay may mangyaring masama sa babaeng katabi ko ngayon kapag iniwan ko sya.

Napailing na lang ako sa aking sarili at nagsimulang uminom muli ng alak. Syempre light lang. Mahirap matamaan at baka kung ano pang mangyari sa akin dyan.

Panaka-naka akong nagnanakaw ng tingin sa aking katabi. And thank God dahil hindi man lang nya ako napapansin. She's really gorgeous. Idagdag mo pa ang kanyang pagiging elegante at sopistikada. But I wonder kung bakit sya naglalasing ngayon? Broken-hearted?

I snapped in reality nang makitang tumayo sya at pagewang-gewang na naglakad. Halatang lasing na sya. Nang makitang patumba na sya, I quickly made my way and caught her.

"Be careful." I said to her habang nakatingin sa mapupungay nitong mga mata. "Oh, it's you idiot girl." She said at tinapik-tapik ang aking pisngi. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maiinis.

"Hindi nga ako idiot. Ang kulit." Saad ko. Wala akong narinig na sagot mula sa kanya. Instead, I caught her staring at me. Most specifically, in my lips.

Wala sa sariling napakagat-labi ako at napatingin rin sa kanyang mapupulang labi. Shems. I saw how she gulped.

And in just a blink of eye, I just felt a soft thing on my lips. She slammed her lips on mine. Now, we're kissing each other.

Damn. Hindi ko maexplain ang nararamdaman ko ngayon.

_____//_____

Edited.