Chapter 26: Explanation

41.3K 1.4K 410
                                    

Blaire's PoV:

"Blaire, everything felt so unreal right? Ang bilis ng mga pangyayari." Pagkukwento sa akin ni Kenji. Yeah, he's right. Napatango-tango naman ako sa sinabi nya.

"Who would have thought na you already have a twins? Hindi man lang kumukupas ang ganda mo." He added. I rolled my eyes on him. He really have a flowerful mouth. Kung dati-rati ay nakakaramdam ako ng kakaiba but now, wala na. 

Si Kenley lang talaga ang nagpaparamdam sa akin ng kilig.

I smiled just by thinking of her. Geez. I really love that girl.

"I guess, I'll take that as a compliment." I confidently said. I know, I know, mukha pa rin akong teenager dahil sa mukha at kasexy-han ko. Bagets na bagets pa rin kumbaga.

Pagak namang napatawa si Kenji. "Baka mamaya, mainlove ka uli sa akin ha. Bawal yun." Nakangisi nitong saad. Napangiwi naman ako sa sinabi nya. 

"Conceited much eh?" Nothing changed about him. Mayabang pa rin.

We started chitchatting. Like what they called 'catching with each other'. Actually, kahapon pa nga kami nag-uusap na dalawa.

By the way, ever wonder who's Kenji in my life? He's my ex-boyfriend. My first one to be exact. Our relationship happened nung nasa college pa lang kami. He's one of my classmates. Business Ad din ang kinuha nya.  

He's a nice looking guy. Mabait, sweet, and many more to mention. Kaya nga siguro nagkaroon ako ng feelings sa kanya. Actually, he confessed first to me. I'm his crush. And that time, he started to court me na syang pinayagan ko naman.

I'm happy whenever I'm with him. But then again, lahat may limitations at hangganan. One day, bigla na lang syang nanlamig sa akin then boom! He broke up with me with no reasons.

I found out na meron na sya agad na bago. I was devastated, thinking kung anong mali sa akin. Kung may mali ba akong nagawa? I didn't receive any answers from my questions.

That's the time na nagbago ang attitude ko. I turned into a cold and heartless woman as what others describe me.

Kenji and I met yesterday. I was on my way sa place na tinext sa akin ni Kenley when he suddenly popped up on my office. Halo-halong emosyon ang naramdaman ko yesterday. But, hindi sumagi sa isipan ko na bumalik sa kanya. I'm happy and contented sa family ko ngayon.

Speaking of, I'm really sorry kung hindi ako naka-attend sa surprise ni Kenley kahapon. That was supposed to be our anniversary celebration pa naman. And I felt guilty dahil hindi ko man lang sinabi sa kanya ang reason kung bakit hindi ako nakapunta.

Tsk. I hate myself.

Our conversation was interrupted nang may tumawag sa kanyang cellphone. Nakita ko kung paano nanlaki ang kanyang mata.

"Oh shoot! Andrea is calling me now. I'm doomed." He said while looking at his phone. Alam kong kinakabahan na sya based on his tone. I glanced at my watch and it says na 8pm na.

"I guess, we should call it a day." I said while sipping the milkshake I ordered. Napatango-tango naman si Kenji sa sinabi ko. We gathered our things bago tumayo.

"Basta don't forget ha. Punta ka sa wedding ko. Isama mo si Kenley." He said while smiling. I smiled back to him. We bidded each other goodbyes before we finally parted our ways.

Yup. Ikakasal na si Kenji kay Andrea. He's inviting me pa nga just what you read kanina. Kaya there's no chance na magkaroon pa ng something sa amin. I'm not cheating. Hindi ako ganong tao. Nagkaroon na rin kami ng closure sa isa't-isa. 

The CEO Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon