The CEO

Chapter 14: Moving In

Blaire's PoV:

I woke up because of the sound of my freaking alarm clock. Gosh, it sucks and it's so irritating as hell! Kung kelan naman I badly need a rest eh.

I took a glance on my alarm clock at nakitang Sunday pala ngayon.

Great! Buti naman. Medyo nawala-wala ng kaunti ang pagkainis ko. Well, Sunday is my rest day. Walang pasok ang lahat ng empleyado sa company. Minsan ay nag-oovertime ako kapag tambak ang mga worksheets. Tinapos ko naman na kahapon yung sa akin kaya hindi ko na kailangan pang mag-alala.

I was about to continue my beautiful sleep nang maalala ko kung anong meron ngayon.

Goddamnit!

Susunduin pala namin ngayon si Kenley sa apartment nya. You see guys, ngayon ang lipat nya rito sa amin. Tsk. Bakit kasi kailangan pang gawin yun? I can handle myself naman eh. I'm a strong independent woman.

Ewan ko ba pero these past few days, naiirita ako kapag nakikita ko sya. Wala namang ginagawang masama sa akin si Kenley so far pero bakit naiinis ako? Namimiss ko naman sya kapag hindi ko sya nakikita sa office.

Ugh! Hindi ko na maintindihan ang sarili ko. I guess, kagustuhan ni baby yun. Sana naman ay hindi na ako pahirapan ng husto ni Baby.

Instead na ipagpatuloy ang aking naudlot na pagtulog, I decided to get up and take a shower. Mag-aayos muna ako ng sarili ko. Even though si Kenley lang naman ang puuntahan namin, kailangan ko pa ring mag-ayos. As a businesswoman, I need to be presentable at all times.

I walked downstairs. Dad is seating on the couch while sipping a coffee. He's also reading a newspaper. Ito ang lagi kong nakikita. I bet my Mom was on the kitchen, baking some cake. It's her hobby.

"Sweetie talagang pinaghandaan mo ang pagpunta kay Kenley ah." Dad said while smirking. Pang-asar talaga kahit kelan si Dad.

"Whatever, tss." I said and rolled my eyes. I heard he giggled.

"Anyways sweetie, why don't you give it a try?" Seryoso nitong saad. Napakabilis magpalit ng mood nya. Kaya wag na kayong magtaka kung bakit ganon ako. May pinagmanahan kasi.

"Dad how many times do I have to tell you na ayaw ko nga?!" I said. I heaved a deep sigh. Alam ko na kasi ang tinutukoy nya. Well, he wants na bigyan ko ng chance ang sitwasyon namin ni Kenley. Parang gusto nya na may mamuong chemistry sa amin in which I highly disagree.

"Anak malay mo sya na ang nakalaan sa'yo. Why don't you give her a chance?" Balik-tanong nya pa.

"Dad, you know I'm not into girls right? I'm straight as a bamboo tree! Atsaka ano na lang ang sasabihin ng mga tao sa business world?" I asked. Pinipigilan kong hindi mainis. Kakagising ko palang tapos biglang ganito.

'Kapag ang bamboo tree ay nahanginan, bumabaliko rin?' Sabat ng mahadera kong utak.

Shut the fuck up mind! Stop messing with me.

"Okay, okay. I will not force you anymore. Pero sana naman ay maging civil kayo pagdating sa bata." He said in defeat. I felt relieved. That's good to hear dahil naiintindihan na ni Dad ang side ko.

"Oh sya, suit yourself. We're going to Kenley's apartment."

_____//_____

It's a bit long ride papunta kila Kenley. Idagdag mo pa na medyo nagkatraffic kaya natagalan kami. Mabuti na lang at dala ni Dad ang car nya.

We stopped in a not so big house/apartment. I guess maraming mga tenant ang naririto eto. Ever wonder how my Dad knew her location? Well, he used his connections.

Room 69 ang number ng unit nya. Mabuti na lang talaga at nasa second floor lang yun. Gosh. Nakakapagod kayang umakyat. I don't get it kung pano ang numbering ng mga unit sa apartment nila.

I quickly saw Kenley kahit na nakatalikod pa sya. Siguro ay dahil sa figure nyang familiar na sa akin.

And oh, hindi pala sya nag iisa. She's talking with a girl na parang akala mo ay hindi na ulit sila magkikita.

Agad na nagsalubong ang dalawa kong kilay. Who the fuck is that bitch huh? Tsk. Napakaharot mo talaga Kenley kahit kelan! Putulin ko yang birdy mo eh.

I'm not mad guys huh. Naiirita lang ako sa nakikita ng maganda kong mata. Argh! Damn it. Magsama sila dyan. Wala na akong pakielam. Parang kelan lang ay kasama nya yung lalaki sa company tapos ngayon, may bago na naman?

What the actual fuck?! Ilan ba kami?

I can't explain it. While me and my Dad are walking towards her, biglang nag-init ang ulo ko. I can feel my heart is in rage. I want to ask myself why.

Dad faked a cough at napunta na sa amin ang atensyon nila.

"Andito na po pala kayo Tito at Miss Blaire." Magalang na saad ni Kenley. Napataas ako bigla ng kilay. Didn't I tell her na Blaire na lang ang itawag nya sa akin?

Parang nabalisa sya bigla nang magtama ang aming tingin.

"Uhm... Farrah, si Tito Tyler. Tito Tyler, si Farrah po. Bestfriend ko." Pagpapakilala nya. Napaikot bigla ang aking mga mata. Seriously? Bestfriend? Bitch please. If I know, baka more than pa dyan ang relationship nyo.

And how dare her para hindi ako ipakilala huh?

Malilintikan talaga sa akin itong babaeng to. Argh.

I decided to leave them there nang walang pasabi. Bastos na kung bastos but I don't care. Mas mabuting sa kotse na lang ako mag-antay sa kanila.

And oh guys, I finally solved my problem kung bakit paiba-iba ang nararamdaman ko. I fully blamed it to my goddamn hormones and nothing else.

I almost forgot, buntis nga pala ako.

F A S T F O R W A R D

I woke up at nakitang gabi na pala. I glanced at the clock. Past 6pm na pala. I decided to take a nap pagkatapos naming sunduin si Kenley but mukha atang NAPasarap ang tulog ko. Parang nahihilo rin kasi ako kanina.

Oh well, it's a good thing na rin dahil hindi ko makikita ang mukha ng babaeng yun. Gosh. I'm so brilliant talaga.

Hmm... Parang nakakaramdam na ako ng kaunting gutom. I should go downstairs na.

I examined myself and decided na magpalit ng damit. Wala lang. Hindi na kasi ako natutuwa sa suot kong damit ngayon. I should get a new one.

I'm only wearing an underwear nang narinig ko ang paglangitngit ng pintuan. That means, someone opened it.

"I... Ahm... Kakain na raw." Kenley said habang nakatitig ng diretso sa halos hubad kong katawan. Para akong matutunaw sa klase ng kanyang tingin. Gosh. I never felt so conscious in my whole life.

Nakita kong iniwas nya rin bigla ang kanyang tingin. I can see a tint of redness on her cheeks. Pakiramdam ko ay halos umakyat na ang lahat ng dugo ko sa aking mukha.

Fuck.

I quickly covered myself using my arms. "Fuck you Kenley! Labas!!!" Hiyaw ko sa kanya. Nakita kong dali-dali naman syang lumabas. I can hear that she murmured a 'sorry' before going out.

Napahilamos na lang ako sa aking mukha. Anong nangyari? What the fuck!? Ramdam na ramdam ko ang napakabilis ng tibok ng puso ko. Para akong tumakbo sa isang marathon.

'Para saan pa ang pagtakip mo sa katawan mo eh nakita nya na yan dati pa? Actually, nahawakan pa nga.' Pag-extra ng mahadera kong utak.

Damn you freaking brain! Hindi ka nakakatulong! Argh.

_____//_____

Edited.