The Wings Called Prequel (COMPLETED)

Chapter 16

"What is the meaning of this?" agad na tanong ko nang makita ko si Naver sa library.

Kumunot ang noo niya. "Feather?"

"Yea? Obviously."

"Alam mo naman pala ba't mo pa tinatanong?"

"Hell. I asked about the meaning."

"Akala ko ba hindi ka naniniwala sa'kin?"

I shrugged. "Well, as If I have a choice."

He took the feather. "You already knew that it's from Proverbs."

"Then what? What is it?"

"Ilang beses ka na bang nakakita nito? Hindi na ako magtataka kung ngayon lang." he chuckles.

"Ano nga kase?!" sa inis ko ay napalakas ang boses ko. Napatingin sa akin ang ibang estudyante. Tangina kasi talaga 'tong Naver na 'to.

"Kapag nakakakita ka ng ganyan, ibig sabihin mabuti 'yang kung ano man ang ginagawa mo. Galing 'yan sa nawawalang pakpak ni Proverbs. Kung pwede lang, mas dalasan mo pa ang paggawa ng mabuti. Mas madami, mas maganda."

Galing sa pakpak ni Proverbs?

"Isa pa, dahil sa kabutihang ginagawa mo, unti-unti ring nabubuo ang pakpak ni Proverbs. At kapag nangyari 'yun. Mas mapapadali ang pagbalik niya sa langit. Kaya nga sinasabi kong iwasan niyo ang pag-ibig dahil 'yan ang magiging hadlang ng misyon niyo."

"Man, that's impos—"

"Patapusin mo kasi muna ako. Sabihin nating imposible dahil tao ka, anghel siya. Sa ngayon, hindi anghel si Proverbs. Nakita mo na may tatlong linya sa pulso niya? Pito ang lahat ng 'yun pero naubos 'yun nang dahil sa'yo. Tatlo na nga lang ang natitira pero sad to say... hindi na 'yun kapangyarihan. Isa na 'yung paalala na sa ikatlong buwan ng taon kayo nagsimula. Nagpapaalala na may misyon kayong kailangang tatapusin. Hindi niyo dapat kalimutan."

Naubos nang dahil sa'kin?

Shit. What am I doing?

Should I ask Naver about the necklace?

"Wala ka na bang sasabihin?"

Napatingin lang ako sa kanya. I don't want to tell him about the necklace. I am not sure but I can tell that my parents' lives depend on it, or shall I say, it is my parents' lives. Na kapag nawala 'yun, mawawala rin ang buhay ng magulang ko dito sa mundo. I just want to keep this secret. Protecting or helping Proverbs is already enough.

"Ah. Okay. Thanks." sabi ko na lang saka umalis na. Man, I'm such a mess.

***

What Naver says were keep distracting me. I even borrowed Jericho's car dahil nawalan ako ng gana mag-aral so I decided to go to bar alone, to at least I could forget some shits that will probably make me crazy.

But then again, after drinking three shots bigla ko na namang naalala si Proverbs. No, magagalit siya. Hindi pwede 'to.

Umalis na lang ako ng bar. Uuwi na lang siguro ako.

Nakakatanga na.

I went back to school. Mabuti na lang at malayo-layo ang pinaradahan ni Jericho mula sa kotse ko. Ayokong malaman ni Proverbs na hindi ako pumasok. I am very sure that she'll get upset with me.

Fuck. There is something fucking wrong with this. Worse, I couldn't even tell it.

"Oh? Kumusta?" she beams when I arrived.

Nanatili ang mga mata ko sa kanya. I couldn't speak and I don't even know why. I noticed how her smiles quickly replaced by a frowns. Oh, hell. Of course, she would be wondering right now why the hell am I just starring at her, not responding.