BÖLÜM 1|BASKETÇİ ÇOÇUK

12K 336 180
                                    

Bilgilendirme :) : Bu "Basketçi kız" serisinin ikinci hikayesi.İlk hikayeye profilimden ulaşabilirsiniz,olayları ve karakterleri daha iyi anlayıp kavramanız için ilk onu okumanızı tavsıye ederim.İyi okumalar <3

"Seni seviyorum Basketçi çoçuk"
"Bende seni seviyorum Basketçi kız"

🏀

Hatırlatma;
Telefonum çalınca durduk Abim arıyordu.Telefonu açtım "Efendim Abi"şok içinde donup kalmıştım abimin söylediklerine karşı "N-ne?"diyebildim sadece o an dünyam başıma yıkılmıştı.

Rüya gibi başlayan günüm kabus gibi bitmek üzereydi...

Korkuyla Gıcığa baktım o ise ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.Gözlerimin dolduğunu hissettiğimde bana yaklaştı ve yüzümü avuçlarının içine aldı.

Gözyaşlarım sanki bu anı beklermişçesine gözümden firar ederken,ne konuşabiliyor nede doğru dürüst nefes alabiliyordum.

Yusufum bana sımsıkı sarıldığında ise daha çok ağlamaya başladım.

Ne kadar süre sarılı bir şekilde durduk bilmiyorum.Yavaşça başımı avuçlarının içine aldı "Noldu Birtanem?"diye sordu sakince burnumu çektim "E-emre a-araba kazası geçirmiş ve durumu çok ağırmış"

O da en az benim kadar şok olmuştu yine başımı göğsüne gömdüm ve ağladım kendini yavaşça geri çekti "Hadi Güzelim Hastaneye gidiyoruz"başımla onayladım.

Arabaya bindiğimizde sol elimi eline aldı ve öptü "Merak etme her şey yoluna girecek.Hiç bir şey olmayacak"dolu gözlerle ona baktım.

"Söz ver"gülümsedi elindeki elimi bir kez daha öptü "Söz Güzelim söz"bir iç çektim ve yolu izlemeye devam ettim.

Hastaneye geldiğimizde tam koşarak girecektim ki birisi beni belimden tutarak kendine çekti.Başımı biraz kaldırdığımda bunun Gıcık olduğunu gördüm "Çok ağlamak yok tamam mı?"burnumu çektim ve başımı salladım.

Beni kendine doğru döndürdü "Söz mü?"bir iç çektim "S-söz"anlıma bir öpücük bıraktı ve beraber içeri girdik.

Girer girmez abimleri gördüm Güney abimin yanında Hava ablam vardı ve Kuzey abimin yanında adını bilmediğim mavi gözlü abimin yaşlarında bir kız.

Bunu çok üstelemeden Emrenin annesinin yanına gittim "Nilüfer teyzem Sultanım iyi misin?"dedim ve yanına oturdum.

"Nasıl olayım kızım?Emrem ne halde.Ne yapacağız biz?"elini elime aldım "Hiç bir şey olmayacak Sultanım Emrem çok güçlü"bana sımsıkı sarıldı.

"Umarım hiç bir şey olmaz"doğru dürüst bir umudumuz yoktu.

Doktor gelince hepimiz ayaklandık "Emre Yılmazın yakınları siz misiniz?"Emrenin babası ayağa kalktı "Ben Babasıyım"Doktor bize baktı "Emre beyin durumu çok kritik şu an Yoğun bakımda ve uyanır mı bilemiyoruz.Fakat uyansa bile üç dört hafta yürüyemicek"

Güney abim telaşla etrafına bakındı ve Doktora yaklaştı "Uyanmadı için ne yapa biliriz?"Doktor biraz düşündü "Şu an her şeyi işitiyor yani belki sevdiği biri onunla konuşursa o zaman uyanma ihtimali var ama bu çok düşük bir ihtimal."

Basketçi Kız ve AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin