Basketçi Kız ve Aşk

BÖLÜM 29|OLUR

Seni bulmaktan önce
aramak isterim.Seni sevmekten önce anlamak isterim.Seni bir yaşam boyubitirmek değil de,Sana hep,hep yeniden başlamak isterim.
-Özdemir Asaf

🏀

İki hafta geçmişti,Doktor benim geçici bir hafıza kaybı yaşadığımı ve sadece Yusuf Beyi hatırlamadığımı söylüyordu.

Adam yani Yusuf bey hiç yanımdan ayrılmıyordu,ayrıca abimlerde bir şey demiyordu.

Bügün yine Yusuf bey ile buluşacaktım,ona bey demene kızsa da bir şey demiyordu.Ama ben ne yapabilirim?Onu tanımıyorum.

Şimdide Kafede oturmuş onu bekliyordum.Hep ikimizin Fotoğraflarını bana göstermişti,eskiden onunla çok mutluymuşum.

Ayrıca,şu anda da onunla mutluydum beni güldürüyordu.

Onun geldiğini görünce gülümsedim.Gelip karşıma oturdu "Nasılsın?" gülümsedim "İyiyim siz?" kaşlarını çattı "Bence artık şu sizli bizli konuşmayı bırakalım."

Yutkundum "O zaman iyiyim sen?"gülümsedi gülümseyince gözleri kısılıp yanağında bir çukur oluşuyordu.

Bir an gamzesinden öpmek istedim ama sonra kendime geldim tabii.

"Bende iyiyim."Kafede çalan şarkı yüzünden kaşlarım çatıldı.

Fikrimin ince gülü,kalbimin şen bülbülü

Kulağıma yanaştı ve "O gün ki gördüm seni yaktın ah yaktın beni"diye şarkı söyleyen hanımefendiye eşlik etti. Ve ekledi "Bu artık bizim şarkımız olsun Güzelim" Şok içinde ona baktım çünkü sesi fazla güzeldi.Ve bizim artık bir şarkımız vardı.

Elimi tuttu ve beni döndürdü.Sonra yine kendine doğru çekti ve yanağıma bir buse kondurdu.

Anlını anlıma yasladı "Çok aşığım" dedi kıkırdadım "Aa kime?"dedim şakadan "Ela gözlü küçük boyuna rağmen Basketbol oynayan bir kıza"

Aklıma gelen şeyle Yusufa baktım.Sonra aklıma başka şeyler gelmeye başladı,ona hastayken bakmam,beraber Basketbol oynamamız,okuldaki didişmelerimiz,bana ettiği evlenme teklifi,onu şirkette ziyaret etmem,Ona doğum günü hazırlamam ve sonra o evine kucağında bir kızla girmişti ve o kız ona sevgilim demişti.

Ben sinirlenip evden çıkıp ağlayarak araba sürmeye başladım ve sonra ağaca çarptım.

"Güzel iyi misin?" ayağa kalktım "Senin yüzünden kaza geçirdim,beni aldattığın yetmemiş gibi utanmadan iki haftadır benimle vakit geçiriyorsun."diye kükreyip ona bir tokat attım.

Herkes bize bakıyordu ama bu umrumda değildi,hızla ordan uzaklaşmaya başladım ve Kafeden çıktım kolumdan tutulup çekilmemle afalladım ama biri belimden tutarak düşmemi engelledi.

Ve bu biri Yusuftu.

"Beni dinle,hiç bir şey sandığın gibi değil."dedi gözlerime bakarak "Dinlemek istemiyorum!"diyerek ondan uzaklaşmaya çalıştım ama o beni omuzuna attı "Ya bıraksana beni!Deli misin nesin?"

Çıkladı "Deli değil Gıcığım."sırtını yumruklamaya başladım "Bırak ya bırak!"

Beni arabaya oturturup kemerimi bağladı ve kendiside bindi kapıyı açıcağım sırada kapıları kitledi "Ya bıraksana beni!"