Basketçi Kız ve Aşk

BÖLÜM 2|BASKETÇİ KIZIM

Ne demişler?En büyük aşklar nefretle başlar.

🏀

Ellerimi eline aldı ve bana doğru döndü.
Kafamı kaldırdım ve çenemi göğsüne yaslayıp ona baktım o da bana baktı "Ee böyle bakışcak mıyız?"diye sorduğunda gülümsedim "Hı hı.Hayatımın sonuna kadar şu iki çift ela gözü izleyeceğim"kaşları havalandı ve elimdeki bir elini çekip yanağıma götürüp okşamaya başladı "Hayatının sonuna kadar?"

Gülümsedim ve başımla onayladım.O da sırıtarak "Olur vallah bana uyar"dedi,kaşlarımı çattım "Ben romantik bişey bekliyordum"kıkırdadı "Nasıl oluyormuş?Ben aşkımdan mecnun olurken sen ikide bir konuyu değiştirip kaçıyordun oh oldu sana canımın içi"

Güldüm "Yani o kadar laf sayıp arkasından canımın içi demende ayrı bir komik Gıcıkcığım"o da güldü "Ne yapayım?Durduramıyorum içimdeki aşkı."

Kaşlarımı kaldırdım "Ay ay ay çen aşık mı oydun?"diyip yanaklarını sıktım,yalancı bir sinirle "Güzel"dediğinde gülüp parmak uçlarıma çıktım ve yanağına bir öpücük bırakıp yüzüne bile bakmadan hastaneye doğru kaçtım.

Aklınca bana kızcaktı bana kıyamazdı ki o.

Çok değişik bir şeydi bu hiss.Mutluluk değildi.Daha fazlasıydı.Sanki tüm her şey önemsizmişte sadece Yusuf önemliymiş gibi geliyordu.

Yada Yusuf iyiyse her şey iyi oluyordu.Sanırım aşk böyle bişeydi.Ki hiç sandığım kadar kötü bişeyde değilmiş.

Emroşumun odasına girdiğimde odada Emroş hariç kimse yoktu.Kapıyı kapattım "Ee nerde bizimkiler?"diye sorduğumda Emremin yatağının yanına bir sandalye çekip oturmuştum bile.

"Kahve içmeye gittiler ben kafamı dinleyeyim diye"gülümsedim "İstersen bende gi-"sözümü kesti "Saçmalama be Güzelim gel buraya"dediğinde başımı göğsüne gömdüm ve kocaman gülümsedim "İyi ki sana bişey olmadı"dedim hafif kırgın çıkan bir sesle.

Emroş saçımı okşarken konuşmaya başladı "Ben hiç seni bırakıp gider miyim güzelim"gülümsedim ve başımı kaldırıp ona baktım "Gider misin?"başını salladı "Gitmem bücür"deyip burnumu sıktı "Ya Emre bücür demesene"

"Sende zamanında küçük Emre diyordun"sırıttım ve yanaklarını sıktım "Ee sende öyle değil misin zaten benim küçük tatlı Emrem"

Aklıma gelen şeyle kaşlarımı kaldırdım "Yürüyüşe çıkalım mı?"Emre yutkundu "Yürüyemiyorum"aklıma doktorun söylediklerinin gelmesiyle şok içinde ona baktım.

"Ö-özür dilerim benim birden aklımdan çıkmıştı"gözlerimden yaşlar akmaya başladı.Aptallık etmeştim resmen!Emre yanağımdan süzülen yaşları sildikten sonra bana baktı "Merak etme Güzelim takmıyorum ben zaten doktor dedi bir kaç hafta sonra yavaş yavaş yürürmüşüm"burnumu çektim ve gülümsedim.

"Basketbol?"yine burnumu sıktı "Onun için biraz beklememiz lazım Basketçi kızım."

Basketçi kızım..aklıma Yusufun gelmesiyle kocaman gülümsedim.Şimdiden özlemiştim onu.Ay iyi be ne aşkmış sizinkide.

"Biliyor musun çok korktum"Başımı kaldırıp Emreye baktım "Neyden korktun?"yutkundu "Seni bir daha görememekten,gülüşünü izleyememekten,seninle bir daha Basketbol oynayamamaktan çok korktum"

Yüzünü avuçlarımın arasına aldım "Ama bak hiç bir şey olmadı"dedim ve kocaman gülümsedim.

Beni kendine doğru çekip sarıldı "Seni çok seviyorum"gülümsedim canım Arkadaşım ya "Bende seni"