"Eskiyor ama eksilmiyor
Kalp ağrısı."
-Anonim
Şok içinde Yusufa bakıyordum ki bileğimden tutarak beni bir yere çekiştirmeye başladı "Ya bırak beni!"dedim sinirle "Bırakmicağım!"diye bağırdı sinirle.
Okulun arka bahçesine geldiğimizde bileğimi bıraktı "Bunun yüzünden yani kıydın bize hı?Başkası üzülmesin diye,bizi üzdün ha?O kadar mı değersizdi senin için ilişkimiz?O kadar az mı sevdin beni!"bağırdığı için sıçramıştım.
"Y-yusuf sen hiç bir şey b-bilmiyorsun ben.."sözümü kesti "Ya ne olursa olsun Güzel!Ne olursa olsun!Bana anlatabilirdin beraber çözebilirdik!"
Bu sefer bağıran taraf ben oldum "Ne yapacağımı bilmiyordum tamam mı?Çaresizdim,aklım karışmıştı.Korktum!Emreyi incitmekten korktum!"bağırırkende ağlamaya başlamıştım.
"Peki beni incitmekten korkmadın mı?Ben üzülürüm diye düşünmedin mi?"bir iç çektim "Düşündüm ama o an tek mantıklı çözüm olarak bu geldi aklıma."
Başını sağa solla salladı "Hayır Güzel,bu senin kolayına geldi.Çünkü sen bize bir kalemde kıyacak kadar değer verdin!"dedi ve gitti.
Öylece arkasından baka kaldım.Gözümden yaşlar bir bir akıyordu.
Eve gitmeden Emrenin yanına uğramaya karar verdim.
Yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirdim.Gelmeden pastaneden Emrenin en sevdiği kurabiyelerden almıştım.
"Ben geldim!"dedim kapıyı açarak.Emre beni görür görmez gülümsedi.Ona kurabiyeleri verdim ve biraz konuştuk.
"Hadi ben artık gideyim"dedim ve kalktım olabildiğince arkadaşça davranmaya çalışıyordum "Bir daha gel ama tamam mı?"gülümsedim ve yanağından öptüm "Gelicem tabii canım arkadaşım"
Bu dediğim onu elbet üzecekti ama böylece belki anlardı.
Gülümsedi "Numara yapma Güzelim,Yusuf ile çıktığınızı biliyorum."kaşlarımı çattım "Nerden biliyorsun?"
"Ozan geçen ağzından kaçırdı,ama merak etme üzülmüyorum ben aşkımı kalbime gömerim.Ha birde defterimi alırsam mutlu olurum."peki ya bunu nerden biliyordu?Şok içinde ona baktım.
"Onuda Annem görmüş"dediğinde anladım.Çok büyük bir hata yapmıştım ben.
"Bir saniye"dedim ve oturdum,telefonumu çıkarıp Dolunayı aradım.
Ona hemen gelmesini söyledim ve o da tamam diyip kapattı.
Korkuyla dudaklarımı ısırmaya başlamıştım Dolunay grldi ve Emre ile tanıştı.Sonra ikiside bana baktı.
"Ben çok büyük bir hata yaptım"dedim ikisine bakarak.Her şeyi en baştan onlara anlattım onlarda nefes almadan beni dinlediler.
"Of keşke benimle konuşsaydın be Güzelim"gözümden akan yaşa engel olamadım "Ya ben ne bileyim aklıma öyle yapmak geldi ve bende böyle yaptım."Dolunay düşünceli bir şekilde bana baktı "Biz sizi barıştıralım"dediğinde umutsuz bir şekilde başımı salladım.
"Çok sinirli hayatta istemez"Dolunay gülümsedi "Sen bana güven,şimdi senin şu kızları ve sevgililerini buraya çağır bakim"dediğinde telefonumu çıkardım ve Fatmayı aradım "Alo kuzum ne oldu?"
Bir iç çektim "Fatma,Dilara yanında mı?"diye sordum "Evet Beyzada burda Özlemin dedikodusunu yapıyoruz bir bilsen o kız ne kadar fenaymış."Beyzayı sevdiğim için onunda gelmesinde bir sakınca yoktu "Tamam hemen şimdi üçünüz Hastaneye geliyorsunuz ve Ozan ile Efeyide getirin"hiç söz hakkı tanımadan kapattım telefonu yoksa bir saat soru yağmuruna tutacaktı beni.
"Şimdi Hafta sonu biz hep beraber pikniğe gidiyoruz,ozan Yusufu çağıracak ama tabii seninde geldiğini bilmeyecek Yusuf,sonra biz sizi baş başa bıraktık mı.Hop Güzel ve Yusufun Masalı devam ediyor."
Düşündüm aslında evet olabilirdi belki,yani umarım.Dolunayda benden sinsi çıktı.
Kapı tıklanınca Fatma,Ozan,Dilara,Efe ve Beyza girdi içeri.
Beyza ve Dolunay bir süre bakıştıktan sonra herkes Dolunay ile tanıştı en son sıra Beyzaya gelmişti elini uzattı.
"Beyza"dedi çekingen bir tonda Havada Aşk kokusu var ilk defa sana katılıyorum iç ses.
Dolunay hele şükür gözlerini Beyzadan çekip elini eline aldı "Dolunay"dedi ve yutkundu.Beyza güzel kızdı.Kahverengi gözleri karamel rengindeki saçları ve güzel bir fiziği ile Dolunayı hayran bırakmıştı.
Dolunay,tüm planı tekrar anlattıktan sonra hepimiz eve gitmek için kalkmıştık Emrenin yanağına bir öpücük bıraktım "Biliyorum gelemiceksin ama,merak etme ertesi gün fizik tedavine geleceğim."Emre gülümsedi ve başıyla onayladı.
Hastane koridorunda ilerlerken birden birine çarptım mahçup bir şekilde başımı kaldırdığımda bunun Yusuf olduğunu gördüm.
Gözünde öfke vardı o Aşk diye tanımladığım parıldı da vardı ama çok azdı.Bir süre gözlerimize baktık.Ama sonra o bir adım geriledi.
Tam ağzımı açmıştım ki adımı duydum "Güzel abla!"diye beni çağıran Aşka döndüm ve ona sarıldım. "Nasılsın canım?"diye sordum gülümsedi "Başım ağrıyor biraz."
O an aklıma Aşk'ın epilepsi hastası olduğu geldi. "Hım o zaman umarım iyileşirsin prenses."dedim.
Bir an abisine ve bana baktı "Siz küs müsünüz?"Ne diyeceğimi bilmiyordum.Yusufa baktığımda beni belimden tutarak kendine çekti ve yanağıma bir öpücük bıraktı.
Şaşkınlıkla ona baktım "Yok Aşkların en güzeli küs değiliz bak."o an anladım Aşk üzülmesin diye yapmıştı bunu.
İçimdeki saçma sapan umut boşuna büyümüştü demek ki.
Nilay hanım gelince Yusuf belimi bıraktı ama hala çok yakın duruyorduk "Oğlum muayene sadece bir kişi girebiliyormuş sen burda dur tamam mı?Burada merhaba Güzel."gülümsedim
Yusufda başıyla onayladı.Nilay hanım ve Aşk gittikten sonra Yusufa döndüm "Öpmedende küs olmadığımızı söyleyebilirdin."dediğimde yüzümü inceledi.
"O an aklıma başka bir şey gelmedi."diye mırıldandığında başımı yere eğdim "Tamam o zaman ben gideyim Gıcık."bir umutla ona Gıcık demiştim.
Belki bana Basketçi kız der diye "Git...Güzel."yutkundum ve bir iç çektim ona sarılmak istiyordum.
"G-görüşürüz."dedim hayal kırıklığı ile "Mümkünse görüşmeyelim."şok içinde ona baktım gözlerim dolmuştu "İyi görüşmeyelim!"dedim sinirle ve gittim.
Yaşlar bir bir yanağımdan süzülürken dışarıda beni bekleyen arkadaşlarıma baktım.Dolunay beni kendine doğru çekti ve sarıldı "Of"dedim sinirle.
"Git dedi ya!Görüşmeyelim dedi!"Dolunay saçımı okşamaya başladı "Şşş tamam geçicek."hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
"Kalbim çok acıyor"dedim zorlukla ben Yusufu istiyorum onun göğsüne başımı yaslamak,onun kokusunu içime çekmek,ve onun kalp atışlarını dinlemek istiyorum.Ama O yok.
Dolunayın düşüncesi;
Güzel çok üzülüyordu ona destek olmalıydım çünkü sonuçta biz arkadaştık.
Kalbi acıyordu ve dayanamıyordu artık.İlk Aşkı ona aşk acısını tatırıyordu.
🏀
————————————————————
Nasıldı?🏀
Basketçi kız 6 bin olmuş hepinizi çok seviyorum😚
Ahh ahhh aşırı üzülenlere tavsiyem ilk kitabın bölümlerini yeniden okuyun beni bir tek onlar avutuyor.
Bu bölüm jkrteuy 'a gelsin o zaman♥️
İnstagram/Twitter:_estrelax✨
YOU ARE READING
Basketçi Kız ve Aşk
Teen Fiction"Bizim yine birlikte olmamız İmkansız"dedim düz tutmaya çalıştığım sesimle,bana doğru bir adım attı. "Sen demiyor muydun Belkide İmkansızın içindeki İmkanı bulmaktır Aşk diye?"gözlerimi kaçırdım,yine bana doğru bir adım attı ve ellerimi tuttu. "Yapm...
