BÖLÜM 25|ELA GÖZLER

3.2K 205 324
                                    

"Bu ela gözler bana ömrüm boyunca böyle baksın."

"Bu ela gözler zaten bir tek sana öyle bakabilir."

🏀

7 sene sonra;

"Basket sahasına gelir misin?"gülümsedim "Tamam geliyorum."diyerek kapadım telefonu.

Heyecanla aynanın önüne geçtim.Neredeyse üç haftadır Yusufumla görüşememiştik.Babasının şirketinin başına geçtiğinden iş görüşmeleri çok yoğundu.

Bir kaç kez holdingine gidip onu görmüştüm ama sadece uzaktan.Zaten takım elbiseyle aşırı yakışıklıydı o yüzden yanına gitseydim kalbim el vermezdi sanırım.En iyisi uzaktan izlemek.

İki ay öncede Yusufumun Anne ve Babası barışmış yeniden evlenmiştiler.O gün küçük bir çoçuk gibi sevinmişti Yusuf ve Aşkım.Ve tabii ki Aşk.

O da çok büyümüştü ve İbrahimle hala Arkadaş(!)tılar.Yani sözde Arkadaş.

Emre ve Aşkımda çok tatlı ve mutlu bir çiftiler.Kuzey abim Dünya Ablayla iki sene önce evlenmiştiler ve şu an ilk çoçuklarını bekliyordular.

Güney abim ve Hava ablada nişanlanmıştılar.Bu yaz düğün yapıcaktık.

Romeo ve Julietimiz yani Dolunay ve Beyzada sevgiliydi.Ama her an atışıyordular.Onlarda öyle seviyor işte.

Ozan ve Fatmada evlenmiştiler üç ay önce.Dilara ve Efede Düğün hazırlıkları yapıyordu.

Peki Yusuf ve Ben.Sevgiliyiz!Ne bir Evlenme teklifi var nede başka bir şey.

Yani aslında yedi sene önce Evlenme teklifi gibi bir şey etmişti.O yüzüğü hala takıyordum ama işte bir tektaş olsa fena olmaz.

Zaten demişti,mesleğimizi elimize alınca demişti.Ee almıştım ben mesleğimi elime.Koskoca Piskolog olmuştum ben.

Üstüme açık mavi bir elbise giydim.Uzun kollu çok sade bir elbiseydi.

Saçlarımı yarıda toplayıp üstüme deri çeketimi giyip çıktım.Makyaja lüzum yoktu,Yusufum beni her halimle beğeniyordu zaten.

Kendi kendime gülümseyip evden tam çıkacakken validem beni durdurdu "Nereye böyle?" yutkundum "Dışarıya." Tek kaşını kaldırıp beni iyice süzdü "İyi madem."

Evden çıkıp nefesimi dışarı üfledim.Abimler Yusufu biliyordu.Annem ve Babama daha anlatamamıştım.Evlenme teklifi felan olursa o zaman anlatıcağım.Ama o da yok!

Yusufumu çok özlediğim için Evlenme teklifi konusunu başka zaman bir şekilde ima edicektim.

Tam gitmek istediğimde Emroşlarımın kapısı açıldı.Emre uniformasıyla evden çıkınca onu süzdüm.

Nede yakışıklıydı benim küçük Emrem.

"Oo Amirim harikasınız." dediğimde beni elimden tutarak döndürdü "Valla sizde öyle Piskolog hanım,sanırım sevdiğimin Abisinin yanına gidiyorsunuz?"

Kıkırdadım "Kısacası Yusufumun yanına." o da gülümsedi "He evet." elimi öptü "O zaman ben işe gidiyorum hanımefendi daha tüm Gece çalışıcağım."

Gülümsedim "Kolay gelsin o zaman Amirim." Arabasına binince bende yoluma devam ettim.

Hava karanlıktı ve sadece sokak lambaları dışarıyı aydınlatıyordu.

Basketçi Kız ve AşkWhere stories live. Discover now