Meçhul Katilin Günlükleri ✓

10. Bölüm

23 Mayıs, 2007, Narva/Estonya.

Bu gece yine cinayet işledim, ama bu sefer kendim ve ya kardeşim adına değil. Her ne kadar cinayetten bıksamda bunu yapmak zorundaydım günlük.

Lanet adamın teki kıza tecavüz etmek istiyordu, sanırsam Rus asıllıydı. Kızın çığlıklarından evin önüne yakın olduklarını anladım. Maskemi ve eldivenlerimi hızlıca giyip mutfak camının önüne geldim. Sessizce camı açtım ve bıçağımın birini adamın kafasına, diğerini adamın kalçasına fırlattım.

Çift el bıçak kullanmaya alışığım günlük, kız ise bunu 'sıradan' bir vatandaştan beklemediği için afalladı. 

Adam bir yandan şaşırıp bir yandan acı çekerken bıçağı bıraktım ve kıza 'önemli değil' deyip elimle zafer işareti yaptım. Kız teşekkür ederek kaçarken ben de cesedi çöpe atmakla meşguldüm.

Polisler gördü mü bilmiyorum, ama büyük ihtimalle gördükleri hâlde görmezden geldiler. Eh, bu da benim işime geldi tabii.

İntihar, çok basit kalacak benim sonum için günlük. Belki de ölmek yerine bir yerlerde saklanarak insanları kurtarmalıyım, ha?Kahraman olmaktan bahsetmiyorum, sadece kadın ve çocuk haklarını korumakla ilgileniyorum. Kızlar bunu hak ediyor günlük, onların bu tür olaylardan korunmaya ihtiyaçları var. Ve ben bu görevi üstlenebilirim.

Muhtemelen kadınlar buna karşı çıkmaz değil mi? Onları koruyan da bir kız olacak günlük, bence sevinmeliler. Masallardaki gibi aptal prensler olmayacak onları kurtaran kişi, kimsesiz bir seri katil olacak.

Belki ileride bana katılanlar da olur, ha? Belki ona söylerim ve o da bana katılır. Onun dalgalı saçlarıyla her gün oynayabilirim o zaman.

Kardeşimin hatıratı ölümsüz olur belki o zaman. O benden seri katil olmamı istememiş olabilir, ama inan bana bütün kızlar bunu istiyordur.

İnsanlar bencildir, günlük. Ve aynı zamanda aptal. Çoğu zaman kendi başlarına gelmeden anlamazlar bile. Kötüleri öldürmek kötüdür diyenler, henüz kötülüğe uğramamış olanlardır bence.

Ben yeterince kötülük gördüm. Kötülüğe kötülüğü kötülük saymam. Ben, insanlık için elimi kana bulamaktan usanmam.

Ama hayır, ölmeliyim. Ya da sen, beni ölü bilmelisin. Fiziki ya da değil, 2 Haziran'da Milana Lind ve Koit Lind ölecek. Bunu istemezdim, özür dilerim. Annem ise yarı ölü olarak devam edecek hayata. Babamı falan zaten öldürdüm.

Kısacası, soyum yok olacak.