18. Bölüm

32 11 11
                                    


30 Mayıs, 2007, Narva/Estonya.

Merhaba. Nasılsın?

Tanrım, artık günlükle bile konuşmaya başladım.

Az kaldı, dayanacağız.

Bugün yine sana bir anı yazacağım, benim için duvarla bakışmaktan daha iyi bir aktivite olacağını umuyorum.

Anneler gününe az kalmıştı, annem için parktan çiçek toplamıştım. Okul arkadaşım olan bir kızdan onları nasıl taç yapacağımı öğrenip, anneme bir çiçek tacı yapmıştım.

Herşey güzeldi, ta ki kardeşim tacı görene kadar.

Gördüğü gibi ağlamaya başladı, ne olduğunu sorduğumda ise cevap vermedi. Yaklaşık bir saat sonra tekrar sorduğumda bana bir katil olduğumu söyledi.

Katil. Çiçek katili. Onları hayattan, topraktan koparan acımasız bir katil. İçim acımıştı.

Çiçekleri tekrar ekeceğimi, tekrar canlanacaklarını söyledim. Küçük bir çocuk olduğu için basit yalanıma hemen inandı. Ertesi gün parka gidip çiçekleri dikiyormuş gibi yaptım. Sevindi.

Anneme hediye olarak dikili çiçeklerin olduğu bir resim verdim bende. Ama kopardığım çiçekler solup gittiler. O gün kendimden nefret ettim.

Ben gerçekten kötü biriyim.

Özür dilerim çiçekler.

Özür dilerim kurbanlarım.

Böyle olsun istemezdim.

Ama oldu.

Ben vahşetin vücut bulmuş haliyim.

Özür dilerim.

Gerçekten.

Meçhul Katilin Günlükleri ✓Where stories live. Discover now