Devil or Angel ✔

#49

- ndihmë- tha Taksisti me Mariangelen në krahë teksa hynte në spital dhe drejtë saj erdhi një doktorë dhe disa infermjere

- çfarë ka ? - pyeti doktorri duke i kontrolluar bebet e syve

- nk e di , kur hypi në taksi merrte frymë vështirë, tha spital dhe filloi të mbyllte syte - shpjegoi taksisti

- bebet e syrit i ka të zvogëluara - tha doktori

- edhe rrahjet e zemrës të rralla - tha infermiera

- pulsin e ka teper të dobët - tha një tjetër infermjere

- shpejtë, atak kardiak- tha Doktorri dhe filluan të shtynin krevatit te saj dhe hyren në urgjence - 1, 2 , 3 - filloi ti bënte mesazh kardiak me duar - bëj gati elektroshokun - tha ai teksa ushtronte me duar në gjoksin e saj .

- gati - tha infermiera dhe iu afrua doktorrit me pllakat e elektroshokut në duar

- gati , 1 ,2 ,3 - tha ai dhe dhe vendosi ato në gjoksin e saj

- pulsi i njëjtë- tha infermiera duke shikuar në ekran

- edhe një herë- tha Doktorri dhe vendosi plakat e elektroshokut përsëri

- pulsi stabil , gjendja po kthehet stabile - tha infermiera e cila po shikonte akoma në ekran

- bëni gati analizat dhe gjithçka- tha ai teksa largohej .

Hapi ngadalë sytë dhe gjëja e parë që vuri re ishte tavani i bardh dhe dritat e gjata . Pastaj shikoi për rreth dhe kuptoi se ishte në spital. Përballë saj po qëndronte doktorri me dosjen e saj duke shkuar dhe pranë saj duke rregulluar serumin një infermier ose me sakte praktikant

- si ndihesh ? - e pyeti Doktorri duke mbyllur dosjen

- kam qenë edhe më keq - u përgjigj ajo dhe ngriti kokën kokën e shikoi disa tela të lidhur në gjoks

- e dinë që vuan nga zemra ? - e pyeti Doktorri dhe Mariangela pohoi me kokë

- sa kohë kam në gjumë?- pyeti ajo

- nje ditë- u përgjigj praktikati

- ke pësuar atak kardiak me pare ? - e pyeti doktori

- Po por ka kohë- u përgjigj Mariangela

- sa ? -pyeti Praktikati

- 2 vite , pra 2 vitesh me ndodhi ataku kardiak - u përgjigj ajo dhe ato u shikuan ndër vete

- kur ka ndodhur ataku i parë? - pyeti doktorri

- kur isha fëmijë, në fillore , në gjimnastike teksa vrapoja - të u përgjigj ajo

- dhe prindërit e tu pse nk të bëren operacion sepse në atë moshë mund të shpëtojë nga ky problem- tha praktikati

- jam fëmija i katër prej një familje 12 anëtarëshe nga një vend i vogël dhe i varfër nga ana ekonomike. Nk kishin mundësi për operacionin tim ose nk donin - e tha këtë te fundit shqip

- ku janë tani ? - pyeti doktorri

- ne një udhëtim- u përgjigj Mariangela

- dëgjo , do flas hapur, zakonisht njerzit pas atakut të dytë iu dobësohet zemra dhe në të tretin nk ia dalin . Përderisa e kapërceve edhe atakun e katërt do të thotë se je e fortë- tha Doktorri

- dmth nk vdes ? - pyeti me tallje ajo

- zemra jote është dobësuar shumë, nk e përballon një tjetër sulm , por mund të jetosh... - tha Praktikanti

- por me një zemër të dikujt tjetër e di - e ndërpreu ajo - nk e dua një jetesë të tillë , nk do bëhet asnjë transplant zemër për sa kohe qe vi në këtë spital për këtë punë.

- atëherë nk do jetosh për shumë gjatë - i tha Praktikanti

- nk jam e interesuar gjithësi, kam bërë qef- tha duke u tallur Mariangela

- do ishte me mire te bisedonim me familjen tende - i tha Doktorri

- vërtet mendon se familja ime nk kishin mundësi të me shpëtonin atëherë. Ishte çështja thjeshtë tek disa para që mund ti gjenin kudo . - tha Mariangela

- çdo prind do bënte gjithçka për të shpëtuar fëmijën e vet - tha Doktorri

- me thuaj ti , a do hyjë borxh për operacionin e fëmijës nqs nk i kishe gjendje ? - e pyeti ajo

- Po- u përgjigj menjëherë doktorri

- epo ia pra prindërit e mi nk e bënë por zgjodhen që të vijë me këtë problem , zgjodhën që te mos e shijoja fëmijërinë si çdo fëmijë tjetër. Teksa ato vraponin apo lozenin unë duhej të rrija në një cep dhe ti shikoja se si ato kenaqeshin dhe nganjëherë shikoja se si me talleshin ngaqë nk mundia - shpjegoi ajo - por kësaj here vendosa unë që të mos jetoj - tha ajo dhe ktheu kokën nga dritarja .

- kur mund të dal ? - pyeti ajo

- nëse nk je në dije po ta përsërisë përsëri. Ke persuar atiak kardiak - iu drejtua doktorri asaj

- kur nk me gjeti gjë tani nk me ngjen gjë - tha ajo

- je shumë kokëfortë a e dinë? - pyeti ai

- e di , po ti kështu flet me çdo pacientë? - e pyeti Mariangela

- me ato që nk marrin vesh - tha ai dhe Mariangela rretulloi sytë- pas disa orësh mund të dalësh . Por duhet të bësh kujdes , stres nk ka, mërzitje jo si jo dhe lodhje kurrësesi- tha ai

- në rregull , sendet e mija ku i kam ? - pyeti ajo

- tek recepsionsitja , do i them një infermjere të ti bije - tha Doktorri - Eeee dhe të mos harroi të pres për kontroll një herë në dy javë, - tha ai dhe dol jashtë.

Pas disa minutash , ishte habitur duke shikuar në dritare kur dëgjoi infermjeren të vendose sendet e saj në komodine

- mendova se ishit në gjumë - tha Infermiera

- jo , isha e përhumbur- tha Mariangela

- solla sendet tuja, keni nevoj per gjë? - pyeti ajo

- jo faleminderit , por kur mund të dal ? - pyeti Mariangela duke marrë telefonin

- do vijë doktorri të iu lëshojë fletdaljen- tha Infermiera

- në rregull , faleminderit- tha Mariangela dhe Infermiera dol jashtë . Ndezi telefonin dhe vuri re thirrje të ndryshme nga djemtë dhe mesazhi prej tyre . I hapi një nga një dhe qeshte ironikisht . Pasi i lexoi filloi duke iu bërë bllok në çdo vend .

- je e lirë të dalësh- tha Doktorri duke i treguar fletën e daljes

- me në fund - tha Mariangela duke hequr telat e makinerive prej gjoksit

- të pres për vizita Mariangela- i tha ai dhe Mariangela ngriti njeren vetull - lexova kartën tënde- tha ai

- dmth jeni interesuar zoti doktorr...- tha ajo duke i shikuar emrin tek përparsja

- John- tha ai

- zoti doktorr John - tha Mariangela

- je pacientja ime që tani e tutje zonjush Mariangela- tha ai

- ehe- tha ajo dhe mori sendet e veta - shihemi doktor John - tha Mariangela dhe iku .