Devil or Angel ✔

#84

Flashback

- më thirrë?- e pyeti duke u ulur në preherin e tij

- po - iu përgjigj duke e puthur në buzë- dua të nënshkruash disa fleta - tha ai

-.pse ?- e pyeti Mariangela duke mos kuptuar asgjë

- që të behesh gruja ime , - iu përgjigj ai dhe Mariangela e shikoi e Habitur

- çfarë?- pyeti ajo dhe Diablo hapi nje dosje

- të nënshkruash letrat e celebrimit e dashur- iu përgjigj duke qeshur dhe Mariangela e shikoi

- Mos po me propozon gjë për martesë?-  e pyeti ajo

- e dashur ne martesën e kemi bërë me kohë,  madje nk i kemi lënë gjë mangut perveq mbiemrin tënde që nk është i imi - tha ai

- e unaza ?- pyeti ajo

- këtu- tha ai duke hapur një kuti të vogël ku në te ishte një unazë me gur të shendritshme

- njeri pa  pik romantizmi nk kam parë- tha ajo teksa vendoste firmën- a i propozohet të dashurës kështu dhe a martohet njeri kështu?- pyeti ajo teksa Diablo i vinte unazën

- edhe dasmën do e bejme , me të madhen në rusi - tha ai dhe e puthi në buzë

- më premton?- pyeti ajo duke iu larguar buzëve të tij
- te premtoi,  Mariangela Ahriman Ivanovna- tha ai duke kaluar këmbët e saj rreth belit te tij dhe duke e puthur

- pas dy ditësh, në darkë me kishte telefonuar pa pushim por nk e kisha dëgjuar.  Kur i telefonova unë nk bënte kështu që me djemtë kërkuam për vendodhjen e tij dhe ishte në një vend të harruar në një shkëmb- tha ajo - i kishin ngritur kurth , dikush i kishte telefonuar se unë isha në rrezik atje dhe kur nk i kisha hapur telefonin e kishte besuar dhe kishte shkuar atje . - tha dhe mbylli sytë perpak dhe i hapi- kur shkuam djemtë filluan të merreshin me kundërshtarët kurse unë të kërkoja Diablon . Ishte i rrahur si mos më keq , jo nga një person por nga 10 persona . Papritur zhurmat e armëve pushuan dhe ndërtesa filloi të digjte . U mundova shumë që të dilnim të dy por nk ia dola . Ishim tek pa dalur nga ndërtesa kur një pjesë ra mbrapa Diablos , - shpjegoi ajo teksa lotët i binin

- Mari..- thirri Gabrieli dhe Leonardo shtrëngonte duart

- më kërkoi falje se nk po i mbante premtimet kurse unë si idiote i thoja me ke premtuar dhe do i mbash - shpjegoi duke qeshur me inat- e vetmja gjë që mbaj mend është se i forcë trupit të tij dhe me shtyu mua jashtë ndërtesës.  Djemtë erdhën dhe me morën menjehere dhe me larguan nga ndërtesa dhe sa beren të shkonin tek ai , ndërtesa shpërtheu- tha Mariangela dhe Gabrieli u ngrit nga vendi i tij dhe shkoi e përqafoi

- kush vrasësi?- pyeti Gabrieli

- armiku i tij, shefi i Tianit - tha Mariangela duke fshirë lotet

- Nk eshte faji jot Mari- i tha Gabrieli

- i gjith i imi , nëse do e hapje telefonin nk do ikte - tha ajo

- dhe ato kishin gjetur një mënyrë tjetër Për ta vrarë - pastaj ai të la një dhuratë të bukur Diegon - tha Gabrieli dhe Mariangela shikoi nga Diego i cili po lozte

- jeta është e gjatë Mari  , kështu duke vuajtur as shpirtin e tij nk e lëre të prehet në paqe - i tha ai

- të dukem si e çmendur por me te vertet e ndjej pranë- tha ajo dhe Gabrieli me Leonardon e shikuan

- si ?- pyeti ai

- kur vdiq  , disa herë tentova të vrisja veten por më ditë për ballë dhe me thoshte mos e bëj pasi do vi pranë teje . Në e di se si ta shpjegoi,  por me duket sikur Diablo jeton dhe thellë,  thellë vetes time dua të kem të drejtë- tha ajo

- e ke menduar ndonjëherë të shikosh një mashkull tjetër? Të krijosh familpyeti Gabrieli dhe Leonardo e shikoi sikur donte ta vriste

- familja ime ishte Diablo Gabriel- tha Mariangela - dhe e vetmja gjë që ma ka mbetur mga ajo famijlje edhe Diego . Për mu nk ekziston mashkull tjetër sepse Diablo i mori të gjitha ndjenjat,  zemrën , shpirtin deshiren me vete - sqaroi ajo

- por Mari je e re . Do e kalosh gjith jeten në zi dhe duke vuajtur?- e pyeti ai

- më mirë në zi dhe duke vuajtur se sa e lumtur dhe Diablo nen dhè- tha Mariangela - nejse boll për mua , ti ?- e pyeti ajo

- çfarë unë?- pyeti Gabrieli

- shpjego  pra ,çfarë pune bën? Me ca merresh? Ndonjë në jetën tënde?- pyeste Mariangela

- punoi menaxher ne një hotel - tha ai dhe Mariangela buzëqeshi

- shiko pa shiko , tek hoteli që shkoje çdo natë?- pyeti ajo duke ngritur njeren vetull
- jo , dhe mos ma kujto atë hotel - tha ai

- mir mir- tha Mariangela duke qeshur - ndonjë ?- pyeti ajo

- kisha- u përgjigj Gabrieli dhe shikoi nga banaku

- çfarë ndodhi?- pyeti Mariangela serioze

- kush e vazhdon dashurinë me armikun e vëllait?- pyeti ai dhe shikimet me kamajeren ju kryqezuen

- unë- tha Mariangela dhe shikoi andej nga po shikonte Gabrieli

- Nk janë të gjitha si ti- i tha Gabrieli duke e shikuar

- Tian apo jo ?- pyeti Mariangela
- ehe,  nk pranoi të vazhdonte lidhjen me vëllanë e armikut- tha Gabrieli

- nga është?- pyeti ajo duke shikuar Kamajeren

- polake- tha ai dhe Mariangela hapi sytë

- Nk gjete me afër vëlla apo të kishte ngelur në mendje Laura nga 365 dit në mendje- u tall Mariangela

- është grifshe- tha Gabrieli duke qeshur dhe Kamajerja po plaste nga inati dhe nga xhelozia se sa i lumtur u dukte ai

- prandaj me shihte me urretje ajo dhe gati sa nk na i hodhi fytyrës kafet - tha Mariangela

- mendon se jam martuar ose ndonje gje tjeter- tha Gabrieli
- prandaj na solle këtu- tha Mariangela pasi kuptoi lojën

- më të xhelozoje pak, të shohë se ca ka humbur - tha Gabrieli duke u mbështetur në karrige

- pak? Ajo gati sa nk iu mbyti - tha Leonardo

- të kërkoi mendim kush?- e pyeti Mariangela dhe Ai e shikoi duke qeshur - të shpise E dinë?- pyeti ajo Gabrielin

- si të shpise - tha ai - është e huaj nk bën,  nk i njeh traditat tona ,mama  kurse babi nuse shqiptare - tha ai

- nëse e do më të vertet dhe të do me të vërtetë,  mos dëgjo askënd por zemrën tënde.  - i tha Mariangela dhe i kapi doren - unë jam pranë teje nëse e zgjedh - i tha ajo
- dhe nqs nk e zgjedh nk me mbështet?- e pyeti Gabrieli duke qeshur

- jo , - tha Mariangela - polake ee,  a të kenaq ashtu si Laura të Massimo?- pyeti Mariangela duke u tallur

- jam yt vëlla nqs  e ke harruar- i tha Gabrieli

- jam e martume dhe me një fëmije,  i di këto gjëra- tha ajo duke qeshur

- i ke ditur përpara se të shkosh tek burri - i tha ai

- ju dy dilkeni jashtë rregullit te familjes , njeri rus tjetri polake  dukeni se jeni motër e vëlla - tha Leonardo dhe Mariangela e shikoi keq

- Mariangela sidomos ka qenë jashtë rregullave por edhe un fillova të ecja në hapat e saj - tha Gabrieli dhe Mariangeles iu kujtua diçka dhe e shikoi Leonardon me dyshim.