Devil or Angel ✔

#64

Ashtu siq po qëndronin në dhomën e Mariangeles duke biseduar , u dëgjua e bërtitura e mamasë së tyre dhe Gabrieli vrapoi menjehere jashtë

- ca ndodhi?- pyeti Alya dhe menjëherë vrapuan për atje ,

- e mjera unë,  ca të kane bere kështu- dëgjonte të ëmën teksa zbriste shkallët

- kush kane qene ?- Dëgjoi Gabrielin të pyeste

- çfarë është orë?- pyeti ajo pa kuptuar asgjë pasi Gabrieli dhe e ëma i kishin zënë pamjen

- Aaaaa,  ngadalë kafshë- dëgjoi Tianin të renkonte nga dhimbja

- Qyqja- tha Alya duke vendosur duart gojës

- oha- thirri Mariangela teksa shikoi Tianin të sakatuar -  o zot të falënderoi që e pash edhe këtë ditë- tha Mariangela duke shikaur lart

- MARI - i bertiti e ëma

- kujt i detyrohem që ti dërgoi falënderimet e mia të sinqerta ?- e pyeti Mariangela duke qeshur

- veq mos tu qofsha Mari ,..- tha Tian dhe mbylli sytë prej dhimbjes

- Mari është yt vëlla- i tha e ëma në mënyrë kritike

- epo edhe unë isha motra e tij dhe jam akoma por nk e kritikoi kush - tha Mariangela- eja vajzave ishte alarm i rremë,  - tha ajo duke shikuar shtrembur Tianin

- shumë e paske rrahur - iu drejtua Luisi Diablos i cili po shijonte gjithçka

- ti e bërë?- pyeten djemtë

- e pabesueshme- THA Heroldi

- ne po ikim Mari , edhe kështu u bë vone , të shkuara- iu drejtua Caresa Tianit i cili po i shikonte dhe lëvizi kokën në shenjë faleminderit

- të ju dërgojë Gabrieli ?- pyeti Mariangela ato

- jo jo , nk ka nevojë,  Na falni për shqetësimin dhe të shkuara - tha Klaudia duke shikuar nga e ëma e Mariangeles

- çfarë shqetësimi mj , faleminderit që erdhët ju dhe me sollet në vete - tha Mariangela teksa po ecnin drejtë derës

- do vish neser në shkollë?- e pyeti Caresa

- jo - u përgjigj Mariangela

- Po siq ke me të.  Si ma e mira , madje do të zgjoi unë dhe të dërgoi unë- i tha Gabrieli nga mbrapa .

- Po po,  në atë krah flij - i tha Mariangela

- në rregull pra,  neser po ta lejme gati vendin në sallë- tha Klaudia duke qeshur

- shihemi neser - tha Caresa dhe filluan të largoheshin

- Nk vi jo - tha Mariangela në derë

- ashtu mendon ti - tha Gabrieli duke mbyllur derën. 

- iu thafshin duart atyre , mos pasin dritë me sy - mallkonte e ëma teksa qëndronte pranë Tianit

- uuu larg qoftë- Mariangela duke i rënë tavolinës dhe Diablo qeshi - duhet me iu  puth madje duart . Dritë e lumturi pasqin gjithmonë që me dhanë mua këtë gëzim Jarabi- tha Mariangela

- me tu çuar në këmbë ti kam treguar mirë lumturinë e gëzimin- i tha e ëma

- sa veta ishin ?- pyeti Alya teksa qëndronte pranë Tianit

- Një,  - u përgjigj ai dhe Mariangela filloi të qeshte me të madhe

- hahahahahahahha,  o zot , një person të ka sjellur në këtë gjendje- tha ajo duke u tallur dhe Tian po e shikonte me nerva - si e ka emrin të ia çoj ftesën në istagram dhe ta falënderoi- u tall Mariangela përsëri