Devil or Angel ✔

#54

- zgjidh një nga dhomat - iu drejtua Eliza një vajzë rreth moshës se Ramielit

- këto janë të Zotërive - tha një sherbyse që qëndronte pas tyre .

- nk ka problem,  - tha Eliza

- me pelqen kjo dhoma - tha Ajo duke thënë për dhomën e Oliverit

- ajo është dhoma e Zotërise Oliver - tha Sherbyesja përsëri

- tashmë është e motrës time - tha Eliza - filloni e hiqni gjërat e Oliverit vendosjani diku - urdhëroi Eliza - eja - iu drejtua Asaj

- Po me pelqen shume këtu- tha ajo duke shikuar Vendin - po ai djali rrinë këtu? - pyeti ajo

- jo që nga ajo ditë nk e pashë- tha Eliza

- bëj çfarë të duash motër por ai djalë do lidhet me mua , do e sjellësh këtu- tha ajo bindëse

- patjetër e dashur- tha Eliza dhe filloi të qeshte

- Diablo , - thirri Eliza teksa shikoi Diablon të hynte mbrenda - eja i dashur te prezantoi me motrën time- i tha ai duke i kapur krahun dhe duke i afruar - motra ime , Florinta- tha ajo duke i prezantuar

- gëzohem- tha Ajo duke i zgjatur dorën dhe Diablo ia dha pa thënë asnjë fjalë.  Dhe pastaj mori për tu larguar pa i thënë asnjë fjalë

- Diablo- thirri Eliza duke e ndjekur nga pas

- çfarë do? - pyeti ai egër

- Po mendoja,  pse të mos thërrasësh edhe vëllanë tënde,  edhe motra ime janë në të njëjtën moshë.  Të bëhen shokë- tha ajo- pastaj kjo forcon me teper lidhej  tonë në sytë e tjereve- shtoi ajo

- shohim - tha Diablo dhe u largua .

- si ka mundësi tani që Maria nk është më na ka ikur krejt gjallëria e grupit - tha Alano teksa hynin mbrenda se bashku me Filiberton dhe Oliverin

- e pranoi se me mungon - tha Filiberto

- çfarë dreqin  janë këto? - tha Oliver duke shikuar në krye të shkallëve kutia

- pse me duket se janë duke i hequr nga dhoma jote Oliver? -  e pyeti Filiberto

- HEROLD - bertiti Oliver teksa drejtohej për në sallon

- çfarë ke se bertet mor djalë? - e pyeti ai

- çfarë dreqin do nga dhoma ime more debil? - e pyeti ai duke e kapur për jake

- çfarë dreqin e dua unë dhomën tënde? - e Pyeti  Heroldi duke i hequr duart

- ti ishe në shpi Herold- i tha Alano

- ti nxjerrësh të gjitha gjërat e tij nk e shoh si shaka - tha Filiberto

- në fakt djema , dhash unë urdher që të hiqnin gjërat e Oliverit- tha Eliza duke hyrë në sallon me Florinten duke qeshur

- ti dhe urdhër?- pyeten djemtë të habitur dhe shikuan nga Florinta

- motra ime Florinta do jetojë këtu me ne edhe i pëlqeu dhoma jote kështu që do shpërngulet atje - tha Eliza duke u ulur në kolltuk këmbë për mbi këmbë

- nk  e dija që do vinte edhe motra jote të jetonte - iu drejtua Heroldi asaj

- nk ke pse të dish çdo gjë  , ti je thjeshtë një punonjës si djemtë e tjerë edhe unë zonja e kësaj shtëpie.  Puna jote është të marrësh urdhër dhe ti zbatosh - tha Eliza duke ulur përkrah motrës .

- nk pate dhoma tjera zonjush ? -  pyeti Oliver

- ajo me pelqeu- tha Florinta

- epo ajo është e imja gjë diku tjetër- tha Oliver

- ajo dhomë është e Florintes Oliver , nqs nk te pelqen ndonjë dhomë tjetër,  mund të gjesh ndonjë shtëpi tënde ose ndonje dhomë dikund tjetër- i tha Eliza

- svoyachenitsa ty govnyuk idiot, odnogo za drugim vytaskivayut(kunata jote ti pederast muti , një nga një po nxjerrin jashtë) - iu drejtua Oliver Heroldit duke i quajtur tavolinë me shkelm drejtë tij . Dhe pastaj dol jashtë me nerva

- urime - i tha Alano duke duartrokitur se bashku me Filiberton

- djema , dërgoni gjërat e Oliver tek dhoma ime - iu drejtua Filiberto rojeve dhe pastaj filluan të kërkonin për Alanon. 

- Herold thuju të bëjnë gati drekën- iu drejtua Eliza atij dhe ai e shikoi me duar në xhepa

- je e aftë falë zotit Eliz. Aq sa ke ti të drejta këtu kam edhe unë,  kështu dije kufirin - tha ai dhe u largua por një tjetër sms i erdhi në telefon .

Ajo është vetëm fillimi i atyre çfarë do ju bëjë nqs nk reagoni shpejtë

Ishte sms të cilit i erdhi nga i njëjti numër.  Ktheu kokën mbrapa dhe shikoi Elizen duke qeshur me të motrën. 

- erdha une - tha Mariangela duke hyre në shtëpi

- mireserdhe shpirt - tha e ema duke e puthur

- a thu se erdhe prej emigrimit - i tha Alya

- pse nk martohesh mj vajzë e të na hiqesh qafë? -  pyeti Mariangela duke u ulur në tavolinë

- kam harruar të tpyes - ia theu Alya me ironi

- ska gja po ta them vete - tha Mariangela teksa hante .

- si po të ecën  shkolla Mari ? - pyeti e ëma

- edhe rregullat e ferrit besoj që janë të thjeshta dhe më të qarta - u përgjigj ajo - dmth mam me shume mundesi do ngeli - tha ajo kur shikoi të ecën duke e shikuar

- pse nk meson Mari ? -  pyeti e ëma

- sepse nk me futën në tru , e dyta dua të provoj si është të jesh fëmija i fundi i Gjonaj pa shkollë - tha ajo

- është ndjenjë e mirë  - tha Tian duke hyrë mbrenda në kuzhinë - sidomos kur do martohesh e do jesh nje grua shtëpiake- tha ai

- me vjen keq qe po të zhgënjejë i dashur vëlla por unë do martohem me një të pasur dhe do kem punën time - tha ajo

- ëndrra me sy hapur- tha Alya duke qeshur

- epo ëndrra të mbarë motër dashur- i tha Mariangela dhe u ngrit në këmbë- mam jam në dhomë- tha ajo dhe  u largua . U fut në dhomë dhe filloi të mendonte se si do ishte jeta e saj në qoftë nk do kishte pranuar të vinte fare .