Devil or Angel ✔

#85

Tashmë kishte kaluar disa ditë dhe dyshimet e   Mariangeles sa vinin e shtoheshin ndaj Leonardos . Tashmë kishin hyrë në vjeshtë dhe ishte një nga sezonet që e sëmurnin se bashku me pranverën. 

- Caresa mund ta marrësh Diegon dhe të mos e lejosh të qëndrojë pranë meje ?- e pyeti Mariangela teksa fshihte lotet që i binin

- patjetër - tha ajo dhe Mariangela filloi të kollitej

- aman do na zotërojë gripi - tha Oliver duke mbajtur distancë nga Mariangela

- zhduku - i tha ajo

- dëshiron të përgatisë diçka për të pirë?- e pyeti Irma

- jo faleminderit- tha Mariangela

- mamaiii- thirri Diego duke vrapuar drejtë saj me Heroldin mbrapa - çfarë ke se qan ? Kush të ka bërë të qash?- pyeti ai dhe Mariangela e shikoi dhe buzëqeshi

- gripi apo jo ?- pyeti Heroldi dhe Mariangela pohoi me kokë

- shpirt , nk me ka bere kush të qaj , por jam e sëmurë- tha ajo

- Nk do ikesh edhe ti si babi apo jo ?- pyeti Diego

- Diego unë asnjëherë nk të le ty , askund të shkoj - i tha Mariangela dhe Diego e përqafoi

- Diego shpirt eja me mua e mos ti rrijme Mamit afër se ka grip - i tha Caresa
- unë e sheroi Mamin tim , apo jo mami ?- e pyeti ai

- ti je ilaçi im - i tha Mariangela - por do rrish me Caresen sepse do sëmurësh pastaj dhe nk do mundesh të luash - i tha ajo

- në rregull- tha ai

- milettt...- thirri Alano duke hyrë mbrenda me Leonardon dhe Filiberton- o shit - tha duke u larguar nga grumbulli

- izolim- tha Filiberto

- jam në kopësht,  dhe juve djema iu dua atje të punoni - tha Mariangela dhe vendosi piceten hundëve

- jo asnjëherë- tha Oliver

- kështu thash- tha ajo dhe filloi të ecte dhe të gjithë djemtë u larguan perveq Leonardos

Flashback

- ca ke se qan Mj?- e pyeti Oliver Mariangela e cila ndodhej në divan duke fshirë lotet

- kam grip - tha ajo

- holy shit - tha ajo duke u larguar nga ajo

- ca ke orë?- tha ajo - aaa pshuu- teshtiu

- Mari ngritu në dhomë se na gjite edhe neve- tha Oliver

- Ca të na ngjise?- pyeti Heroldi duke hyrë në sallon me djemtë

- ca ke ti orë?- pyeti Alano duke iu afruar
- Mos...- nisi ti thoshte Heroldi

- aaaa pshuuu- teshtiu ajo përsëri

- aaaaaa- bertiti Alano dhe vrapoi tek djemtë

-....se ka grip - përfundoi Oliver

- jam e sëmurë.  Dalin vete lotet - u përgjigj Mariangela duke fshirë hundët

- apshuu - u teshti Filiberto - ma ngjite- iu drejtua Mariangela

- më ..apshuu .. qefi- tha duke fshirë hundët përsëri- kur jam e sëmurë unë edhe ju keni për të qenë - tha ajo

- posi orë- tha Oliver

- eja ikim - tha Alano
- Irma dezifektoje shtëpinë- tha Filiberto

- askush të mos lëvizë aty keni për të nejt - tha Mariangela

- Mos morë- i tha Alano

- dhe si do na ndalosh?- e pyeti Filiberto

- E thërras Diablon dhe si speca rrini afër meje - kërcënoi ajo

- thirre - i tha Oliveri

- por nk është këtu- tha Filiberto duke qeshur

- kush nk është këtu?- u dëgjua Diablo duke hyrë në sallon dhe Djemtë ndaluan - Ahri çfarë ke ?- pyeti ai duke e parë në atë gjendje duke iu afruar

- jam e sëmurë,  mos u afro do ta ngjis- i tha ajo dhe teshtiu prap

- e sheh shtrigen - peshperiti me të vogël Oliver

- neve na thot ejani dua të iu ngjis kurse shefit mos u afro se ta ngjis- peshperiti Alano

- pse nk me the me herët se je e sëmurë- tha Diablo duke u ulur pranë saj- të thërras doktorrin,  - tha duke i kapur doren - çfarë rrini si ushtar therrisni doktorrin - iu drejtua Djemve

- Diablo eshte thjeshtë grip sezonit pas disa ditëve jam mirë - tha ajo dhe lotët po i binin nga sytë

- nk mund ti shoh syte e tu me lot - i tha ai dhe ia fshiu me dorën e tij - edhe e sëmurë dukesh kaq e mrekullueshme- tha ai dhe Mariangela qeshi

- na mbyti diabeti - tha Heroldi

- pritë të tbej një supë- tha ai dhe iu afrua për ta puthur në buzë por Mariangela i largoi  fytyrën

- të ngjis gripin - tha ajo dhe Diablo i kapi fytyrën me dorë dhe e puthi

- edhe shija e lotëve kanë shije të ëmbël në buzët e tuja - i tha ai

- i vetmi njeri në botë se është kaq romantik - tha Heroldi

- eja te dërgoi tek kospeshti e pastaj të bi Super atje - tha ai dhe e mori në krah - dhe nk dua asnjë shqetësim- iu drejtua Djemve dhe me Mariangelen në krah iu drejtua Kopshtit

End Flashback

- Nk duhet të qëndrosh holle - u dëgjua Leonardo me një tabake në duar teksa hynte mbrenda në kopësht

- çfarë bën këtu ti ?- pyeti Mariangela duke u sjellur nga ai - dil menjehere jashtë- tha ajo

- ulu se nk të bëj gjë - tha duke i lënë tabaken në tavolinë

- dil menjehere jashtë,  rojet  jane te ndaluar të hyjnë këtu - tha ajo me një ton urdhërues edhe lotet po i bin nëpër faqe

- ulu mj vajzë- tha ai duke e kapur për krahu

- Mos më prek- - tha ajo duke u larguar nga ai dhe u ul në lekundesen e saj

- mir qetesohu , merre supen - tha ai duke ia vendosur tabaken në preherin e saj - këtu është vendi jot me bashkëshortin tënde meqë nk lejohen rojet?- pyeti Leonardo duke u mbështetur

- dil jashtë tani- i tha ajo dhe u teshti

- shëndet- i tha ai dhe Mariangela e shikoi dhe pastaj supen e habitur

- ku e ke mësuar këtë supen ?- pyeti ajo

- mamaja kur kam qenë i vogël- u shpreh ai dhe Mariangela e shikoi me dyshim

- nga është mamaja jote ?- e pyeti Mariangela dhe Leonardo e kuptoi se pse pyeste ajo
- shoh se po të le përshtypje- i tha ai duke qeshur - edhe e sëmurë dukesh kaq e mrekullueshme- tha ai pa e menduar dhe luga që kishte në dorë i ra në pjatë përsëri.  Atëherë kur kuptoi se çfarë kishte thënë kafshoi buzët

- Nk mund të jetë e mundur apo jo ?- pyeti ajo duke shikaur nga ai

- çfarë nk mund të jetë e mundur ?- pyeti Leonardo

- të jesh gjallë dhe të qëndrosh përballë meje me një fytyrë tjetër- i tha ajo

- po mendon se jam bashkëshorti yt ?- e pyeti Leonardo

- perveq fytyrës dhe zërit se e ke pak të trashë je si ai - tha Mariangela serioze
- po nqs jam ?- e pyeti ai

- do e paguash shtrejte do vuash akoma më keq - tha Mariangela dhe u ngrit të ikte

- mendon se nk kam vuajtur - tha ai teksa e shikonte atë duke u larguar