" စိုးရွံ့မိပါတယ်အရှင် ။ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ ပင်မသွေးကြောပြတ်သွားတာကြောင့် သွေးထွက်လွန်သွားပါပြီ ။ သခင်ငယ်လေး အ အသက်မရှိတော့ပါဘူး "
ကျန်းချန်က အရူးတစ်ယောက်လို ခေါင်းတွေအဆက်မပြတ်ရမ်းလိုက်ပြီး မသဲကွဲတော့သော အသံအက်ရှရှတွေဖြင့် ကယောင်ကတမ်း ရေရွတ်လာသည် ။
" မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး.. ရှန့်လေးက... ရှန့်လေးက... ဘာလို့သေရမှာလဲ ။ ငါ့ကလေးလေးက ငယ်ငယ်လေးရှိသေးတာ ။ ဘာလို့... ဘာလို့သေရမှာလဲ "
လက်ပေါ်က ကလေးကို ခပ်တင်းတင်းတစ်ချတ်ဖျစ်ညစ်ထားလိုက်ပြီး ကျန်းချန် အကြောက်အကန်ငြင်းရသည် ။ အဓိပ္ပါယ်မရှိတဲ့စကားပဲ ။ မပြောကောင်းမဆိုကောင်း ကလေးလေးကိုများ သမားတော်ကြီးက ဘယ်လိုစကားမျိုးတွေ ပြောနေရတာလဲ ။
" ချွမ်း!!! "
လတ်သွားသော ဓားချက်တစ်ချက်နဲ့အတူ ကြမ်းပြင်ထက် တလှိမ့်လှိမ့် လွှင့်ကျသွားသော သမားတော်ကြီးရဲ့ ဦးခေါင်း ။
" အသုံးမကျဘူး "
အိမ်ရှေ့စံနဲ့ ခပ်တိုးတိုးရေရွတ်သံအဆုံးမှာ အဆောင်တော်ငယ်လေးက နောက်တစ်ကြိမ် သွေးလွှမ်းသည် ။
အိမ်ရှေ့စံက သွေးတွေပေကျံနေတဲ့ လက်စွဲတော်ဓားကို ခပ်တင်းတင်းကိုင်ထားပြီး အတော်အတန်ကြာသည်အထိ မျက်နှာကိုမော့လို့ အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်သည် ။ ထို့နောက် ကိုယ်ရံတော်ကျန်းလက်ထဲက ကလေးငယ်ကို အသက်မပါတဲ့ မျက်ဝန်းသေတွေဖြင့် တခဏကြည့်ပြီး အဆောင်ငယ်ထဲမှ ထွက်ခွာသွားသည် ။
" အားရှန့်လေးရယ် ထပါတော့ကွာ ။ ချန်ချန့်ကို သနားပါဦး ။ ထပါတော့ ကလေးရယ် "
ရှန့်ရှန့်မျက်နှာလေးကို အတင်းဖိကိုင်ပြီး နှိုးလိုက် ၊ ပါးလေးကို ပုတ်ပြီးနှိုးလိုက်နဲ့ လုပ်နေတဲ့ ကိုယ်ရံတော်ကျန်းက အရူးတစ်ပိုင်းဖြစ်နေပြီး မျက်ဝန်းမှ မျက်ရည်တွေကလည်း ရင်ခွင်ထဲက ကလေးငယ်ရဲ့ မျက်နှာပြင်လေးပေါ် စီးကျကုန်သည် ။ အဆိုးလေးကတော့ ကိုယ်ရံတော်ကျန်းရဲ့ ရင်ကွဲလုမျှ ငိုရှိုက်သံတွေအား မကြားဟန်ပင် ၊ မျက်လွှာလေးချကာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေခဲ့သည် ။
YOU ARE READING
Don't take away !!
Poetry_ ဗုဒ္ဓက မကယ်ရင် ငါကိုယ်တော်က မိစ္ဆာဖြစ်စေပြီး မင်းကိုကယ်တင်မယ် _ _ ဗုဒၶက မကယ္ရင္ ငါကိုယ္ေတာ္က မိစၦာျဖစ္ေစၿပီး မင္းကိုကယ္တင္မယ္ _ Start date - October 13 (2020) End Date - November 1 (2020) _credit cover photo to its respective artist_
