" ကိုကိုေလး!! "
လန္ဝမ္က်ီးရဲ႕လက္ထဲကဓားက ဦးတည္ရာမဲ့စြာ လြတ္က်သြားသည္ ။ ရင္ခြင္ထဲက ႏြေးေထြးတဲ့ အထိအေတြ႕ေလးနဲ႕ ေသးငယ္တဲ့ ငိုသံေလးေၾကာင့္ လန္ဝမ္က်ီးက အသက္ရႉေတြရပ္ထားမိသည္ ။
" မလုပ္ပါနဲ႕!! ဟင့္... အဲ့လို မလုပ္ပါနဲ႕! "
ႏြေးေထြးတဲ့ မ်က္ရည္နဲ႕ ဝင္ေလထြက္ေလ ခပ္ေငြ႕ေငြ႕က လန္ဝမ့္က်ီးရဲ႕ ရင္ဘက္နားမွာ ရွိေနသည္ ။ လန္ဝမ္က်ီးရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္က ေလထုထဲတြင္ ေၾကာင္,အစြာ ရပ္တန့္ေနသည္ ။မ်က္ဝန္းနီနီေတြက ဂ႐ုဏာသက္ဖြယ္ တုန္လႈပ္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ ရပ္တန့္ထားတဲ့ လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ဟာလည္း တဆတ္ဆတ္တုန္ရီလာခဲ့သည္ ။
လည္ပင္းက လည္စလုတ္က လႈပ္ရွားသြားၿပီးေနာက္ မခံမရပ္နိုင္ေအာင္ လွိုက္တက္လာတဲ့ အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ ခံစားခ်တ္ေၾကာင့္ သူဟာ မပီမျပင္ ၿပဳံးလိုက္သည္ ။ ဒါက ... ဘာလဲ ။
ထပ္ၿပီးေတာ့ ကံၾကမၼာက က်ီစယ္ျပန္တာလား ။ မခံမရပ္ျဖစ္လာသည့္တိုင္ သူ႕ရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ဟာ ရင္ခြင္ထဲက အထိအေတြ႕ကို ေထြးပိုက္ဖို႔ မလႈပ္ရွားနိုင္ခဲ့သလို မိစ္ဆာမ်က္ဝန္းနီနီေတြဟာလည္း အထိအေတြ႕ေလးအား ၾကည့္ဖို႔ မဝံ့ရဲေတာ့ ။
တကယ္လို႔မ်ား ရင္ခြင္ထဲက အထိအေတြ႕ေလးဟာ သူ႕ရဲ႕ ႐ူးသြပ္မႈေၾကာင့္ ထင္ေယာင္ထင္မွား ပုံရိပ္တစ္ခုသာ ျဖစ္ေနပါမည္ဆိုလွ်င္ လန္ဝမ္က်ီးရဲ႕ အစိုးမရေတာ့တဲ့ ေဒါသအစုံက သုံးေလာကကိုေတာင္ ဖ်တ္ဆီးပစ္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္ ။
" ကိုကိုေလးရယ္.. "
ျပန္လည္ေပြ႕ဖက္ျခင္းမရွိသလို ၊ အၾကည့္ေလးတစ္ခ်တ္ေတာင္ မေပးနိုင္ေတာ့ပဲ ေက်ာက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္အလား ရပ္တန့္ေသာ ကိုကိုေလးေၾကာင့္ ရွန့္ရွန့္ ယူႀကဳံးမရစြာ ေရ႐ြတ္လိုက္မိသည္ ။ ေသးငယ္တဲ့ ငိုရွိုက္သံေလးက လန္ဝမ္က်ီးရဲ႕ နာက်င္ေအာင့္မ်က္ေနတဲ့ ႏွလုံးသားဆီ တစိမ့္စိမ့္တိုးဝင္သြားတဲ့အခါ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ လြတ္ထြက္ေနတဲ့ အသိစိတ္က ျပန္လည္လို႔ ဝင္ေရာက္လာသည္ ။ လန္ဝမ္က်ီးရဲ႕ ႏွလုံးသားဟာ လႈပ္ရွားသြားၿပီး သူဟာ မယုံနိုင္စြာနဲ႕ တိုးငယ္ေသာ အသံတစ္ခုျဖင့္ ေရ႐ြတ္လိုက္မိသည္ ။
YOU ARE READING
Don't take away !!
Poetry_ ဗုဒ္ဓက မကယ်ရင် ငါကိုယ်တော်က မိစ္ဆာဖြစ်စေပြီး မင်းကိုကယ်တင်မယ် _ _ ဗုဒၶက မကယ္ရင္ ငါကိုယ္ေတာ္က မိစၦာျဖစ္ေစၿပီး မင္းကိုကယ္တင္မယ္ _ Start date - October 13 (2020) End Date - November 1 (2020) _credit cover photo to its respective artist_
