She Who Got Rejected ✔️

Chapter 4

Two years ago...

"Be careful when you enter the forest," naalala ko ang linyang iyan na aking nabasa sa isang compilation ng mga essays.

I chuckled to myself remembering this line. A sense of exhilaration rushed through me as dried leaves, twigs, and other forest matter crunched underneath my feet.

Forest is one of my most favorite places in the world because in here, many things are hidden. Inobserbahan ko ang paligid. Napakaraming uri ng mga puno at halaman rito ngunit mas namamayani ang mga dipterocarps na may lumilipad na binhi. Matataas, matatayog, at namamangka sa hangin ang mga nalalagas na dahon at bunga nito.

I continued my stroll, taking an immense appreciation of nature's glory around me through my human senses that I failed to notice an approaching cliff. Muntikan na akong mahulog buti na lang napakapit ako sa mga baging na nakalambitin sa may gawing kaliwa.

"Whoa, muntikan na-" hindi ko naituloy ang sasabihin sapagkat sa ibaba ko lang, may isang katawan na nakahandusay at mukhang walang malay sa gilid ng ilog.

Tanaw mula sa posisyon ko na ang taong ito'y may pulang buhok at tadtad ng dumudugong galos ang katawan.

Base sa hubog nito, isang babae ang inanod ng ilog.

Hindi naman ganoon kalalim ang bangin kaya ligtas akong nakababa. Kampante kong nilapitan ang babaeng walang malay.

"Oho? What do we have here?" I said while observing her state. Mukhang matinding paghihirap ang pinagdaanan niya ngunit sa kabila nito patuloy pa rin ang kaniyang paghinga. I admire her for it.

I pulled a bottle out of three bottles in existence of a serum that is as great as the well-known lycan syrup. But this one won't turn you into those werewolves.

No.

This new creation of mine gives all those deserving with an ability similar to that of magic. It depends, I guess, kung anong klaseng tao ka at kung ano ang pinakagusto mong gawin sa oras na itinurok ko ito sa'yo.

Now, for this woman...

"This might help you. This might save you. This can be an instrument to your rebirth after what you went through. Zafeera herde." I told her as I kneel beside her unconscious body. Nang natapos nang maipasok ang serum sa syringe, I injected it to the woman.

Kaagad na tumigil ang pag-agos ng dugo. Nakakatulong din ang serum na aking nilikha sa paghilom ng mga sugat. Mas pinapabilis nito ang paggaling ng mga pangkaraniwang sakit, "But this serum can't heal a broken heart."

Unfortunately.

Kung may gamot lang siguro sa mga pusong nasaktan at patuloy na sinasaktan dahil hinahayaan lang nilang patuloy silang saktan, would it be a better world?

What do you think, Cirin?

Or maybe we really need to feel pain? Kailangan nating maramdaman ang sakit, sakit na dulot ng katangahan na nagbunga ng maraming pagkakamali. Maging ako ay hindi sigurado but I do have a theory. 

Maybe we really need to be hurt so that we may not easily forget and not repeat the same mistake again.

My cellphone rang, it's ringtone a complete stranger, unwelcome, to the wilderness of this forest. Patunay na madalas na hindi magkasundo ang teknolohiya at kalikasan.

I answered the call.

"Yes?"

Caller: "Where the fuck are you, Zerfes?"

"The Forest."

Caller: "The Forest? You mean pumunta ka sa kagubatan ng mga werewolves?"

"That's what I said."

Caller: "Bakit ngayon pa! Ang layo ng pinuntahan mo! Fuck! Hinahanap ka na ng Assembly!"

Ineenjoy ko pa ang bakasyon pinapauwi na kaagad ako? No way. Besides, sobrang payapa at maganda ng tanawin dito. I prefer to be with nature right now than spend time with the chaotic life in the city.

I'm in the perfect place to meditate and think of my life decisions.

The Forest, ang malawak na kabundukan at kagubatan na pinaghaharian ng mga werewolf packs, mga packs na binabantayan ng Council.

"Ayaw ko." Pagkatapos kong sabihin 'yon, nagbago ang tono ng kausap ko sa kabilang linya.

Caller: "Boss, pakiusap naman! Kailangan ka ng Power Assembly! They require your presence for an urgent meeting that is going to happen minutes from now!"

He's that desperate, huh.

This person is one of the few I trust, not just in this world, but of all worlds. He could speak like that to me because I let him. Halos lahat takot sa akin. It's a breathe of fresh air to be treated normally and I only let people I trust do that.

"Miss ko na ang mga alagad ko sa Council. Kaya mo na 'yan."

Caller: "Boss naman! Gagawin mo na naman akong representative? Ayaw ko na! Nakakatakot ang mga leaders ng The Power Assembly!"

Napatawa ako. "So hindi ka pala takot sa akin ha?"

Naubo ang kausap ko sa kabilang linya.

Nah, that's not fear. Gawa 'yan ng kaadikan niya sa paninigarilyo.

Caller: "Of course, I'm scared of you too! Mukhang mabait ka lang, but you're actually one of the scariest people I know!"

My assistant knew me so well, but I don't like him acting scared of me. For all I know, he is just pretending to be an actor in a K-drama acting out this role of a scaredy cat. I'm hundred percent sure na nag-rerelax ang hinayupak sa silya ko mismo sa loob ng aking opisina at nakasalampak pa ang mga paa sa aking kumikintab na mesa. Naninigarilyo rin kahit ilang beses ko nang pinagbantaan. "I leave it to you then to attend the meeting on my behalf."

Caller: "No! Fuck this! I'm done Zerfes-"

I ended the call and turned off my cellphone. Attending the meeting is a more fruitful activity than intoxicating yourself to death. Tumayo ako mula sa pagkakaluhod at ini-stretch ang ngalay na mga braso at hita.

"Now where are we?" Nahagip ng paningin ko ang babaeng wala pa ring malay pero mukhang nasa mas maayos na kondisyon na ngayon kumpara kanina. Nodding, I said, "You'll be fine, Miss Red."

The name Red will suit her a lot. Her haircolor is rare in this country. Interesting.

Tumingin ako sa direksyon na nasa kabilang dako mismo ng ilog. Miles of forest lands stretch ahead. Mahaba pa ang kailangan kong lakbayin.

Sana huwag akong kainin ng mga taong lobo o kaya naman ng iba pang mga nakakatakot na halimaw sa lugar na 'to.

I chuckled at my own thoughts, finding them too funny, "Let them try. I'll eat them first." I sang. I know deep inside I am one of the worst predators here.

I am also after all the feared leader of the Werewolf Council.