Chapter 15

3.7K 137 6
                                    

Sejuru: In these trying times filled with challenges, I hope SHE WHO GOT REJECTED along with the rest of my STORIES you can read in Wattpad can help you in some way. I believe there's magic in fiction, in literature. For me, one of these magic is STORIES GIVE ME HOPE.

~•~•~

Papunta na ako sa aking kwarto nang may humarang na tatlong tao sa akin. Unfamiliar faces but from their demeanor it's obvious they're from Oleander Pack.

My hood is down, no use to cover my face as these two packs already know of my identity. Humanda ako upang depensahan ang sarili. Sanay na akong inaabuso ng pack na 'to kaya naman hindi ko inaasahan nang pinaalam nilang iba ang kanilang pakay.

"Alpha Kaizon Oleander is requesting your presence in his quarters, Red Hood."

Request not an order.

Ibig sabihin kung ayaw ko, hindi nila ako pipilitin. That's new, knowing Kaizon who's use to giving people orders and expecting those orders to be followed without questions.

"Why?"

"To apologize and explain, he said."

Hindi ako handa na makulong muli sa isang kwarto kasama siya. The last time we're on the same room, it is still clear to me what he attempted to do.

"Tell him I accept his apology," but that doesn't mean I welcome him back to my life, "And I don't want to hear his explanations. What is done is done. Walang mababago ang kahit anong explanasyon mula sa kaniya."

With those words, I passed the three Oleanders and they let me go without fuss.

A part of me badly wants to go. A part of me demands closure.

Pero alam ko rin na may mga taong mas mabuti nang huwag mong asahan. Kilalang-kilala mo na sila. At the end of it, they will just disappoint.

Kaizon is that person in my life. After this mission, ipinangako ko sa sariling gagawin ang lahat upang umiwas na muli kaming magtagpo. Both of us need to move on and find the happiness we deserve.

Papasok na ako sa aking silid nang nakaramdam ako ng presensiyang papalapit sa akin.

Si Luna Miadyn, on her sleeping robes, may dala-dala itong first aid kit at pagkain na mukhang nasa isang lunch box na balot ng isang panyo.

"Can you help me, Red?" tanong niya sa isang malambing na tono.

Kung kilala ko lang sana ang mga magulang ko, I always imagined my mother to have a voice as soothing as hers.

"Of course, Luna. Ano po 'yon?"

Worry became evident on her face, "It's Alekxus."

Nakaramdam na rin ako ng pag-aalala. "Ano pong nangyari?"

The last time I saw Alekxus, he was about to visit his father. "He's refusing our doctors. Ayaw niyang magpagamot. Hindi rin siya kumain ng marami. I'm worried for his health. Please, can you, uhm, maybe visit my son on his room to check on him? Pakidala na rin ng mga 'to." Kinuha ko ang inaabot niya. "Pasensiya na, Red, I know you're tired..."

"Walang problema, Luna. I am also starting to worry about him." I grinned at her. "Don't worry, ako ang gagamot at magpapakain sa kaniya kung kailangan."

Luna Miadyn beamed at me and clapped her hands together. She placed a motherly kiss on my forehead, "Thank you, my daughter."

Nasorpresa ako roon. My daughter talaga? Ngunit bago ko pa man ito nalinaw, naglakad na papalayo ang Luna ng Oxalis Pack, humming on her way.

Ako lang ba o planado ito ni Luna?

Napailing na lang ako.

On my way to Alekxus' room, I thought it would be nice to have a caring and loving mother like Luna Miadyn. Napangiti ako. I would be honored to be a daughter of someone like her.

Nang nakarating ako sa tapat ng pinto ng kwarto ng nagmumukmok na Alekxus, ako'y kumatok.

Walang sumasagot sa loob pero rinig ko ang mga kaluskos na nanggagaling rito.

On my next knock, pareho ng response, hindi pa rin pinapansin ng tao sa loob kaya naman nagpagpasiyahan ko nang magsalita, "Alekxus? It's me."

Saglit na huminto ang kaluskos, "My Redemption?" tanong ng boses ni Alekxus.

"Oo." Uhm, medyo awkward. Hating-gabi pero heto ako nagbabalak na pumasok sa pribadong silid niya? "Uhm, can I enter? Your mother is worried about you-"

Hindi ko pa natatapos ang sinasabi ko nang biglang bumukas ang pinto at tumambad sa akin ang abs-ah, I mean, si Alekxus na naka-half naked.

From his abs-wait! I mean, the middle portion of his body, dali-daling umakyat ang titig ko papunta sa kaniyang mukha only to find him already eyeing me intensely.

Nagbabagang tingin. Kung ako ay uling, baka kanina pa ako nag-apoy.

"My mother, huh." Then in a throaty voice, he asked, "How about you, my Redemption?" Mas lumapit siya sa akin and now we're standing so close to each other. Ramdam ko ang mainit niyang hininga sa aking mukha. Leaning closer to my face, still in a breathy voice, Alekxus Oxalis added, "Not worried about me?"

She Who Got Rejected ✔️Where stories live. Discover now