The Wedding Intruder (Billionaire Series #2)

TWI20

Ramdam ko ang mga titig niya sa akin. Nanginginig ang kamay ko. Nakatingin lang ako sa talon.

"Right! Ikaw 'yung nanalo kanina sa paligsahan!" sabi nito at dahan dahang tumango. Akala ko 'yun na.

"A-ah.. y-yes." tanging sabi ko. Tumayo naman ako at humarap sa kanya.

Ngayon ko palang napagtanto na si Christ at Ella lang ang nasa cottage.

"I need to go." sabi ko. Tiningala ako nito at tumayo.

"Sabay na tayo." kinagat ko ang pangibabang labi at tumango.

Papalapit na kami sa cottage nakita kong nakatingin si Ella kay Christ. Si Christ naman ay nasa cellphone lang ang tingin.

"Christ umuwi na tayo." nagangat ito ng tingin. Ngumiti ito at tumango. Mas mabuti pang umuwi kaysa manatili dito. Tapos na rin kaming maligo.

"Alright." sabi nito at tumayo. Niligpit niya ang pagkain na nasa lamesa. Tinulungan ko din siya.

"It's too early to go home.." saad ni Ella. Tumaas naman ang altapresyon ko sa sinabi niya. Ano bang gusto niya, na manatili kami dito at pagmasdan silang dalawa? Psh..

Huminto ako sa pagliligpit at tinapunan siya ng tingin.

"Pake mo ba kung uuwi kami?" singhal ko sa kanya. Nangunot naman ang noo ni Ryan sa sinabi ko.

Kung alam mo lang sana ang ginawa ng babaeng 'to sa atin, Ryan baka mapatay mo rin siya. Sinabi kasi ni Kaleb sa akin na, kapag nagkataon na magtagpo kami ni Ryan ay, hindi ko dapat siya piliting makaalala, dahil sumasakit ang ulo niya dahilan para maisugod siya sa ospital pa minsan minsan.

"Calm down, dear." sabi nito at tumawa ng mabagal. Umiling na lamang ako sa kanya.

Tapos ng magligpit si Christ.

"Una na kami." sabi ko sa kanilang dalawa. Nakatingin pa rin Ryan sa akin.

"Okay, thank you pala." sabi niya. Ngumiti ako sa kanya.

Nagsimula na kaming maglakad patungong kotse. Ipinatong ni Ryan ang tuwalya sa balikat ko. Kinuha niya ang bag ko na nasa loob ng kotse.

"Magbihis ka muna, sasamahan kita." tumingin naman ako sa cr na nasa unahan lang ng kotse.

"Sige." tanging wika ko. Pumasok na ako sa loob at nagbihis. Hindi pa rin ako lumalabas nakatitig ako sa dibdib kong halos lumuwa.

"Bakit ganito nadala ko?" tanong ko sa sarili ko. Wala akong nagawa kundi lumabas.

Napalingon naman sa akin si Christ at pinasadahan ako ng tingin. Napalunok ako ng huminto ito sa dibdib ko.

"Damn." sabi nito at nagiwas ng tingin.

"Tara na." anyaya ko dito. Tumango ito na wala sa akin ang tingin. Nagsimula na itong maglakad. Sumunod naman ako sa kanya.

Pumasok na kami sa kotse. Siya naman ay nasimulang magmaneho.

Pagkadating ko sa bahay ay dumiretso ako kaagad sa kwarto. Pabagsak akong humiga sa kama. Kina hiligan ko na ang tumitig sa kisame.

Ano kayang mangyayari kapag nakaalaa na si Ryan? Babalik kaya siya?

Kinaumagahan ay nagising ako sa ingay ng cellphone.

"Bwesit, anong oras na ba?" sabi ko at kinapa ang cellphone ko. Tumingin ako sa oras alas sais na ng umaga.

"Nag alarm ba ako?" tanong ko sa hangin. Wala akong nagawa kundi bumangon. Nagbinat muna ako at lumabas sa silid.

Napagdesisyunan kong magluto ngayon. Sa tuwing uuwi kasi ako dito ay ako palagi ang nagluluto. Ayaw ko kasing madaming tinatrabaho si Lola.