The Phantom Detective ✓

Chapter 02: Mansion Case [The Stories]

WENDY

LUNCH BREAK na. Nagbaon ako ng sarili kong lunch para hindi na ako pumunta sa cafeteria. Ako nanaman ang magiging center of attraction kung doon pa ako kakain.

"Wendy!~"

Halos mapatalon na ako sa gulat nang may sumigaw ng pangalan ko mula sa labas ng classroom. Dahan-dahan kong pinihit ang ulo ko para makita kung sino 'yon. Nakita ko si Sophie, nickname ni Sophronia, na kumakaway sa 'kin habang nakangiti.

Lahat ng classmate ko ay nakatingin sa kanya at halatang nagtataka. Well, who wouldn't? Isang anak ng mayamang pamilya, nakikipag-usap sa 'kin?

Lumapit ako kay Sophie, na kasalukuyang nakatayo sa pinto namin at binigyan siya ng ekspresyon na how-dare-you-interrupt-my-lunch. Nagugutom na kaya ako. But she didn't seem to feel it—either intentionally or she's dense.

"Why are you here?"

"I'm 'ere to invite 'chu~" sweet niyang sagot sa 'kin.

"Sino'ng may birthday?" I asked and raised a brow. Umaarte na siyang parang close na close kami kahit na kahapon palang kami nagkakilala. But I guess this is a good start. I wonder kung ilang araw siyang tatagal sa 'kin.

"Birthday agad? 'Di ba pwedeng group study of thesis project lang?"

"Group study?"

"Yeap! Kasama si pancit Kenton. Tayong tatlo sa bahay nila. Nasa business trip pa ang magulang niya kaya pwedeng-pwede tayong maging bwisita sa kanila. Hihihi."

"Thesis project?"

"Nnnn, yeap! Tulungan mo kami sa thesis namin. My brain will blow up na like gosh! Sabog na nga si pancit Kenton e! Hahaha!"

"No," sabi ko at sabay talikod sa kanya. Hindi ako magaling sa mga thesis kaya wala akong maitutulong sa kanila. Sorr—

Hinigit niya ang balikat ko at iniharap ako sa kanya. "Please, Wendy! Nasa title palang kami, kalagitnaan na ng July! After one month, ngayon lang in-approve ng panelist 'yung title namin. 'Tapos kailangan naming matapos hanggang chapter three, 'yung methodology! Huhuhu."

Her puppy eyes is not that cute yet irresistible. Nakakaawa naman pala sila. Napapikit nalang ako at napasabing, "Fine."

"Yaaay! Thank you! Mamaya after ng classes, sunduin ka namin dito, a! Huwag kang indianera!"

At umalis na siya. Indianera? If she only knew that I was the one used to being ghosted. Napahinga ako nang malalim at bumalik sa upuan ko para kumain. Tutulungan ko nalang sila sa abot ng makakaya ko. Ang tanong, kakayanin ko ba?

"You two seemed to get along well."

Napalingon ako sa tabi ko. Nakayuko lang si Zen habang binabasa ang libro na The Hidden Staircase ni Carolyn Keene. Hindi ko alam kung mas importante ba ang libro niya kaysa sa lunch niya.

"Yeah," sabi ko at iniwas ang tingin para simulan na ang pagkain.

"A group study, huh. May I come, too?"

Agad ulit akong tumingin kay Zen na busy pa rin sa pagbabasa habang kausap ako. What's with him, today?

"Bakit?" tanong ko.