Fragile 50
Mabilis akong napalingon sa aking likuran. Why is he here? Don't tell me that I'll be with him for five hours?!
"Anong ginagawa mo dito?!"
"I am your buddy. Your punishment is my punishment as well"
"Oh shut up! Fvcking dean!"
Bwisit na Ashton na iyon ah! Sarap ilibing ng buhay! Galit na binalingan ko si nerd. Maraming araw na ang lumipas mula noong nakita ko s'ya ng malapitan pero ganon pa rin naman ang pormahan nito. With his eyeglasses, black slacks and white shirt. Walang pinagkaiba pero bakit maraming babae ang lumalapit dito?
They don't have taste in men.
"Where's my food?" galit ong tanong dito
Hindi ako kumain sa cafeteria kanina dahil sobrang aga pa para maglunch. I just have one glass of lemonade.
"I am not your slave. Tinapos mo iyon isang buwan na ang nakaraan"
And he learns to talk back to me, huh? Iyon ba ang nakuha nito sa mga babaeng lumalapit dito? He's not handsome for goodness sake!
"Don't talk back at me, asshole!"
Napailing ito at umupo sa nag-iisang upuan doon. Nakabukaka pa ang mga paa. Eating every space the chair had.
Kumapal na din ang mukha ni nerd. Where does he expect me to sit? On the floor? Bwisit!
"Alis d'yan!" nagpameywang ako sa kanyang harapan
"Nauna ako"
Mariin akong napapikit ng mga mata. Gone the nerd I knew.
"Alis, nerd o babatuhin kita ng libro?!"
Tila hindi ito natakot sa banta ko. Kampante pa rin itong naupo sa upuan. Tinalikuran ko sya para kumuha ng librong pwedeng ibato dito.
Sinigurado kong iyong librong makakapal at may matitigas na cover na kinuha ko. muli kong nilapitan si nerd para mahampas ko nang libro ngunit napigilan ako nito.
Hawak ang aking palapulsuhan habang nakaangat iyon. Tumayo si nerd. His height towered me. Napaangat ako ng tingin sa kanya.
Napakunot ako ng noo nang makita ko ang berde nitong mga mata. The fvck?! Did my eyes played me a trick again?
"Hi, princess. Good to see you again"
Napabuka ako ng bibig ngunit agad din na nakabawi. He's not Green. He's not Green. Paulit-ulit kong sinasabi sa sarili ko.
"I guess you already have an idea of who am I?" he smirked
Gamit ang libre nitong kamay tinanggal nito sa mga mata ang salamin na suot. He's not Green...
But who am I kidding?
"Sorry it took me awhile to introduce myself"
"No..." mahina kong sambit
Green won't lie to me. He won't disguise himself as a nerd. He wouldn't do that.
"It is me, princess. I keep my promise to not forget you but you didn't do the same"
"No... no... you're not..."
Nabitawan ko ang hawak na libro. Lumikha iyon ng malakas na ingay pero hindi ito natinag. Hawak pa din nito ang aking palapulsuhan na dahan-dahan nitong ibinaba. Hindi ko magawang bawiin ang aking kamay mula dito.
"Green? But I am, princess"
Para akong napaso sa pagkakahawak nito. binawi ko ang aking kamay at mabilis siyang tinalikuran. Hindi pwede ito. Kilala niya ako. He knows how kind I was. He knows what can make me cry.
This can't be. This isn't happening.
"Princess..." he called
"Stop!" pigil ko
"Let me talk, please. I know you're scared but I am here for you"
He was my friend. I trust him next to my mama. But days and years passed. I'm not sure if I can trust him again. Hindi ko alam kong siya parin ang kaibigan ko.
"Princess..." another call from him
Next thing I know I was inside his warm embrace. Napapikit ako doon. Kasama siya sa mga masasayang araw na kasama ko si mama. He witnessed how happy I was.
"I'm so sorry that it took me this long"
I didn't say anything. Hinayaan ko lang siyang yakapin ako. Knowing that he was my friend, it drained me.
I did bad things of him. I throw him things, I slapped him, many times. I made him my slave. I don't know what...
I don't know how I should say sorry. He was part of my family once.
"I'm sorry that I lied... I am sorry that I wasn't there when mama died..."
His last words made me cry. He tighten his hug when he noticed I cried. I miss him. I am sorry for what I did to him.
Kung alam ko lang...

YOU ARE READING
Fragile [COMPLETED]
General FictionDaenah Santos- all she wants is to take revenge for her poor mother. Live poor and treated poorly her mama died. She got nothing, she thought...