Fragile [COMPLETED]

Fragile 55

Fragile 55

“Tell us about yourself, nerd”

Nakaupo na kami ngayon sa bench. Magkatabi kami ni Dash habang ang mga kaibigan ko ay nasa kabilang bench sa harap name. lahat sila ay nakahalukipkip at masama ang tingin kay Dash. Hindi mawala sa labi ko ang mga ngiti habang pinagmasdan ang mga kaibigan ko.

“Paano namin masisigurong hindi mo sasaktan ang kaibigan namin?”

“It won’t happen. Dahil kong ginusto ko iyon dapat ay matagal na. I stopped Mr. Cuando from kicking her out from the school. I erased her records from bullying”

“How did you do it?”

“Simply because I own the school”

Sabay ang pagkalaglag ng mga panga naming magkakaibigan. Napabitaw din ako sa pagkakayakap sa braso ni nerd. The hell?!

“What the fvck?! Nerd?!”

“Ashton’s my brother. I asked him to be the Dean”

“He’s a Villacampa. You’re Sollano” si Elowyn na hindi naniniwala

“I am Dash Owen Villacampa Sollano. He’s just using our middle name, like he always does.”

“So that buddy thingy was your idea?” I asked still shocked

“Yes, princess. I approached you before but it seems you hate me kaya nagawa ko iyon para mapalapit sa’yo.”

“So pwede mong ipatigil ang buddy-buddy na ito?”

All my friends shifted at their sit. Anticipating Dash would say something good. Gusto kong matawa sa mga mukha ng mga kaibigan ko. The buddy thingy is not a problem to me anymore. Buddy or not. Dash will be on my side every time.

“Sorry-“

“Boo!” binato pa nila ng tissue si Dash na ikinatawa ko

“Nerd naman. Tanggalin mo na o ilalayo naming si Daenah sa’yo”

“One month”

“One month what?”

“Sa loob ng isang buwan na wala kayong binubully. I will end the buddy punishment”

“Ang tagal naman. One week nalang”

“One month”

“Hoy! Nerd ‘wag kang feeling ah! Hindi porke’t kaibigan ka ni Daenah. Noon. At ikaw ang may-ari ng school na hindi ko alam kong papaano naging sayo ito, ay hindi ka na namin pwedeng gawan ng masama.” Pagbabanta si Penny

“My lolo gave this school to me as my 1oth birthday gift”

My friends still try to negotiate but Dash was firm with his ‘One month’ decision kaya wala na ng nagawa ang mga kaibigan ko kahit na nagpatulong sila sa akin para kumbinsihin si Dash. Instead he let them choose one month or two months.

Galit na naiwan ang mga kaibigan ko kay Dash, hinigit na kasi ako nito paalis sa tambayan namin para daw pumasok na sa klase ko. Nagpatianod ako kay nerd habang hawak niya ang kamay ko.

Bawat estudyanteng nakakita sa amin ay napatigil at napatingin sa kamay naming na magkasiklop. Bakas ang gulat sa kanilang mukha.

May nakatitig pa kay Dash na puno ng pagkamangha na agad binigyan ko ng masamang tingin. The mad Daenah is still inside me. Tingnan o kausapin lang nila si Dash ay makakatikim sila sa akin. It’s still fresh from my memories the things I did to those girls who approached Dash the past days.

“What are you looking at?” hindi ko napigilang itanong sa babaeng nakatitig kay nerd pagkapasok namin sa room

Wala pang professor pagkapasok naming. Ito ang unang beses na mas nauna akong dumating sa professor.

“N-nothing” kinakabahan nitong sagot sabay yuko

I’m not contented at her answer kaya lalapitan ko sana s’ya nang napigilan din ako ni Dash. His arms wrapped around my waist stopping me to get near at that girl.

“Hey! Hey! Stop it. Hmm?” he softly whispered

Sinamaan ko ng tingin ang babaeng nakayuko pa rin ngayon. When I looked around, laglag ang mga panga ng mga estudyanteng nakatingin sa amin ni Dash. They looked at us like they can’t believe what they saw.

Isa-isa ko silang binigyan ng masasamang tingin. Iyong ibang hindi nag-iwas ng tingin ay sinubukan kong sugurin na hindi ko magawa dahil sa kamay ni Dash na nasa beywang ko.

“Let them, princess.” bulong nito ulit

“I don’t like their stares” I hissed

“Why? Coz you’re with me?” kunot noo kong tiningnan si Dash

“No”

I hate their stares because there’s judgment on it. Can’t I be with a good person?

“Okay”

I saw pain in his eyes when I looked at him. Parang napilitan itong tanggapin ang sagot ko.

“Dash…” I called him.

“Hmm?”

His lips were tightly pressed together while looking at me. Hinaplos ko ang mga iyon para bumalik iyon sa dati. I let my instinct do what it thinks good for the situation.

I tip-toed and give Dash a peck on his lips.

His eyes widened. Students witnessed the kiss loudly gasped too.