MALADAPTIVE DAYDREAMING -Bilgilendirme Kitabı-

Röportaj- 3.

1- Öncelikle, hayal kurmaya tam olarak ne zaman başladığınızı söyleyebilir misiniz? Ayrıca, ne sıklıkla hayal kurarsınız ve bu hayalleri kurduğunuz vakitleri kontrol edebilir misiniz?

Büyük ihtimalle 6. Sınıfta başladı. İçime kapanık olduğum bir dönemdi ve konuşacak arkadaşım olmadığı için okulda zamanımı hayal kurarak öldürüyordum. O aralar gözüme hayal kurmak bir sorun gibi gelmiyordu fakat 7. Sınıfta bu tamamiyle bir bağımlılık haline gelmişti. Sadece boş zamanlarımda değil hemen hemen her saniye hayal kurmak istiyordum hatta bu bile yeterli gelmediği için (böyle söyleyince baya saçma geliyor) 1-2 saat erken kalktığımı hatırlarım. Gerçi o zamanlar pek sorun teşkil etmiyordu, hatta antidepresanım gibi bir şeydi. Ders dinlemek, sosyal hayat gibi şeyleri mahvetse de hayal kurarak başladığım her günüm çok daha iyi geçiyordu.

Fakat bu illet sınav senemde yani 8. Sınıfta hayatımı tepetaklak etti diyebilirim. Hayal kurmak beni depresyona kadar sürükledi. Şimdi çok daha iyiyim ancak hala kontrol sağlayamadım, aslında bununla yaşamayı kabullendim. Mesela dersi derste dinlemeye tenezzül bile etmiyorum çünkü biliyorum hiçbir fayda sağlamayacak, ben yine hayal kurmak dışında hiçbir şeye odaklanamayacağım. Onun yerine sonradan kendi kendime çalışıyorum.

2- Hayallerinizi kalabalık ortamlarda ve halk içindeyken isteğe bağlı olarak ya da olmayarak sürdürür müsünüz?

Hayır. Sınıfta veya başka bir yerde eğer canım sıkılmaya başlamışsa ve yapacak bir işim yoksa otomatık olarak hayal kurmaya başlıyorum. Özellikle uzun yolculuklarda kulaklığımı takmışsam ve birisi beni tam hayallerime dalmışken bölerse bir anda sinirlenirim.

3- Hayallerinizin içeriklerini, olay gidişatlarını ne ölçüde kendi isteğinize bağlı tutabilir ve kontrol edebilirsiniz?

Tamamiyle ruh halime bağlı. Eğer mutlu veya en azından rahat bir dönemden geçiyorsam hayallerim de bir o kadar sakin oluyor. Hatta bu hayaller bana mutluluk bile veriyor lakin stresli, kötü birkaç gün geçirmişsem kafamdaki fantastik filmler bir anda dramatiğe dönebiliyor. Bu da hâliyle beni epey yıpratıyor.

4- Her şeyin nasıl ortaya çıktığını düşünüyorsunuz? İlhamı nerelerden yakalabilirsiniz, hayal kuracağınız anlar, düşünceler bir kıvılcım gibi zihninizde çakıyor ve üzerinizde heyecanlandırıcı bir etkiye sebep oluyor diyebilir miyiz? Duygu yoğunluklarınız nasıl?

Bana ilham kaynağı olan birçok şey var. Örneğin güzel bir dizi izlemişsem aklımın kenarında hemen küçük bir hayran kurgu oluşur, bir şarkıyı sevmişsem bunun bir hikayesi olsa nasıl olurdu diye düşünmekten kendimi alamam. Ayrıca ilhamımı çok küçük şeylerden de alabilirim. Sokakta gördüğüm bir kedi, bir bina veya herhangi bir şey bana kafamda kısa bir film rahatlıkla çektirebilir.

Duygu yoğunluklarıysa dediğim gibi ruh halime bağlı olarak değişiyor. Pek bir sebep yokken moralimi yerle bir edebilir veya tam tersi de gülümsetebilirler ama şu sıkıcı hayatımın tek heyecan kaynağı oldukları için seviyorum onları.

5- Hayali evrenlerinizin hikayelerinin temalarını neler oluşturuyor? (Savaş, aşk, isyan gibi.)

Tamamiyle romantik bir insanım bu yüzden genellikle aşk gibi temaların yanında fantastik, distopik, dramatik unsurlar da oluyor ama birilerini shipleyemezsem aşırı netim zevk alamam.

6- Müzik, hayalleriniz için ne kadar önemli? Şarkıların anlamları, melodileri ya da çağrıştırdıkları şeyler hayallerinize ne kadar etki ediyor? Bahsedin.

Beni ne kadar etkilediği hakkında pek bir fikrim yok çünkü ben kendimi bildim bileli müziği çok seven bir insanım ama bir araç olduğu kesin. Dış dünyadan soyutlanıp sadece hayal kurmak istiyorsam kulaklığımı takar ve sevdiğim bir müzik açarım. Ayrıca eğer ilham kıtlığı çekiyorsam da çok yardımcı oluyorlar. Sözleri olsun ritmi olsun illa çağrıştırdıkları bir şeyler buluyorum.