«អ្ហាយ៎៎!! ចេញទៅ!អ្ហឹកៗ» នាងតូចស្រែកយកៗនៅពេលដែរគេឡើងមកទ្រមពីលើនាងហើយចាប់សង្កត់ដៃទាំងសងខាងរបស់នាងជាប់បែបនេះ។
«ឯងត្រូវចាំទុកថា ចាប់ពីពេលនេះតទៅយើងមិនដោះលែងឯងទៅណាជាដាច់ខាត!!» កែវភ្នែកមុតស្រួចសម្លឹងមក
នាងហើយនិយាយទាំងកម្រោល គេសម្រេចចិត្តរួចហើយចាប់ពីពេលនេះតទៅគេនឹងមិនដោះលែងនាងចេញទៅណាឆ្ងាយពីគេនោះទេ។
«អ្ហឹកៗពូនិយាយស្អី?លែងទៅ...» រាងស្តើងក្រវីក្បាលតិចៗមិនយល់ពីសម្តីរបស់គេនិយាយ នេះគេកំពុងគិតស្អីគេនិយាយស្អី គេមិនមែនចង់ឱ្យនាងទៅធ្វើជាស្រីលួចលាក់របស់គេពេលដែរគេមានប្រពន្ធហើយទេមែនទេ...
«អ្ហឹម» រាងក្រាស់អោនទៅថើបបូមាត់តូចរបស់នាងទាំង
ភាពស្រែកឃ្លាន នាងតូចព្យាយាមខ្ចឹបបបូមាត់មិនព្រមបើកឱ្យគេថើបនោះទេ នាងចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍ថាខ្ពើមរអើមគេខ្លាំងណាស់។
«អូយ..» រាងក្រាស់ឃើញនាងមិនព្រមបើកមាត់ឱ្យគេ
បែបនេះ គេក៏ខាំបបូមាត់របស់នាងធ្វើឱ្យនាងស្រែកចេញមកដោយកាឈឺចាប់។
«អ្ហឹម!!» បន្ទាប់ពីបបូមាត់បើកហើយគេក៏ស្ទុះទៅបឺតជញ្ចក់មាត់របស់នាងយ៉ាងរហ័យ អណ្តាតដល់ក្តៅគគុកស៊កចូលទៅក្នុងមាត់របស់នាងតូចថើបយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ។
«អ្ហឹម...» ដៃក្រាស់ចាប់សង្កត់ដៃនាងទាំងពីឡើងលើចំណែកដៃម្ខាងទៀតក៏ចាប់ហែករោបពណ៍ផ្កាឈូករបស់នាងចេញខ្លាចទៅជាកម្ទេចកំណាតធ្លាក់ទៅលើឥដ្ធ
ខណះមាត់នៅតែបន្តថើបមាត់នាងតូចនៅឡើយ។
រាងក្រាស់ដកបបូមាត់ចេញពេលដែរឃើញនាងតូចចាប់ផ្តើមដង្ហក់ដកដង្ហើមមិនចង់ដល់គ្នា
«បញ្ឈប់ទៅ!!ខ្ញុំសូមអង្វរ» បន្ទាប់ពីមាត់មានសេរីភាពហើយនោះនាងតូចក៏និយាយឡើងទាំងទឹកភ្នែកទៅកាន់គេ នាងព្យាយាបញ្ឈប់គំនិតរបស់គេហើយ តែមើលទៅគេដូចជាស្តាប់សម្តីនាងមិនចូលទាល់តែសោះ។
«អ្ហឹកៗ! លោកពូ...»
«បិទមាត់របស់ឯងទៅ! ទុកកម្លាំងថ្ងូរឱ្យយើង
ស្តាប់ល្អជាង!!» រាងក្រាស់មិនស្តាប់គេនិយាយបន្តើ
ដោះអាវនៅលើខ្លួនចេញបន្តើ...
«អ្ហឹក! ហេតុអីពូមិនយល់!!» រាងតូចនៅតែយំនឹងនិយាយអង្វគេមិនឈប់នាងព្យាយាមអស់លិទ្ធភាពហើយតែគេនៅតែមិនស្តាប់តាមសម្តីនាងដដែរ ហេតុអីគេជាមនុស្សរឹង
រស់បែបនេះ។
«ចង់ធ្វើអី?លែង...» រាងតូចចាប់ផ្តើមវាសដៃសងខាងចេញពីគេខណះពេលដែរគេកំពុងដកយកខ្សែក្រវាត់ចេញរួចចាប់ចង់ដៃនាងទាំងសងខាងជាប់នឹងក្បាលគ្រែកុំឱ្យរើផ្តេសផ្តាសទៀត...
«អ្ហឹក! កុំអី...ខ្ញុំសូមអង្វរចុះ!កុំអី» នាងតូចយំរហេមរហាម
អង្វកគេដោយភាពភ័យខ្លាច...
«ឯងគិតថាយើងស្តាប់បញ្ចាឯងទេ?» ស្រដីហើយ
ក៏សម្រាតខោតម្លៃថ្លៃចេញមុននឹងទាញភាពមហិមាដែមានសសៃខៀវព័ទ្ធជុំវិញរួចយកវាមកស៊កចូលក្នុងស្រទាប់ផ្កាដែរគ្មានសសៃសូត្រមួយសសៃសោះរហូតលិចបាត់ស្រមោល។
«អ្ហា៎ាស...» រាងក្រាស់ចាប់ផ្តើមរំកិលខ្លួនម្តងបន្តិចៗ
រហូតលឿនទៅៗដែរធ្វើឱ្យអ្នកនៅខាងក្រោមស្រែកថ្ងូរទាំងវេតនា ដៃក្រាស់ចាប់ច្បាមដើមទ្រូងទាំងពីដោយមិនសំចៃដៃហើយក៏អោនទៅបឺតជញ្ចក់ចុងឈឺរីក្រហមដោយ
ភាពស្រេកឃ្លាន។
«អ្ហឹស...អ្ហាាា៎» នាងតូចមិនអាចធ្វើអ្វីបានក្រៅពីស្រែកថ្ងូរនឹងបង្ហូរទឹកភ្នែកកាត់ថ្ពាល់ដោយភាពឈឺចាប់ នាងត្រឹមជាក្មេងស្រីដែរគ្មានកម្លាំងកំហែងគ្រប់គ្រាន់តស៊ូជាមួយនឹងមនុស្សប្រុសដែរមានកម្លាំងខ្លាំងដូចជាដំរីដូចជាគេបានទៅ តើនាងធ្វើអ្វីបានក្រៅពីអង្វរសុំភាពអាណិតអាសូពីគេ តែគេបែជាមិនផ្តល់ក្តីអាណិតឱ្យនាងសូម្បីបន្តិច គេធ្វើតាមតែចិត្តខ្លួនឯងយកតែចិត្តខ្លួនឯង ថែមទាំងមានះនឹងរឹងរូសថែមទៀត។
«អ្ហា៎ស...សឺត...» រាងក្រាស់ថ្ងូដោយភាពសុខស្រួល ខុសពីអ្នកនៅខាងក្រោមដែរថ្ងូលាយឡំនឹងទឹកភ្នែកបូករួមជាមួយនឹងភាពឈឺចាប់នៅត្រង់ចន្លោះភ្លៅដែរពេលត្រូវគេញាំុញីយ៉ាងដំណំ។
«អ្ហឹស...អ្ហា៎ាស...» នេះជាសម្លេងថ្ងូជាលើកចុងក្រោយបន្ទាប់ពីរាងក្រាស់បានរុញច្រានទឹកថ្លាៗចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់នាងតូចហើយក៏ដកភាពរឹងមាំចេញរួចចូលទៅសម្អាតខ្លួននៅក្នុងបន្ទប់ទឹក។ ចំណែកJenក៏ត្រូវគេងសន្លប់នៅលើពូកដែ
រញេរញៃគ្មានសន្តាប់ធ្នាប់ដោយសាស្នាដៃរាងក្រាស់ដែបានធ្វើប្រតិបត្តិកាលើនាងយ៉ាងឃោឃៅមិញនេះ។
រាងខ្ពស់ស្រឡះដើរចេញពីបន្ទប់ទឹកជាមួយនឹងកន្សែងរុំល្វែងក្រោម គេកាន់កូនកន្សែងមួយជូតសក់សើមៗរបស់គេមុននឹងដើរមករករាងតូចដែរគេងសន្លប់ស្តូកស្តឹងដោយសាស្នាដៃគេ។ «ហុឹម...» គេដក់ដង្ហើមធំបន្តិចរួចក៏លូកដៃទៅស្រាយចំណងដែរគេបានចងដៃនាងជាមួយនឹងក្បាលគ្រែឱ្យមានសិរីភាពវិញ។ រាងក្រាស់ដាក់ខ្លួនអង្កុយទៅលើពូកជិតនាងមុននឹងយកដៃទៅស្ទាបថ្ពាល់នឹងភ្នែកដែរពោពេញទៅដោយស្នាមទឹកភ្នែក។
«សូមទោស!!» Sooនិយាយដោយអារម្មណ៍ខុស គេតែងតែគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ខ្លួនឯងមិនជាប់គ្រប់ពេលដែរគេខឹង តែគេធ្វើនេះក៏មានមូលហេតុដូចគ្នា។
________
To be continued
YOU ARE READING
លោកពូ complete✔️ Season I
RomanceKim Jisoo / Kim Jennie Trailer «លោកពូ» Soo «រឿងរវាងពួកយើងវាខណ្ឌចែកដាច់រវាងពាក្យថាពូនឹងក្មួយ...ដូច្នេះវាមិនអាចទៅរួចនោះទេ» Jen«ខ្ញុំមិនជឿថាពូមិនស្រលាញ់ខ្ញុំទេ...» ទោះបីមានចិត្តលើគ្នាស្រលាញ់គ្នាយ៉ាងណាក៏ដោយក៏មិនអាចនៅជាមួយគ្នាកាន់ដៃគ្នាដើរទៅមុខបានដែរ ព្...
