Εκείνη μια νεαρή γυναίκα που λόγω των οικονομικών προβλημάτων που έχει είναι αναγκασμένη να δουλεύει σε οίκο ανοχής.
Κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να θρέψει την τεσσάρων ετών κόρη της.
Όλη η ζωή της θα ανατραπεί όταν γνωρίσει τυχαία τον "σωτ...
"ΡΙΑ ΚΛΕΊΣΕ ΤΑ ΜΆΤΙΑ ΣΟΥ" φώναξα και ύστερα ακούστηκε ο διαπεραστικός ήχος της σφαίρας
Έκλεισα τα μάτια μου σφικτά και περίμενα να νιώσω το κρύο βλήμα να τρυπαει τα σωθικά μου.
Μα αυτό ποτέ δεν έγινε. Άνοιξα τα μάτια μου και ο Ντέιβιντ ήταν γονατισμενος στο πάτωμα κρατώντας ένα σημείο του ποδιού του.
Κοίταξα πίσω μου και είδα τον Γκρει.
"nice timing" ψελλισα ταραγμένος και πήγα στην Ρια.
Είχε κουλουριαστει και κάλυπτε το κεφάλι της με τα χεράκια της.
Έτρεξα και την αγκάλιασα. Τύλιξε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου και τα δάκρυα της μουσκεψαν τη μπλούζα μου.
"μιλάς πολύ γρήγορα και δεν θα σου βγει σε καλό" του είπε ο Γκρει και κλώτσησε το όπλο που κρατούσε στα χέρια του εκτοξεύοντας το κάπου αόριστα
Πήγε από πίσω του και του πέρασε τις χειροπέδες. Τον σήκωσε με το ζόρι και βγήκαν από το δωμάτιο.
"όποτε είστε έτοιμοι κατεβείτε" είπε και έφυγαν
Κάθισα στο πάτωμα και την αγκάλιασα σφικτά.
"φοβάμαι" ψιθύρισε
Της χαιδεψα με το ένα χέρι την πλάτη και με το άλλο τα μαλλιά.
"τελείωσαν όλα ψυχή μου. Είμαι εγώ εδώ και δεν θα σε πειράξει κανένας από εδώ και πέρα, ναι?" ρώτησα και την έβγαλα λίγο από την αγκαλιά μου για να την κοιτάξω
Κούνησε θετικά το κεφάλι της και σηκώθηκα όρθιος.
"πάμε να φύγουμε. Η μαμά θα ανησυχεί πολύ" είπα και άρχισα να κατεβαίνω
Πριν βγούμε τελείως από το κτήριο τον βρήκα μπροστά μου.
Σταμάτησα διπλα του χωρίς να τον κοιτάω.
"κάνεις δεν απλώνει χέρι στην κόρη μου και την βγάζει καθαρή"
Βγήκα από το κτήριο και μπροστά μου είδα την Κλειώ με τον Μαρκ και την Λίλιθ.
Η Κλειώ έβαλε τα χέρια της στο πρόσωπο της και άρχισε να κλαίει παρέα με το Μαρκ που άρχισε να δακρύζει.
Κατέβασα την μικρή από την αγκαλιά μου και της έδειξα την Κλειώ
"μαμαα!" είπε με έναν τόνο παραπόνου και χαράς
Έτρεξα προς τα εκείνη και εκείνη άπλωσε τα χέρια της περιμένοντας να την ξανανιώσει στην αγκαλιά της μετά από καιρό.
Χαμογέλασα στο θέαμα και άρχισα να τους πλησιάζω.
Ένιωσα το κεφάλι μου βαρύ και η όραση μου θόλωσε.
Χωρίς να το καταλαβαίνω έπεφτα μέχρι που ένιωσα την έντονη και απότομη πρόσκρουση μου με την άσφαλτο.
Πριν καλύψει το μαύρο τα μάτια μου άκουσα τη φωνή της να φωνάζει ταραγμένη και τρομαγμένη το όνομα μου.
Πάλι σε τρόμαξα..
Κλειώς POV
Πήγαινα πέρα δώθε στους διαδρόμους.
Γιατί αργούν, γιατί αργούν;
Ο γιατρός επιτέλους!
"πείτε μου πως είναι καλά" είπε αγανακτισμενη
"είστε συγγενείς;" ρώτησε "είναι η σύντροφος γιατρέ" απάντησε ο Γκρει
"είναι μια χαρά. Ο υψηλός πυρετός του προκάλεσε αδυναμία και ζάλη. Του δώσαμε ένα αντιπυρετικό για να πέσει ο πυρετός και τώρα το μόνο που θέλει είναι μπόλικος ύπνος για να ανακτήσει τις δυνάμεις του" μας ανακοίνωσε και ξεφυσηξα
"σας ευχαριστούμε πολύ" είπε ο Μαρκ και ο γιατρός έφυγε
"που εινα η Ρια?" ρώτησα "την πήρε αυτός ο φίλος σου ο γιατρός, Σταύρος αν δεν κάνω λάθος, και πήγαν στο πανω όροφο στην κυρία Μαρκέλλα" απάντησε ο Μαρκ
"εμ σας πειράζει να μπω πρώτη?" τους ρώτησα και μου ενευσαν αρνητικά
Άνοιξα την πόρτα και μπήκα μεσα.
Κοιμόταν τόσο ήρεμα. Πήρα μια καρέκλα και την τοποθέτησα δίπλα του.
Έπιασα το χέρι του και το εγκλώβισα ανάμεσα στις παλάμες μου.
"σε ευχαριστώ" άρχισα να ψελλιζω
Hellooo babies🔥
Τι κάνετε μανάρια μου; 😊
Ελπίζω να σας άρεσε το παρτ 😏
Καλά Χριστούγεννα σε όλους και να επιτευχθούν όλοι σας οι στόχοι με τους αγαπημένους σας δίπλα σας❤
Τα λέμε στο επόμενο 👋 🌟&💬 Φιλάκια🌹
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
