Fell for a bitch

Tears

Κλειώς POV

Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου.
Μόλις συνειδητοποίησα σε τι κατάσταση βρισκόμουν τιναχτηκα επάνω.

"Κλειώ είσαι καλά;" άκουσα τον Ντάνιελ και γύρισα να τον κοιτάξω

Καθόταν στην πολυθρόνα απέναντι μου και με παρακολουθούσε

"Ν..ναι όλα καλά. Έμαθες τίποτα;" ρώτησα ανήσυχη

"όχι μικρή μου. Δυστυχώς δεν είχανε νέα" απάντησε

Θα αρχίσω να χάνω τις ελπίδες μου μου φαίνεται.

Σηκώθηκε και ήρθε δίπλα μου.
Πήρε τα χέρια μου και τα κράτησε μέσα στις χούφτες του

"έχω μια δουλειά. Εσύ μην έρθεις για λίγο καιρό μέχρι να τελειώσει το θέμα. Εντάξει;" ρώτησε και ενευσα θετικά

"μου υπόσχεσαι πως δεν θα κάνεις καμιά βλακεια και δεν θα πράξεις μόνη σου και πως θα περιμένεις να σε ενημερώσω;" ρώτησε και γέλασα ελάχιστα

"τίποτα άλλο;" ρώτησα ειρωνικά και μου χαμογέλασε

Έσκυψε και άφησε ένα φιλί στο μέτωπο μου.

Με κοίταξε στα μάτια.
Τα πήρε από πάνω μου μετά από λίγο και κοίταξε αλλού αμήχανα

"θα έρθω αργότερα μικρή" είπε καθώς πήγαινε προς την πόρτα

"στο καλό" είπα και ύστερα τον είδα να κλείνει την πόρτα

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα στο μπάνιο.

Ξεπλυνα το πρόσωπο μου και κοιταχτηκα στον καθρέφτη

Τα μαύρα μου τα χάλια έχω.
Πήρα από το συρτάρι μου μια γκρι φόρμα και ένα μαύρο τιραντακι.

Αφού το φόρεσα έπιασα τα ανακατεμένα μου μαλλιά έναν ατημέλητο κότσο και ύστερα κατέβηκα στο σαλόνι σουρνωντας σαν παππούς τα πόδια μου.

Πριν μπω στην κουζίνα χτύπησε το κουδούνι.

Ο Ντάνιελ μόλις έφυγε, ποιος να ναι;

Λες να είναι απο την αστυνομία και ήρθαν να με ενημερώσουν;

Έτρεξα και άνοιξα σαν τρελή την πόρτα.

Για κακή μου τύχη δεν ήταν κανένας από αυτούς που θα περίμενα και εξεπλάγην από το άτομο που στεκόταν μπροστά μου.

"κορίτσι μου. Τα έμαθα.." είπε και με έχωσε δυνατά στην αγκαλιά του "συγγνώμη. Συγγνώμη. Όλα αυτά τα χρόνια που δεν σου στάθηκα. Είμαι πολύ μαλακας και δεν αξίζω καν να είμαι στο πλάι σου. Αλλά συγχώρεσε με σε παρακαλώ" είπε κλαίγοντας