Fell for a bitch

The End

Ντάνιελ POV

Πήρα επιτέλους αυτό το εξιτήριο μιας και ανάρρωσα γρηγορότερα από όσο περίμενα.

Πήρα τα πράγματα μου και άρχισα να κατεβαίνω τα σκαλιά του νοσοκομείου.

Βγήκα έξω και περίμενα το ταξί που είχα καλέσει.

Κοίταξα επάνω και την είδα να με κοίτα από το δωμάτιο της κυρίας Μαρκέλλας με λυπημένο ύφος.

Πως γίναμε έτσι ματιά μου;

Κοίταξα πάλι μπροστά μετά από λίγα λεπτά και είδα το ταξί μου να έρχεται σιγά σιγά.

Σταμάτησε μπροστά μου κα άρχισα να περπατάω προς το μέρος του

"ΝΤΆΝΙΕΛ!" άκουσα την φωνή της και σταμάτησα

Άκουσα τα τρεχτα της βήματα και ύστερα ένιωσα τα χέρια της και τα πόδια της να τυλίγονται γύρω από το σώμα μου

Έπιασα τα χέρια της που ήταν δεμένα γύρω από τον λαιμό μου και έκλεισα τα μάτια μου

"μην φύγεις" ψέλλισε στο αυτί μου

Άφησα την τσάντα κάτω και κατέβηκε από την πλάτη μου

Γύρισα να την κοιτάξω και είδα τα μάτια της που ήταν δακρυσμένα.

Έβαλα τα χέρια μου και σκούπισα τα μάγουλα της με τους αντίχειρες μου.

Την τράβηξα απότομα και την έχωσα στην αγκαλιά μου κρατώντας τη σφικτά.

"συγγνώμη, συγγνώμη, είμαι δειλή και φοβόμουν. Δεν θέλω να χάσω κανέναν σας. Σας θέλω και τους δύο μαζί μου" είπε με παράπονο

Έβγαλα το πρόσωπο της από το στερνό μου και την κοίταξα.

Την τράβηξα από το σβέρκο και την φίλησα λαίμαργα.

Διαολε μου έλειψες.
Μου έλειψαν τα πάντα πάνω σου.

Τα χείλη σου, το άρωμα βανίλιας που περυτριγυριζει το σώμα σου, η υπέροχη καμπύλη του χαμόγελου σου...τα πάντα...

Μου έλειψες..

Έσπασα το φιλί και ένωσα τα κουτελα μας χωρίς να σταματήσω να την κοιτάω

"σε αγαπάω" ψιθύρισα
"και εγω σε αγαπάω Ντάνιελ" ψιθύρισε και εκείνη και μετά από αρκετό καιρό χαμογελασα αληθινά

"Κλειώ είσαι το καλύτερο πράγμα που μου έχει συμβεί. Ακόμα και να ήθελες να φύγω δεν θα το έκανα. Σου υποσχέθηκα πως θα είμαι πάντα δίπλα σου και δεν αθετώ ποτέ τον λόγο μου. Δεν φαντάζομαι μια ζωή στην οποία δεν υπάρχεις εσύ με την Ρια. Εσείς είστε η ζωη μου. Με γεμίζετε και η αγάπη μου για εσάς ξεχύνεται  παντού. Όπως ένα ποτήρι που ξεχυλιζει όταν του προσθέσεις περισσότερα ml νερό από ότι χωράει, έτσι και εγώ" ειπα