Fell for a bitch

Trial

Έτρεξα στο σπίτι και μπήκα μέσα.
Είδα την Κλειώ αγκαλιά με την Ρια στον καναπέ.
Γύρισαν και οι δύο να με δουν.
Η Κλειώ είχε πρησμένα κόκκινα μάτια.

"Ρια μωρό μου πήγαινε επάνω" της είπα και το εκανε

Πήγα στον καναπέ, κάθισα δίπλα της και την έβαλα στην αγκαλιά μου

"τι έπαθες?" ρώτησα
"θέλει να μου την πάρει. Θέλει να μου την πάρει μακριά" είπε με λυγμούς

Να την πάρει?
Τι συνέβη?

"μωρό μου, μωρό μου ωπα. Ηρέμησε και εξήγησε μου αργά και καθαρά" είπα

Της έδωσα ένα χαρτομαντιλο για να σκουπίσει το πρόσωπο της

"ο Ντέιβιντ θέλει να διεκδικήσει την επιμέλειά της μικρής" ανακοίνωσε μόλις ηρέμησε και σηκώθηκα όρθιος εξαγριωμένος

"ΠΆΝΩ ΑΠΌ ΤΟ ΠΤΏΜΑ ΜΟΥ!" φώναξα

"τι στον διάολο θέλει επιτέλους! Τώρα τον έπιασε ο πόνος που είναι πατέρας!!" μονολογησα στον εαυτό μου καθώς πήγαινα πάνω κάτω

"και επειδή αρνήθηκα είπε θα το πάμε δικαστικός" είπε

"αυτή την υπόθεση θα την αναλάβω εγώ και κάνεις άλλος" ειπα

Διαολε θα βρω τι πραγματικά θέλεις από την οικογένεια μου και τότε θα σε κλείσω μέσα ισόβια.

Σκέφτηκα καθως προχωρούσα προς το γραφείο μου.

One month later

"Κλειώ είσαι έτοιμη?" ρώτησα και την είδα να κατεβαίνει

Φορούσε ένα παντελόνι μαύρο σε αυστηρή γραμμή, ένα λευκό κολλητό μπλουζάκι, το ασορτί μαύρο σακάκι της και ένα ζευγάρι μαύρες γόβες.

Σωστή κυρία!

"άφησες την μικρή στην κυρία Μαρκέλλα?" ρώτησε και ενευσα θετικά

Με έπιασε αγκαζέ και βγήκαμε έξω από το σπίτι.

Μπήκαμε στο αμάξι και ξεκίνησα για το δικαστήριο.

Σε όλη την διαδρομή ήταν ήρεμη, κοιτούσε έξω μελαγχολικά και που και που επνιγε εναν αναστεναγμό.

Δεν μίλησα, είναι άλλωστε λογικό για μια μητέρα που κοντεύουν να της πάρουν το παιδί.

Βγήκαμε έξω και έστρωσε το σακάκι της μόλις κατέβηκε.

"πάμε?" ρώτησα και ένευσε θετικά

Ανεβήκαμε τα σκαλιά και μόλις φτάσαμε είδαμε σχεδόν όλους τους συναδέλφους μας.

Ειχαν πει πως θα έρθουν μερικοί να την στηρίξουν αλλά δεν περίμενα τόσο.