Fell for a bitch

Scars

Επόμενο κεφάλαιο στα 110🌟😈

"Ντάνιελ είσαι καλά?" αναφώνησε και με στήριξε πάνω της

"μ..με έπιασε μια ζαλάδα ξαφνικά" απάντησα

"έλα έλα να σε βοηθήσω" είπε και πέρασε το χέρι μου γύρω από τον λαιμό της και το ένα της χέρι στήριζε το υπόλοιπο σώμα μου ώστε να μη γύρω μπροστά.

Αρχίσαμε να ανεβαίνουμε τις σκάλες

"που πάμε?" ρώτησα
"στο δωμάτιο μου φυσικά για να ξαπλωσεις" απάντησε σαν να ήταν κάτι αυτονόητο

Ανεβήκαμε και είδα την υποτιθέμενα κοιμισμενη Ρια να κρυφό κοιτάει από την πόρτα του δωματίου της.

Της χαμογέλασα και ξαναπήρα το ζαλισμένο ύφος μου.

"έλα φτάσαμε" είπε και άνοιξε με το πόδι της την πόρτα του δωματίου.

Μπήκαμε μέσα και με έβαλε να καθίσω στο κρεβάτι.

"είσαι καλύτερα?" ρώτησε και άρχισε να ψάχνει κάτι στο κομοδίνο της

"λίγο" απάντησα

Ξαφνικά η πόρτα έκλεισε με δύναμη και κλείδωσε

Ή Κλειώ πετάχτηκε όρθια και κοίταξε τρομαγμένη

Έτρεξε στην πόρτα και προσπάθησε να την ανοίξει αλλά μάταια.

"πλάκα μου κάνεις τώρα!" έτριξε και άρχισε να ανεβοκατεβαζει το χερούλι

"θα τη σκοτώσω" ψυθιρισε και προσπάθησα να συγκρατησω το γέλιο μου

"Ρια άνοιξε τώρα την πόρτα δεν είναι αστείο" φώναξε και κοπανησα την πόρτα

Αλλά τίποτα η μικρή...

"δεν έχεις άλλο κλειδί?" ρώτησα και με κοίταξε

"αν είχα άλλο κλειδί εσύ λες να χτυπούσα την πόρτα για να μου ανοίξει η μικρή?" ρώτησε ειρωνικά

"έχεις ένα point" απάντησα και στριφογυρισε τα μάτια της

"Ρια άνοιξε την πόρτα δεν θα το ξαναπώ" συνέχισε

"και εσύ που ξέρεις ότι το έκανε η Ρια? Μπορεί να έκλεισε από τον αέρα" είπα και με κοίταξε με σηκωμένο φρύδι

"δεν ήξερα κιόλας ότι ο αέρας έχει την ικανότητα να κλειδώνει πορτες κιόλας" απαντησε ειρωνικά και με κοίταξε με δολοφονικό βλέμμα

Κακή ιδέα ή ιδέα της μικρής

Ξεφυσηξε και κύλησε στην πόρτα.