I will gο

1.8K 100 11
                                    

Κλειώς POV

Έχει βραδιάσει και πρέπει να πάω στην "δουλειά".

Και σήμερα που είναι Σάββατο σιγά μη ξεμπερδέψω νωρις.

"μαμά φεύγεις?" άκουσα την Ρια να λέει

"να αγάπη μου" απάντησα καθώς προσθεσα σιγά κόκκινο κραγιόν.

"μα καλά τι δουλειά κάνεις και πρέπει να λείπεις κάθε βράδυ? " παραπονέθηκε

Τι να σου πω και εσένα ψυχή μου?

"εμμ δουλεύω σε ένα εστιατόριο που αντί για πρωί δουλεύω βράδυ γιατί οι άλλοι υπάλληλοι κουράζονται" είπα όσο πιο πειστικά μπορούσα

"καλά. Θα αργήσεις? " ρώτησε

"δεν ξέρω αγάπη μου. Αλλά μην με περιμένεις να πέσεις να κοιμηθείς εσύ εντάξει?" της είπα και εσκυψα στο ύψος της.

"όχι θέλω να σε περιμένω να κοιμηθούμε μαζι" είπε και εσμιξα τα φρύδια μου

"Ρια κάτι είπα. Η μαμά μάλλον θα αργήσει και θέλει να κοιμηθείς! Εντάξει μαϊμουδακι? " είπα και ένευσε καταφατικά στεναχωρημενη

"ντύσου να πάμε στην κυρία Μαρκέλλα"ειπα και έτρεξε στο δωμάτιο της.

Βρήκα την ευκαιρία να βάλω τα ρούχα μου μέσα στο σακίδιο μου.

"μαμά έτοιμη ειμαι" φώναξε μετά από λίγο και μπήκε στο δωμάτιο με μια ροζ φουστίτσα και ένα μαύρο φανελάκι που είχε πάνω ροζ βούλες

"μια ομορφιά είσαι" είπα και μου χαμογέλασε

Πήρα τη τσάντα μου και το χέρι της και κατεβήκαμε κάτω.

Κλείδωσα το μικρό διαμέρισμά μας και πήγαμε στης κυρίας Μαρκέλλας.

Χτύπησα το κουδούνι και άνοιξε κατευθείαν.

"γειά σου Κλειώ μου πως είσαι?" με ρώτησε χαμογελαστή

Μα τι γλυκιά γυναίκα που είναι!

"γειά σας μια χαρά είμαι εσείς?"
"καλά κορίτσι μου! Ρια έλα μέσα" είπε και η Ρια αφού με αγκάλιασε και άφησε ένα φιλί στο μάγουλό μου μπήκε μέσα

"ΡΙΑ ΜΗΝ ΤΗΣ ΒΓΑΛΕΙΣ ΤΗ ΠΙΣΤΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΜΑΡΚΈΛΛΑΣ" φώναξα και ακούστηκε ένα "μάλιστα καπετάνιε" από το σαλόνι και χαχανισαμε

"θα σας δω μετά κυρία Μαρκέλλα" της είπα

"Εντάξει κορίτσι μου. Και Κλειώ...να προσέχεις" μου είπε και ενευσα θετικά με αχνό χαμόγελο.

Ή κυρία Μαρκέλλα γνωριζει τη "δουλειά" που κάνω.

Ήταν η μόνη που δεν την έκρινε.

Fell for a bitchWhere stories live. Discover now