Fell for a bitch

Home sweet home

Μπήκα στο σπίτι και ανέβηκα στο δωμάτιό μου.

Έβγαλα τα ρούχα μου και φόρεσα μια μαύρη φόρμα.

Έπεσα στο κρεβάτι μου εξουθενωμένος από την πίεση της δουλειάς και του σημερινού συμβάντος.

Έκλεισα τα μάτια μου και ο ύπνος δεν άργησε να με πάρει.

[...]

Το ξυπνητήρι μου χτύπησε και το έκλεισα.

Άνοιξα με δυσκολία τα μάτια.

Έπιασα το κεφάλι μου που ήταν έτοιμο να σπάσει.

Σηκωθηκα με βαριά καρδιά από το κρεβάτι μου και κατέβηκα στη κουζίνα.

Πήρα ένα ντεπον και έβαλα να γίνεται ο καφές μου.

Ή ώρα ήταν δέκα και έπρεπε να ετοιμαστώ για τη δουλειά.

Πήρα τον καφέ μου και ξανά ανέβηκα στο δωμάτιο μου.

Πήρα το μαύρο παντελόνι μου, ένα άσπρο πουκάμισο και το μαύρο σακάκι μου.

Τα φόρεσα και πήρα τα πράγματά μου.

Κάθισα στο σαλόνι και απόλαυσα την ώρα που μου είχε απομείνει.

Αφού τελείωσα τον καφέ μου, κλείδωσα το σπίτι και μπήκα στο αμάξι με προορισμό την εταιρία μου.

[...]

Πήρα το ασανσέρ και ανέβηκα στον όροφο που είναι το γραφείο μου.

"καλημέρα Ντάνιελ" με καλημερισε ο φίλος μου Κώστας αφού βγήκα από το ασανσέρ 

Χαιρέτισα και μερικούς άλλους συναδέλφους και μπήκα επιτέλους στο γραφείο μου.

Κάθισα και συνδέθηκα κατευθείαν στον υπολογιστή γιατί ήθελα σήμερα να μάθω παραπάνω, γι'αυτο το κορίτσι.

Κλειώς POV

"λοιπόν Κλειώ, το εξιτήριο και όπως είπαμε, καλή διατροφή. Είσαι πολύ μικρή για να μην προσέχεις" είπε ο γιατρός και μου έδωσε το εξιτήριο

"εντάξει γιατρέ, σας ευχαριστώ πολύ!" είπα χαμογελώντας

"γειά σου, Σταύρο" είπε η Ρια και γουρλωσα τα μάτια μου

"Ρια μωρό μου, κύριε Σταύρο" την μαλωσα

"δεν πειράζει Κλειώ, εγώ της είπα να με λέει Σταύρο, και εσύ άσε τα επίσημα. Δεν είμαι τόσο μεγάλος" απάντησε γελώντας ο Σταύρος

"προς Θεού δεν είπα αυτό γιατρ-.. Σταύρο, μια χαρά νέος είσαι" απάντησα και χαμογέλασε