Fell for a bitch

WHERE IS SHE

"η Ρια τι;" ρώτησα
"..ε..εμ κάποιος μπήκε στο σπίτι. Η κυρία Μαρκέλλα βρέθηκε χτυπημένη σοβαρά και νοσηλεύεται στο νοσοκομείο ενώ η Ρια..." έκανε μια μικρή παύση "...αγνοείται" είπε τελικά..

Ενιωθα να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου.

Το κοριτσάκι μου

Πετάχτηκα όρθια και άρχισα να τρέχω προς τα έξω

"Κλειώ! Κλειώ!" άκουσα τον Ντάνιελ να με φωνάζει αλλά το μυαλό μου είχε θολώσει

Δεν άκουγα τίποτα.
Ενιωθα τα πόδια μου να μουδιαζουν και βρέθηκα στο πάτωμα με τα γόνατα.

Άρχισα να κλαίω και ύστερα ένιωσα τα χέρια του να τυλιγονται γύρω μου και να με αγκαλιάζουν

"θέλω την κόρη μου" είπα μεσα από τους λυγμούς μου

"ήρεμα κοριτσάκι μου. Θα την βρούμε. Και θα πάρουμε εκδίκηση από αυτους που το έκαναν" είπε

"που είναι ο Ντέιβιντ; Υποτίθεται  είναι πατέρας και πρέπει να βοηθήσει" ρώτησα

"εξαφανίστηκε μόλις ανακοίνωσε την απόφαση ο δικαστής" απάντησε

Ανεύθυνος σε όλο του το μεγαλείο για άλλη μια φορά

"Ντάνιελ σε παρακαλώ πήγαινε με σπίτι.." τον παρακάλεσα και με σήκωσε

Χωρίς να πούμε κάτι αρχίσαμε να τρέχουμε προς το αμάξι.

Μπήκαμε μέσα και φύγαμε βιαστικά

Φτάσαμε έξω από το σπίτι.
Αστυνομία υπήρχε εκεί πέρα και το σπίτι περιτριγυριζόταν από τη συνηθισμένη κίτρινη κορδέλα

Έτρεξα μέσα αγνοώντας τους αστυνομικούς που μου φώναζαν

"που είναι ο διοικητής;" ρώτησα έναν και τον έδειξε με τον δείκτη του

Πήγα προς το εκείνον και τον γύρισα ώστε να με κοιτάει

"ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ! ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ? ΒΡΕΊΤΕ ΤΗ" φώναξα στο πρόσωπο του και δύο χέρια με τράβηξαν πίσω

"συγγνώμη Γκρει είναι πολύ φοβισμένη" του είπε ο Ντάνιελ απολογητικά

"καταλαβαίνω" είπε με πικρό χαμόγελο

"βρήκατε τίποτα;" ρώτησε ήρεμα αλλά φαινόταν η ανησυχία στον τόνο της φωνής του

" δυστυχώς όχι Ντάνιελ. Όποιος το έκανε φρόντισε να το κάνει καλά και αθόρυβα" απάντησε

"μπορείς να βγάλεις ένταλμα από τώρα;"ρώτησε

"ξέρεις πως δεν γίνεται πριν περάσουν είκοσι τέσσερις ώρες"