Ben Sende Kaldım-2

10.Bölüm

Yüreğimde bir acı vardı. Tüm hücrelerimi ateşe veren, yakıp yıkan bir adamın yangınıydı. Bakışı acı, dokunuşu acı, gülüşü acıydı. Onun üzerime düşen gölgesi bile acıydı. Onu sevmek ölümle eşdeğerdi ama kimse ölmedi. Adam gitti, kadınsa acılar içinde bitti.

Gitmişti. Bana tek bir kelime etmeden, beni hiçbir değerim yokmuş gibi savurmuştu. Yeniden. Dudaklarından tek bir kelime dökülmemesine rağmen gözlerine inanmıştım. Beni sevdiğine öyle çok inanmıştım ki. Şimdi anlıyordum. Onun hayatında küçücük bile yerim yoktu. Ona en yabancı olan kişi bendim.

Yüreğimde ki acı zaman geçtikçe tüm hücrelerime yayılıyor ve harlanarak büyüyordu. Onu öyle çok seviyordum ki her seferinden uçurumlarından aşağı yuvarlanmama rağmen ondan vazgeçemiyordum. Gidişinin üzerinden geçen iki haftada tek başıma kaldığım bu koca evde sadece düşünmüştüm. Benimle konuşmak isteyen diğerlerini dinlememiştim. Dinleyebileceğim hiçbir şey yoktu çünkü.

Dış kapının açılma sesini duyduğumda boş gözlerle yağan karları izlemeye devam ettim. "Nora..." Tedirginlikle titreyen sesin sahibi Ashley'di. Usulca arkamı döndüğümde tüm vücudum güçsüzlükle sızladı. Günlerdir ne düzgün uyuyabiliyordum ne de yemek yiyebiliyordum. Altımda topladığım bacaklarımı serbest bıraktığımda çıplak ayaklarıma halının sıcaklığı yayıldı. Ashley ve Elliot tereddütle beni izliyorlardı. Sessiz kaldığımda karşımdaki kanepeye kuruldular. Aramızda yüksek bir sessizlik hakimdi.

"Nora biliyorsun biz bu hafta sonu evleniyoruz." Burukça gülümsediğimde Ashley ile kesişti gözlerimiz. Birkaç hafta öncesine kadar onun adına çokça heyecanlıydım ve her anında yanında olmak istiyordum. Bu onunla arkadaş olduğumuzu düşündüğüm zamanlardı. "Eminim Alex o güne kadar dönecektir." Dört gündü bahsettiği. Kulak çınlatan bir kahkaha attığımda Elliot irkilerek geriye çekildi.

"Geleceği günü size söylemedi mi? Ben onu da biliyorsunuzdur diye düşünmüştüm." Sinirle titreyen parmaklarımı birbirine sardığımda öfkeye bulanan gözlerimi üzerlerine diktim. "Tabi geldiğinde hiçbir şey olmamış gibi birlikte katılırız düğününüze."

"Nora. Bizi anlamaya çalış. O istemediği sürece biz tek bir şey söyleyemeyiz." Ashley yaptığından öyle emindi ki tek bir kuşkusu yoktu.

"O gideceğini söylediğini ve benim bunu bilmemem gerektiğini söylediğinde tek biriniz benim adıma itiraz ettiniz mi?" İkisi de sessiz kaldığında sorduğum sorunun cevabını da almıştım. "Sizi anlıyorum. Benim öfkem kendime. Sizi arkadaşım olarak görmüştüm, size güvenmiştim. Yanılmışım."

"Biz senin arkadaşınız Nora."

"Ben sizin hiçbir şeyiniz değilim Elliot. Ben sadece sizin aranıza giren Elenora White'ım." Kabullenmekte zorlandığım şeylerdi bunlar ama iki hafta kabullenmeme yetmişti. "Ben Alex içinde bir şey ifade etmiyorum. Bunu görebiliyorum. Beni bir sebepten kaybetmek istemedi ve o gece bana engel oldu ama beni sevmedi."

"Yanılıyorsun." Sertçe kaldırdığımda elimle Elliot susmak zorunda kaldı.

"Beni farklı bir şeye inandırmaya çalışma. Ben onu çok seviyorum ama beni sevmeyen bir adamı da daha fazla kendime tutsak etmeyeceğim." Sertçe yutkunduğumda ayakta durmakta zorlansam da ayağa kalktım. Benimle birlikte onlarda ayağa kalktı. "Size de mutluluklar dilerim ama ne Alex geldiğinde ne de gelmediğinde ben o düğünde bulunacak bir sıfata sahip değilim." Konuşmalarına izin vermeden küçük adımlarla merdivenlere yöneldim.

*************

Alex Dark

Gitmenin çözüm olmadığını onun yanından, nefesinden ilk ayrıldığımda anlamıştım. Onun kokusunun üzerimden silinmeye başladığı ilk anda da geriye dönmek için sebepler aramıştım. O sebepler kontrolsüzce çoğaldığında geriye dönmek kaçınılmaz olmuştu.