ALACAKARANLIĞIM

77.Bölüm

Ben resmimi bitirdikten sonra Barış'a baktım. Dalıp gitmişti resme bakıp... Boyayı burnuna sürmemle beraber kendine gelip güldü. "Napıyorsun Nisa ya?" "Ee dalmışsın öyle." "Çok güzel oldu, ona bakıyordum." "İnanmalı mıyım?" "Evet birtanem. En çok da şuradaki minik Nisa'yı beğendim." "Bizi de eklemek istedim. Her yere ikimizi katıyorum artık biliyor musun? Kursa bir gün uğrarsan oradaki resimler de öyle. Mesela vazo çizsem bile üzerine ya ismimizi yazıyorum ya da üzerine yansımamızı çiziyorum. Sanki biz yoksak her şey eksik..."

"Kendimi bilmem ama sen yoksan öyle Nisa. Bundan emin olabilirsin." Barış'ın yüzünü okşarken gülümsedim. "Ben de sensiz eksiğim. O zaman sen yoksan her şey eksik." Barış alnını alnıma dayarken belimi sarmıştı. Bir süre öylece durduk. Sonra benden uzaklaşırken elini uzatmıştı. "Bence artık eve gidip pastamızı yeme zamanı. Ne dersin Nisa'm?" "Bence harika bir fikir." "O zaman arabayı ilk kez yalnız kullanacaksın." "Sen de motoru getireceksin çünkü." Beni başıyla onaylarken alnıma uzun bir öpücük kondurmuştu. "Sana güveniyorum. Dikkatli kullan tamam mı? Ben de motorla peşinden geleceğim zaten." "Sorunsuz ve kusursuz bir yolculuk olacak."

Barış eşyaları arabaya taşırken ben yardım etmek istesem de asla izin vermiyordu. Ben de uslu uslu onu dinledim. Arabaya bindiğimde biraz inceledim. Çok güzeldi. Ve bir kaç saat önce konuştuğumuz şeylerle şuan birbirinden çok bağımsızdı sanki. Barış yanıma gelip cama tıklarken camı açtım. "Yanıma gelsene." "Yok birtanem eve geçelim artık. Ben arabanın kontrollerini yaptırdım ama sen yine de binmeden önce özellikle freni kontrol ediyorsun anlaştık mı?" "Anlaştık. Şans öpücüğü alabilir miyim?" Barış dudaklarıma uzun bir öpücük bırakmıştı. Benden uzaklaşırken gülümsedim.

"O zaman eve son giden kazanır." Güldüm. "İlk giden değil miydi o?" "Öyle hız yaparız birtanem ve bu hiç güvenli değil. Yavaş yavaş, acelemiz yok. Şimdi dikkatli ol ve tadını çıkar." "Sen de. Yarışı kazanmak için eve geç geleyim deme sakın. Baktım gelmiyorsun yolda yardıma muhtaç bir bey bulur alır kaçarım bak." Barış tek kaşını kaldırıp bana bakarken cidiyetimi korudum. "Ben de güzel kızlar  bulurum sen kaçınca hem de bir tane de değil." Gözlerimi büyütüp Barış'a baktığımda omzuna vurdum. "Şakası bile kötü. Pislik. Ay Barış..." Barış'ın omzuna tekrar vurdum. "Bu gece yatma benimle pis adam." Barış gülerken ben de güldüm.

Ardından kemerimi takıp kontrol ettiğimde Barış bana bakıp gülümsemişti. "Bakma öyle gerçekten gece benimle yatmıyorsun." "Napayım gündüz yatarım ben de. Zaten şu hastane sonuçları çıkmadan rahat rahat uyuyamam da. Neyse dikkatli sür." Barış giderken elini tuttum epey zor olmuştu bunu yapmak ama. "Bence Nisa'nın göğsünde uyuyabilirsin. Ne dersin?" "Nisa'ma kurba... Nisa'mı yerim kıyamam ona ben." Elime uzun bir öpücük kondurmuştu. "Hadi artık meleğim. Dikkatli dikkatli." Onu onaylarken camı kapatıp arabayı kontrol ettikten sonra Barış'a el sallayıp yola çıktım.

Onu motoruyla görene kadar epey gerilmiştim. Ama motorunu fark ettiğim zaman onu görmemle beraber bir rahatlama gelmişti bedenime. Arabaların arasından kayıp yanıma geldiğinde kırmızı ışığın yanmasıyla ona baktım. Bana bakıyordu. Ona bir öpücük gönderdiğimde o da iki elini birleştirip kalp şekline getirmişti. Ona gülerken ışığın yanmasıyla beraber önümüze döndük ikimiz de. Nihayet evimize gelince arabayı durdurdum. Ben arabadan inerken Barış da gelmişti. Kaskını çıkarırken ona bakıp gülümsedim. Yanıma gelirken güldü. "Ne o bulamadın mı yakışıklı bir bey? " "Yoo buldum bak buradasın."

Barış dudaklarıma minik bir öpücük bırakırken derin bir nefes aldım. Yeniden küçük bir dokunuş bırakırken gülümsedim. "Yapma..." Alnını alnıma yaslarken gülümsedim. "Seni seviyorum Nis." "Ben de seni seviyorum Baroska." Belimden tutup beni kendine çekerken bir anda kendimi kucağında buldum. Gözlerini kapatıp derin bir nefes verirken yüzünü okşadım. "Uslu durmamız gerek artık." Onun sesiyle gülümsedim. "Biliyorum." Gözlerini açıp gözlerime bakmıştı. "Bu aralar sadece bana dokunmanı istiyorum Barış." "Ben her zaman sadece sana dokunmak istiyorum Nisa." Ben ona gözlerimi büyütüp bakarken güldü. "Yani en azından bu bebekten sonra."