ALACAKARANLIĞIM

84.Bölüm

"Asla tek kelime etmiyorum Nis." Nisa tenime bir kaç öpücük bıraktığında derin nefesler alıyordum. "Sadece beni ne kadar arzuladığını söyle." Ben derin nefesler alırken o da ellerini ve dudaklarını tenimde gezdiriyordu. "Tamam sadece seni arzuluyorum." Nisa'nın yüzüne bir gülümseme yayılırken dudaklarıma uzunca bir öpücük bırakmıştı. "Barış... Bu numara eskidi artık birtanem." Yanıma yatarken ona baktım. "Yapma Nisa'm şuan olmaz." Bana sırtını dönerken derin bir nefes aldım. "Lütfen." "Olmaz."

Ellerim sırtında gezinirken gülümsedim. "Miyavlasam bile mi?" "Evet Barış miyavlasan bile. Ayrıca dokunma lütfen." Elimi çektikten sonra derin bir nefes alıp sırt üstü uzandım yatağa. Nisa gelip başımı göğsüne yaslarken gülümsedim. "Çok yoruldum sevgilim acı bana." "Sarılabilir miyim?" "Hıhı." Onu sıkıca sardığımda ikimiz de derin bir nefes aldık. "Üşüyeceksin ama üzerini giy." "Göğsünde ısınıyorum ben, sıcacık tenin zaten. Kokun da çok güzel. Ben de çok çok  özledim seni. Ama gerçekten çok yoruldum." "Biliyorum, zorunda da değilsin hiçbir şeyin. Ben seni asla zorlamadım." "Biliyorum."

"Ama beni böyle bırakma bak. Bir yola girersek yolun yarısında geri dönemezsin küçük hanım." Dudaklarıma bir öpücük kondurduğunda derin bir nefes aldım. "Tamam söz uslu uslu duracağım." "Çok uslu olmana gerek yok aslında." Nisa gülerken ben de güldüm. "Her şeyi düzelteceğimize artık inanmıyorum demiştin ya..." "Evet dedim." "Haklısın. Her şey düzelmeyecek muhtemelen ama bir çok şeyi seni mutlu etmeye yetecek hale getireceğim." Yüzümü okşarken gözlerim kapanmıştı. Dudaklarıma küçük bir öpücük kondurduğunda derin bir iç çektim. "Öyleyse kendini mutlu ederek başla."

1 Ay Sonra Nisa'nın Ağzından ||

"Benim sevgilim yine neden yatakta değil acaba?" Barış bana dönüp saatine bakmıştı. "Erken uyanmışsın bugün o yüzdendir muhtemelen." "Ben uyanmadan çıkma yataktan." Kollarımı Barış'ın boynuna doladığımda kokusunu bol bol içime çekiyordum. "Özür dilerim sevgilim." Barış'ın yanağına uzun bir öpücük kondurdum. "Bugün yine  çalışacak mısın?" Beni başıyla onaylarken dudaklarımı büzdüm. "Antrenmanın da var." "Evet birtanem ama akşam sana yetişirim." "Ya sorun o değil, çok yoruyorsun kendini." Barış yanağıma uzun bir öpücük kondurduğunda gülümsedim.

Barış güzel ve küçük bir restoranda işe başlamıştı. Elbetteki şef olarak. Öyle her gün gidip yoğun tempoyla çalışmıyordu. Belirli günler belirli saatlerde gidiyordu. Mekan güzeldi, ona iyi geliyordu. Ben de memnundum onun işinden. Ama iş arkadaşı konusunda pek memnun olduğunu söyleyemem. Barış'a sonsuz güvenim olsa da yanındaki o yılışık kızı sevmiyordum. Sürekli Barış'ın yanına gidip duruyordum bir bahaneyle. Görsün bizim aşkımızın büyüklüğünü de kocama da yılışmasın diye elbette. Tamam belki biraz da abartıyordum.

"Geleyim bugün yanına değil mi? Yoksa özlersin beni." "Özlerim de sen yorulmasan mı?" Kaşlarımı çatıp ona baktığımda dudaklarıma bir öpücük kondurmuştu. "Tamam bir şey demedim sakin." "O kız da olacak mı?" "Hangi kız?" "Hani var ya böyle mini mini elbiseler giyiyor böyle sanırsın işe değil yatağa... Her neyse o kız işte." "Bizim orada mini giyinen biri mi varmış ki?" Gülümseyip Barış'a baktığımda dudağına uzun bir öpücük kondurdum. "Aferin böyle ol hep. Önce antrenmana mı gidiyorsun?" "Sen çıktıktan yarım saat sonra çıkarım ben de. Oradan antrenmana geçerim bugün çok yoğun olmayacak konuştum zaten. Sonra eve gelir bir duş alırım."

"Ne zaman mesela?" Barış gülümserken ben de güldüm. "Ne ya, yalnız bırakmayayım seni işte." "Nisa..." "Öpsene beni." Barış belimden tutup beni kendine çekerken dudaklarımız hemen birbirlerini sarmışlardı. Birbirimizi öptükten sonra Barış'ın yüzünü sardım. "O zaman ben kurstan çıktıktan sonra yanına geleyim. Biraz da dışarı çıkalım, hep evdeyiz Barış. Hem beraber vakit geçirelim olur mu?" "Haklısın, çıkalım tabii ki." Ellerime uzun öpücükler bırakırken gülümsedim. "Seni seviyorum." "Ben de seni seviyorum Barış." "O zaman  güzeller güzeli eşimle güzel bir kahvaltı zamanı."