19.Bölüm

1.7K 116 201
                                    

       Barış'ın evinden çıkarken bir an önce her şeyi en kolay haline getirmekte kararlıydım. O yüzden Cemal'in muhtemelen yine stüdyoda olduğunu düşünerek bir taksiye binip stüdyoya gitmiştim. Tahminlerimde yanılmış mıydım? Elbette hayır. Zaten Cemal elinden gelse burada yaşayacaktı artık. Mola vermiş olmalılar ki öylece oturup bekliyordu. Beni gördüğünde gülümseyip yanıma gelmeye başlamıştı. "Günaydın kuzum, beklemiyordum seni?" Yanağıma bir öpücük kondurmak için yaklaşmıştı ki kendimi geri çektim. Bana anlamsız gözlerle bakarken derin bir nefes aldım. Bu konuşmayı yapmak beni zorlayacaktı ama yapacaktım. "Cemal konuşmamız lazım. Mümkünse başka bir yerde."

       Cemal beni onayladıktan hemen sonra Cemal'le birlikte dışarı çıkıp en yakındaki cafeye girmiştik. İçeceğimden bir yudum alırken derin bir nefes aldım. Konuya nasıl gireceğimi bilmediğim için her şeyi daha fazla uzatmadan söylemeye karar vermiştim. "Ben ayrılmak istiyorum." Cemal bana anlamsız gözlerle bakarken derin bir nefes alıp arkama yaslandım. Daha ciddi gözükmeye çalışarak cevapladım. "Cemal, ben ayrılmak istiyorum." "Nisa ben... Ben anlamıyorum. Birden bire ne olmuş olabi..." "Birden bire mi? Cemal sen son zamanlarda yoksun bile." "Nisa biliyorum  ben seni çok ihmal ettim ama biliyorsun yoğunum..."

       Başımı iki yana sallarken sinirlerimin gerildiğini hissettim. "Hepimiz yoğunuz Cemal. Ben de yoğunum, Berkan da yoğun, Barış da... Ama önceliklerimiz farklı. Ya senin kardeşim dediğin adam canına kıymaya kalkmış senin bundan haberin bile yok..!" "Kim..? Ne oldu Barış mı?" Onu başımla onayladıktan sonra bir süre sessiz kaldık. "Nisa ben özür dilerim... Yani farkında bile değilim. Bana bir şans daha veremez misin? Lütfen... Her şeyi düzelteceğim söz veriyorum." "Cemal, sorun sadece sen değilsin. Ben..." Cümlemi yarıda kesip ne söyleyeceğimi toparlamaya çalışırken Cemal de beni süzüyordu.

        "Cemal, ben... Bak sen çok iyi bir insansın. Bazı konularda sana kızgın olsam da kalbini biliyorum..." "Bu yüzden mi terk ediyorsun beni yani..? Nisa bana karşı daha açık olabilir misin? Gerçekten ne olduğunu bilmek istiyorum." Derin bir nefes aldım. Gerçekten olanları söyleyecek kadar cesaretim yoktu. Ne diyecektim ki... Barış'a aşık oldum, evet senin kardeşim dediğin beni de muhtemelen arkadaştan öte görmeyen ve asla görmeyecek olan Barış'a... Diyemezdim elbette. Bakışlarımı kaçırdım bir süre. Sonra benden hâlâ bir açıklama bekleyen Cemal'e döndüm yeniden.

        "Cemal ben seninle bu tür bir ilişki istemediğimi fark ettim. Yani seninle iyi anlaşıyoruz ama sadece iki arkadaş gibi... Özür dilerim. Sana daha fazla haksızlık edemem. Hak etmiyorsun bunları." "Nisa... Ben... Ben ne desem bilmiyorum." "Bir şey demene gerek yok. Özür dilerim, her şey için." Daha fazla orada oturmak istemediğim için hesabın kendime air kısmını ödeyip ayrıldım oradan. Kendimi çok kötü hissediyordum. Ben bu değildim. Nasıl bir anda işler bu hâle gelmişti bilmiyorum bile. Ne yapacağımı bilmiyordum. Birisiyle konuşmak gerekti ama bu kişi ne Barış ne de Berkan olmalıydı... Ben de Lale ile konuşmaya karar vermiştim. Onu aradıktan sonra ise evine doğru yola çıktım.

        Lale'nin evinin önünde durduğumda kapıyı çaldıktan kısa bir süre sonra Lale kapıyı açtığında ona sımsıkı sarıldım. Ve sanırım son zamanların yorgunluğuyla birlikte biriken gözyaşlarımın akmasına engel olamamıştım. Lale de beni sıkıca sararken saçlarımı okşamaya başlamıştı. "İyi misin Nis?.." Başımı iki yana sallarken birlikte içeriye geçip oturmuştuk bile. Ben bir süre sonra biraz daha sakinleşmiştim. "Ne oluyor Nis? Anlatacak mısın?" "Bir şey olmadı. Gerçekten... Sadece bazı şeyler artık bana fazla gelmeye başladı Lale." "Geçen gün konuştuğumuz mesele ile ilgili değil mi?.." Lale'yi başımla onayladım.  "Bugün buraya gelmeden önce Cemal'le konuştum."

        "O zaman durumu biraz daha toparlamaya başladın değil mi? Bu iyi bir şey Nisa." "Biliyorum. Yani... Lale ben herkesin hayatını mahvediyor gibi hissediyorum." Lale destek olmak için elimi tutarken gülümsedim. "Nisa sen kötü bir şey yapmıyorsun. Tamam Barış'a karşı hissettiklerin içinde bulunduğun duruma göre çok doğru değil. Ama sen elinden geleni yapıyorsun. Kimseyi üzmemek için elinden geleni yapıyorsun." Aklıma gelen şeyle başımı iki yana salladım. "Lale ben çok saçma bir şey yaptım." "Nisa ne yapmış olabilirsin acaba?" Yapılabilecek en saçma şeyi yapmıştım tabii ki. Barış'ı öpmüştüm daha ne yapabilirdim ki?

        "Neyse bunu unut gitsin Lale. Anlatabileceğimi zannetmiyorum." "Nisa... Ne yaptın kızım ya? Hem benimle her şeyi paylaşabilirsin biliyorsun değil mi?" Lale'ye güveniyordum. Neden bilmiyorum ama onunla her şeyimi paylaşabilirdim. "Lale... Ben Barış'ı öptüm." Lale gülerken ciddi olduğumu görünce gülmeyi bırakıp şaşkınca beni süzerken utanıp yüzümü ellerimle kapatmıştım. "Kızım nasıl yaptın, Barış ne yaptı? Noluyor?" "Off. Barış sarhoştu Lale. O kadar kötü bir haldeydi ki, kaybediyorum sandım onu. O an panikle..." Sıkıntıyla bir nefes verdim. "Peki Barış, hatırlıyor mu?" Çekinerek sorduğu soruya karşılık başımı olumsuz anlamda sallamıştım.

Barış'ın Ağzından ||

        Nisa gittikten sonra ben de bir süre oturup sonrasında evi toparlamıştım. Sanırım hayatımı da bir an önce düzene sokmalıydım. Son bir haftadır rezil bir haldeydim çünkü. Telefonumun sesi tüm evde yankılanırken ekranda Cemal'in ismini görünce hemen açmıştım. "Efendim Cemo?" "Barış... Ben yeni duydum, özür dilerim kardeşim." Belli ki Nisa durumlardan bahsetmişti Cemal'e. "Sorun yok Cemo. Gerçekten senin de işlerin var." "Hayır, yani... Barış benim biraz konuşmaya ihtiyacım var. Ama seni de sıkmak istemiyorum." "Saçmalama be Cemo. Hem benim de konuşmaya ihtiyacım var. Uzun zamandır dertleşmiyorduk değil mi?"

        "Geliyorum o zaman ben. Ne getireyim peki?" "Takıl kafana göre." Telefonu kapattıktan sonra kendimi koltuğa bıraktım. Cemal buydu işte. Ona kızmak mümkün değildi. Ben onu tanıyordum ve ilginç bir şekilde seviyordum da. Zamanında beni toparlayan da o olmuştu. Belki de bu yüzden ona karşı kendimi biraz borçlu hissediyordum.

Merhaba herkese 😍

Bu bölüm böyle bazı şeyler oldu ama bilemedim ;) güzeldi ama sanki. Neyse bir sonraki bölümde Cemal'in hikayesine bakacağız biraz. Barış'la olan ilişkilerine de değinebilirim 🙃

Hepinizi seviyorum ve destekleriniz için teşekkür ederim iyi ki varsınız 🖤

İyi geceler o zaman 😘

ALACAKARANLIĞIM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin