Yıllar önce bir gün...
Silvio elinde ki son süsü de Raven'nın yardımıyla ağacın en tepesine astı.Kocaman bir yıldız ağacın tepesinde ışıl ışıl parlıyordu.Raven süsledikleri ağaca hayran hayran bakıp sevinçle ellerini çırptı.
"Silvio bu çok güzel oldu."
Silvio birkaç adım geri çekilip ağaca uzaktan baktığın da kendisi de beğenmişti.Aslında bu tarz işlerle uğraşmayı sevmezdi ama Raven oldukça ısrar etmişti.Silvio da kıramamıştı.Koca yalnızlığın da hayatında ki tek ses Raven'a aitti.Raven biraz daha ağaca övgüler yağdırıp daha sonra ışıklandırmanın fişini prize taktı.Yılbaşı ağacı evde ışıl ışıl parlarken Raven yavaş adımlarla Silvio'ya yaklaştı.Bakımlı ellerini adam'ın beline dolayıp dudaklarını da boununa bastırmıştı.Silvio'nun bedeni bu hareketler karşısın da gerilse de Raven'ı üzmemek adına sessiz kaldı.
"Sen mükemmel bir adamsın Silvio.Beni o cehennemden,ölümün kıyısından kurtardın.Bana yeni bir hayat verdin.Ve bir kez bunun için bir karşılık beklemedin.Aksine hep beni mutlu etmek için uğraştın.
Sana teşekkür edecek bir yol aradım ama bulamadım.Sahi her şeyi olan bir adama ne verebilirim ki ? Ama sonra düşündüm..."
Sözlerine kısa bir es veren Raven,Üzerinde ki kısa elbisesinin ince askısını düşürdü.İkinci askı da düşünde eliyle hafifçe çekiştirdi.Elbise yere düştüğü anda Raven tamamen çıplak kalmıştı.Üzerin de bir iç çamaşırı bile yoktu.Giray kadının bedenini yavaşça süzüp en son gözlerine baktı.
"Hiçbir şeyin karşılığı için bedenini sunmaman gerekir Raven.Bu ben olsam bile."
Raven,Silvionun sözlerini umursamadan adama birkaç yavaş adım atıp tam karşısın da durdu.
"Ya bu bir karşılık için değil de istediğim içinse.Ya seni çok arzuluyorsam.O zaman da beni geri çevirecek misin.İstiyorum Silvio hem de çok uzun zamandır ?" Hem konuşuyor hem de parmak uçlarını adamın göğsün de gezdiriyordu.
Silvio,bir erkek olarak ve yıllarca hiçbir kadına dokunmadığı için elbette etkileniyordu.Raven da bunun oldukça farkındaydı.Hareketleri daha cesur oldu.Dudaklarını adamın dolgun dudaklarına bastırdığın da Silvio dudaklarını araladı.Hızla başlayan öpüşme,Raven'ın da hareketleri ile kendilerini büyük yatağın üzerin de bulmuşlardı.Raven hızla adamın kıyafetlerini çıkarırken Silvio az öncekine nazaran hareketsizdi.Bunu Raven da fark etmişti.
"Ne oldu ?"
Silvio hızla yataktan kalkıp yerde ki tişörtünü Raven'a uzattı. "Yapamam Raven."
Raven kendisine uzatılan tişörtü hızla ve sinirli bir şekilde üzerine geçirdi.
"Neden Silvio ? Neden yapamazsın.İstediğini biliyorum.Sorun sana borçlu olduğum için yaptığımsa...bak alakası yok seni istiyorum."
Silvio başını hızla sağa sola çevirdi.
"Sorun seninle alakalı değil.Yapamıyorum Raven.İçim de bir his var.Bana güzel hissettiren bir his.Sana dokunduğum anda kendimi çok kötü hissediyorum.Sanki birisini üzüyor gibi,aldatıyor gibi."
Raven anlamaz bakışlarını takındığın da Silvio yatağın kenarına oturdu.
"Bak anlamadığının farkındayım.İnan bende anlamıyorum.Ama böyle.Sana ya da bir kadına dokunduğum da bir his oluyor.Nefesimi kesecek kadar belirgin.Canımı yakıyor.Raven,sana değer veriyorum ama ben sana bu şekilde istediğini veremem."
Raven yataktan kalkıp dolaba yürürken hala daha Silvio'yu anlamıyordu.Ama onu zorlayamazdı.
"Peki Silvio.Sorun değil."
YOU ARE READING
Ç İ R K İ N
General FictionBir varmış bir yokmuş diye başlardı masallar. Bir masal gerçek olabilir miydi? Güzel kız çirkin adama gerçekten aşık olabilir miydi ? Böyle bir aşkı hayal edebilir misin ? Giray ve Zühre... **** "Ben artık gideyim diyorum " Zühre'nin sözleri Giray'ı...
